Excursie van zout naar zoet

We verzamelen ons bij het gebouw Expozee, bij Lauwersoog, vlak tegen het Lauwersmeer aan. Het bord in de vorm van een stevige schoen is het symbool van de wandeling, dat kan niet missen. Als echte gasten worden we door de gids hartelijk welkom geheten. Met een stukje geschiedenis frist hij onze kennis even op, terwijl we op pad gaan. „Je kunt gerust stellen dat het noordelijkste gedeelte van het Lauwersmeer het meest zandige is. Dat heeft te maken met de aanleg van de dijk in 1969. Kijk maar naar het verhaal van vroeger. De oude Lauwerszee nam heel veel slik en slib mee naar binnen en zette de zwaarste delen het eerst af. De fijne kleideeltjes kwamen in het gebied terecht dat zuidelijker ligt.

Duingebied
Ineens steekt hij zijn vinger op en zegt: „Hoor, de wielewaal. Iedereen is meteen muisstil en luistert. Een jonge vogelaar loert door zn kijker en noteert daarna iets in zijn blocnote.
„Nu we dertig jaar verder zijn, zie je dat de situatie hier enigszins te vergelijken is met die op Schiermonnikoog. Dus een duingebied met een vegetatie van onder andere duindoorn, kruipwilg, orchideeën en parnassia. Het krioelt hier van de muizen en konijnen; het betekent dat er ook vossen zijn, die ervoor zorgen dat er geen plaag ontstaat. En reeën natuurlijk. Vooral s ochtends vroeg zie je ze, legt Hans uit. „Dit gebied is in trek bij diverse bosvogels, zoals de wielewaal, die we net hoorden. Maar ook gekraagde roodstaarten, nachtegalen en zwartkoppen. Insecteneters die het straks weer voor gezien houden.

Kiekendieven
Sommige gasten (kenners?) speuren de grond af, op zoek naar de moeraswespenorchis en ogentroost. Een man heeft een plant ontdekt die hij niet thuis kan brengen. „Hé, kijk eens aan: duizendguldenkruid, weet de gids. Handig, zon gids die weet wat er groeit. We gaan verder richting de zeedijk langs de oude slenk. „Dit gebied noemen we een successielandschap, wat inhoudt dat je als het ware met niets begint. Kom je hier over honderd jaar, dan zal het landschap er heel anders uitzien. Dan groeit het dicht, als je er niets aan doet, vertelt Hans. Iemand uit het gezelschap vraagt naar de stand van de roofvogels. „Leuke vraag, antwoordt de gids. „Alle groepen kiekendieven en sperwers zijn present. Ze houden zich op waar riet en water is. Roofvogels betrekken een gebied zodra het qua volume geschikt is. Ook het aanbod van voedsel is medebepalend voor hun aanwezigheid, en dat geldt hier met name voor buizerds.

Schelpen
We steken de Rijksweg over en zien een heel mooi bossig gebiedje met allerlei watertjes, die vloeivelden genoemd worden. „De vloeivelden fungeren als een soort biologisch zuiveringsbos. Van oudsher lopen hier kanaaltjes en slootjes. Via het bos komen ze binnen. Omdat het lekker zompig en vochtig is, steken specifieke zomerpaddestoelen als leemhoeden hun kop op. De watertjes worden door een paar excursiekinderen onderzocht op stekelbaarsjes. Als ze een paling zien, gillen ze van schrik. De echte grens van zout naar zoet komt in zicht. Bovenop de zeedijk zien we het zoute kwelgebied. Hier groeien lekkernijen als zeekraal en lamsoor. De jeugd heeft al geen belangstelling meer voor planten en paddestoelen. Een speurneus heeft namelijk schelpen ontdekt en dat betekent zoveel mogelijk de zakken volproppen.

Informatie
Iedere woensdagochtend tot en met 25 augustus 1999 wordt er een excursie gehouden in het Lauwersmeergebied. Duur van de excursie is plusminus anderhalf tot twee uur. De excursie begint telkens om 10.30 uur.
Kosten: ƒ 5,00 per persoon, kinderen tot 15 jaar gratis.
Startpunt: Expozee, bij de schoen.
Info over deelname/aanmelding bij Staatsbosbeheer, tel. 0519-34.51.45.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen