Jezus en een melaatse

Melaatsheid was in de Bijbel niet zomaar een ziekte. Het werd gezien als een plaag van God. Het was een straf, wanneer iemand tegen heilige personen was ingegaan. Denk maar aan Mirjam, de zus van Mozes. Ze stond op tegen het wettige gezag van Godswege, tegen Mozes. Daarop werd zij melaats en buiten de gemeenschap gestoten.
Een melaatse moest, wanneer er mensen in de buurt kwamen, uitroepen: onrein, onrein! Hij moest als het ware zijn schande luidkeels vermelden. Wat een vernederende weg, te meer wanneer de mensen hem aankeken en vol afschuw zijn misvormde lichaam zagen. Dat bracht hem alleen maar in een groter isolement.
Melaatsen wekten geen medelijden op, maar alleen afschuw en weerzin. In het Lukas-evangelie staat dat de zieke vol melaatsheid was. Hij kon het niet langer bedekken, het was openbaar gekomen.

Melaatsheid is een beeld van de zonde in de Bijbel. Wij allen zijn van nature geheel melaats. Het kan niet langer bedekt worden. Door onze opstand in het paradijs zijn wij afgesneden van de gemeenschap met God en daardoor alleen komen te staan.
Voelt u dat, lezer? Wij zijn afgesneden van de springader des levens en daarom ten dode opgeschreven. Welzalig hij die openlijk mag uitroepen: onrein, onrein. Of zoekt u uw schuld nog te bedekken, uw zonde nog te verkleinen? Er is niets wat God zo goedgunstig gezind is, als een mens die zijn schuld voor God mag erkennen en belijden. Maar er is ook niets wat Zijn ongenoegen zo opwekt als schuld ontkennen.

De melaatse komt tot Jezus. Hij komt als een overtreder, want volgens de wet mocht hij niet bij de mensen komen. Hoedanig wilt u naar Jezus gaan? Alleen wetsovertreders zijn welkom en hebben een Wetsvervuller van node. Zijn ellende dreef hem. Er was nog maar één weg over, de weg van vrij ontfermen. Daarom bid hij: „Indien gij wilt. Daarmee drukt hij geen twijfel uit. O nee! Door het geloof komt hij tot Jezus. Want hij belijdt dat Christus hem beter kán maken. Hier mag hij Jezus eren in Zijn almacht. Maar door dat „indien belijdt de melaatse ook Gods vrijmacht. Hij geeft zicht onvoorwaardelijk over aan de Heere, op genade of ongenade. Hij aanbidt God in zijn soevereiniteit.
Alleen Gods vrijmacht kan de zondemacht overtreffen. Alleen omdat God Zich ontfermt over wie Hij wil, is er voor de melaatse een mogelijkheid om zalig te worden. Niet het onheilig dwingen van God leidt tot de zaligheid, maar het God kunnen vrijlaten. God hoeft de zaligheid niet te schenken om iets dat in ons is. God heeft geen medelijden met iets in ons. Als dat de voorwaarde was, dan was het voor iedereen een verloren zaak. Maar God is bewogen vanuit Zichzelf. Hij bracht het medelijden mee uit de hemel. En daarom buigt Hij Zich over de melaatse (vers 41). Hij raakt de melaatse aan.
Daarmee wordt Hij Zelf in de toerekening een onreine. Daarmee wordt vervuld hetgeen Jesaja sprak: Onze krankheden heeft Hij op Zich genomen. Hij was van God geplaagd, geslagen.
Lezer(es), mag u door genade zeggen: De Heere sloeg Hem zo hard vanwege mijn krankheid? Dan is de wil van Christus de reiniging van de zondaar, opdat de Vader verheerlijkt worde.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen