Simson, zelfmoord-terrorist?

Vorige week stond een lang en actueel artikel in het Duitse weekblad "Der Spiegel", met als titel: "God wil het". De vier schrijvers beweren dat er een lange traditie is van gelovigen die in naam van hun God doden. Dat zou vooral gebeuren bij aanhangers van godsdiensten met het absolute geloof in één God, namelijk het jodendom, het christendom en tenslotte de islam. Het gaat mij nu om een voorbeeld uit het jodendom. Daar zou Simson de eerste terrorist zijn die een zelfmoordaanslag pleegde. Aan het eind van Richteren 16 kunnen we over de dood van Simson lezen. Simson zei: „Mijn ziel sterve met de Filistijnen". (...) „En de doden, die hij in zijn sterven gedood heeft, waren meer, dan die hij in zijn leven gedood had." Deze zelfmoordactie van Simson wordt in "Der Spiegel" vergeleken met de terreuractie in New York van 11 september j.1. Ongeveer evenveel slachtoffers. Toen geen tempel maar twee torens. In beide gevallen echter een wraakneming met godsdienstige motieven.

Godsdienst en wraak
Klopt deze vergelijking? Het is niet alleen in dit artikel dat godsdienst en geloof als oorzaken van onverdraagzaamheid en wraak worden voorgesteld. Veel mensen willen dat van de islam nog wel geloven. Maar staat dat op één lijn met christendom en jodendom? Wanneer dat waar zou zijn, dan moeten wij als christenen onze mond maar houden bij de veroordeling van daden van terreur en daarmee gepaard gaande zelfmoord. Het is echter niet alleen bij aanhangers van godsdiensten met één God dat mensen bereid zijn in een terreuractie hun leven te geven. Door de zonde heeft blinde wraak, soms leidend tot zelfvernietiging, de hele mensheid doortrokken. Ook bij boeddhisten en bij de aanhangers van de Japanse staatsgodsdienst komen zulke kamikazeacties voor. Dat even terzijde.

Verschillen
Terug naar Simson. Is hij een verre voorloper van Osama bin Laden? Met die verontrustende gedachte bleef ik rondlopen. Één verschil is dat Simson bereid was zijn eigen leven te geven, terwijl Osama bin Laden anderen erop afstuurde en zelf veilig verstopt in Afghanistan blijft. Een ander verschil is dat in de Bijbel mensen nooit worden aangespoord zulke daden te ondernemen. Bij de fundamentalistische islam worden jongeren opgeroepen en opgeleid om met eigen dood andersdenkenden te vernietigen. Bij Simson was het een persoonlijke impulsieve daad. Geen woord van toejuiching en blijdschap volgt op zijn handeling, alleen dat hij begraven werd. We schrikken van de heldenverheerlijking bij fundamentalistische moslims en Palestijnen voor strijders die met explosieven behangen zichzelf en de tegenstanders willen vernietigen. Waar hun dood als propaganda wordt gebruikt. Waar de trotse familie van de omgekomen daders een vast bedrag als beloning in het vooruitzicht krijgt. Bij Simson lees ik daar niets van. Hij is geen voorbeeld en geen held geworden. Niemand in het Oude Testament draagt verder zijn naam. Zijn daad wordt niet goedgekeurd. Er wordt niet opgeroepen zijn voorbeeld te volgen. Passend is alleen een stilzwijgen over zo'n gruwelijke dood en slachting. Ja, maar in het Nieuwe Testament dan? Daar staat in de brief aan de Hebreeën inderdaad een Samson in de lijst van geloofshelden. De daden van geloof en vertrouwen van de richters worden opgenoemd. Van Samson wordt wel zijn gevecht met de leeuw genoemd, maar niet zijn mogelijke heldendood.

Caluijn en de Reformatie
Ik kan me dan ook meer vinden in wat Calvijn in zijn Institutie schrijft over Simsons dood dan wat sommige enthousiaste schrijvers van kinderbijbels er van maken. Calvijn schrijft niet zo positief over Simsons laatste gebed en daaropvolgende daad. Hij noemt het: „Ontstoken zijn door hittigheid van toorn en wraakzucht, slecht geregelde driften, meegesleept worden door vurigheid, een hittige en daarom boze begeerte naar wraak." Wanneer daartegen opgemerkt wordt dat God Simson toch verhoord heeft, dan antwoordt Calvijn „dat door bijzondere voorbeelden een eeuwige wet niet te niet gemaakt wordt". Dat is het verschil met de islam en zijn verheerlijking van terreur door zelfmoord. Of is het dan toch waar wat de schrijvers van het genoemde artikel aanvoeren? Dat na vijftien eeuwen het christendom een Reformatie kreeg, die het geloof een zuiverder vorm gaf De islam gaat nu zijn vijftiende eeuw in. Zou dat de islam wat minder middeleeuws, wat minder hard en wreed maken?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen