Jeugdzonden (1)

David gaat in Psalm 25 terug naar zijn jeugdjaren. Als hij na de zonde met Bathseba en Uria in de schuld komt, gaat hij zelfs veel verder terug: „t Is niet alleen dit kwaad dat roept om straf; neen, k ben in ongerechtigheid geboren. Mijn zonde maakt mij t voorwerp van Uw toorn, reeds van het uur van mijn ontvangnis af! Wie met David zijn hart als een vuile bron van wanbedrijven leerde zien, kan onmogelijk meer lichtvaardig over zijn jeugdzonden heen stappen. Laat ik eens wat jeugdzonden noemen, nu en de volgende keer.
Het pas geboren kind ziet er zo onschuldig uit. Maar hij is het niet! Hij is van nature een kind des toorns dat wederomgeboren moet worden. Maar al te gauw komt de boosheid naar buiten. Een gevallen mens verloochent zich echt niet! Het kind is ongehoorzaam, willens en wetens, gaat stiekem verboden dingen doen, onwaarheid spreken, anderen verklikken, ruzie maken, op zn rechten staan, kan oneerbiedig zijn onder het bijbellezen en in de kerk, maakt misbruik van situaties, gaat lelijke woorden gebruiken, zoekt het verboden terrein en kan zo brutaal zijn.
Bij het groter worden, worden we slechter. Moeder ziet feilloos aan de blik van haar kind als het wat op zijn geweten heeft. Maar als we ouder worden, kunnen we met gebaren en blikken al heel goed de leugen bedekken en onschuld in onze ogen toveren!
Op school gaat het kind in groepsverband zondigen. In en met een groep durft het kind meer: een ander kind plagen op rare dingen zeggen over de juf en de meester. Als we ouder, maar niet wijzer worden en het seksuele leven gaat tot rijping komen, komt er een grote ontdekkingstocht op gang. Bij alle natuurlijke ontwikkelingen worden er toch ook op dit terrein veel jeugdzonden bedreven, van schunnige taal tot gebaren en handelingen.

Een mens, toch al geneigd zijn verkeerd gedrag te vergoelijken, gaat gemakkelijk over tot het bagatelliseren van jeugdzonden. We doen er lacherig over, doen alsof het er allemaal bij hoort en denken dat we ons er maar niet al te druk om moeten maken. Zeker als we onze jeugd ver achter ons hebben liggen, zitten we er niet meer mee. Op een verjaardag kwam het gesprek eens op de streken die men vroeger als kind had uitgehaald. De sfeer kwam er goed in toen de ene gast nog smeuïger verhalen dan de andere kon opdissen: iets van de groentekar gepikt, de klas op stelten gezet, de tuin van de buurvrouw vernield, enzovoort!
Natuurlijk gebeuren er genoeg dingen die grappig zijn. We moeten ook in dit opzicht nuchter zijn en dingen kunnen relativeren. Bovendien gebeuren er ook dingen die het kind zonder opzet of kwade bedoeling doet. Ook overziet een kind niet altijd de gevolgen van zijn daden. David was echt geen man die alles door een donkere bril zag en dingen sterk overtrok. Maar als zonde zonde wordt, dan is het ons zonde en gaan we het de Heere belijden.
Bij dat eerlijk worden voor God hoort ook eerlijk worden voor de mensen. Indien het mogelijk is om op dingen terug te komen, moeten we dat ook doen. In mijn kinderjaren op Urk heb ik eens het kraantje van de petroleumkar opengezet, toen de petroleumventer even afwezig was. Gevolg: een grote petroleumplas op de straat en een gedupeerde man! Ik heb het altijd erg gevonden dat ik het later nooit heb kunnen opbiechten en om vergeving vragen, omdat de man al overleden was. Als iets je tot zonde wordt, wordt het je bovendien ook tot zonde dat je schelmenstreken soms zo goed aan de man kon brengen, om er de stoere bink mee uit te hangen. Maar laten we niet vergeten dat, als wij in de gelegenheid zijn om dingen goed te maken, wij die gelegenheid niet voorbij mogen laten gaan.
Al hoop ik er de volgende keer mee door te gaan, nu al dringt zich de vraag op of wij nog vreemdeling zijn van het ontdekkend licht van Woord en Geest! Hebt u ingezien dat wij er zo goed in zijn om onze overtredingen te bedekken, goed te praten en te verdedigen? Maar wie het niet langer meer bedekken kan, roept met David uit: Gedenk niet de zonden mijner jonkheid!
In de weg van schuldbeleving zullen wij delen in de schuldvergeving. En we gaan iets verstaan van het wonder van de menswording van Gods Zoon. Hij werd zonder zonde ontvangen en geboren, en was als Kind aangenaam in het oog van God de Vader. Ook met Zijn volmaakt leven is Hij volkomen Borg en Middelaar. Maar God heeft Hem tot zonde gemaakt. Hij droeg de straf en gaf Zijn bloed. Ook voor jeugdzonden. Is dat niet groot?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen