Jeugdzonden (2)

Een mens komt al gauw openbaar. Reeds op jeugdige leeftijd blijkt dat we een boos hart hebben. Bij het ouder worden komt het karakter van de zonde meer en meer openbaar: wij zondigen willens en wetens! Wij gaan door op een weg waarvan we weten dat die verkeerd is! We slaan waarschuwingen in de wind.
Als ik mij opnieuw beperk tot jeugdzonden dan denk ik bij voorbeeld aan de zonde van de uitdaging. Later thuis komen dan je ouders bepaald hebben. Kleding kopen die je ouders niet aanstaan. Als kleindochter een broek aantrekken als je bij je oma op visite gaat, terwijl je weet dat die er een hekel aan heeft. In een mini-rokje naar de catechisatie.
Verder denk ik aan de zonde van de eigenwijsheid. Het contact met onkerkelijke vrienden niet verbreken en op zaterdagavond met hen naar de kroeg. En dan jezelf verdedigen met woorden als: ik weet zelf best hoe ver ik gaan kan, ik ben geen klein kind meer! Eigenwijs zijn als ouders je waarschuwen voor dat meisje, met wie je verkering wilt hebben, en het contact met haar niet verbreken. Je zegt dat je ouders veel te bang en ouderwets zijn.
Ik noem bij voorbeeld ook de zonde van de wereldsgezindheid. Wereldse tijdschriften kopen, waarin de wereld van de filmsterren beschreven wordt. Of het pad van het drugsgebruik opgaan! Op je kamer luisteren naar popmuziek of erger. In mode en make-up met de wereld meegaan, enzovoort!
En wat denk je van de zonden op seksueel gebied! Ook op dat terrein zijn er zoveel zaken die kwaad zijn in de ogen des Heeren. Het kopen van seksboekjes om je in die beelden te verlustigen. Gemeenschap hebben met vriendinnetjes die toch de pil gebruiken. Meer dingen noem ik niet. Ik ben, dacht ik, duidelijk genoeg. Maar ik heb drie redenen om deze dingen te noemen.

De eerste is om te waarschuwen. Want er is niets waar een mens zo gauw aan went als aan de zonde! Als de lucht zwanger is van ongerechtigheid, zoals in onze dagen, dan is er namelijk het gevaar van de gewenning. Zonde wordt op den duur niet meer als zonde gezien, maar als behorend bij het hedendaagse levenspatroon. Je gaat ongemerkt met de tijd mee en de grenzen worden steeds verder verlegd. Maar wat er ook verandert -en tegenwoordig staat alles op zijn kop- de Heere blijft Dezelfde en Zijn Woord hetzelfde! Wat mensen vele eeuwen geleden in de verlorenheid bracht, zal hen er nu ook brengen!
Maar ik heb met mijn schrijven nog een tweede doel voor ogen. Dat is dat we mogen ontdekken -en ik weet dat dit een werk van de Heilige Geest is- dat wij bekeerd moeten worden. Ja, de Heere eist van ons bekering! Van een ieder, maar zeker van hem die een gedoopt voorhoofd heeft!
We moeten ontdekken dat we vijanden van God zijn. Als we bij voorbeeld mopperen op die ouderwetse dominee, komt dat ten diepste voort uit vijandschap tegenover de Heere! We moeten met God verzoend worden, want we hebben een ontzaglijke schuld. Anders komen we vroeg of laat in de grootste ellende terecht!

Het eigenlijke doel van deze Pastoraal is dat wij in de schuld mogen komen, opdat we er uit mogen komen. Dat we een kind van God mogen worden! Wie de alles bedekkende gerechtigheid van de Heere Jezus nodig leerde krijgen, zal het ware geluk smaken. Als God je bekeert, word je niet opeens een oud mannetje of vrouwtje, je blijft jong! Maar je leert al jong het geluk van Gods volk kennen. En er is niemand zo gelukkig als een kind van God.
Ondertussen schreef ik ook voor ouderen. Bent u 60 of 70 jaar? Dan hebt u uw jeugd al enige tijd achter u. Maar hoe zit het met uw jeugdzonden? Bent u al met de Heere in het reine gekomen? Indien niet: „Al het heden wordt verleden, schoon t ons toegerekend blijft!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen