Bert Wiersema is Chris en Jorieke een beetje zat

Bert Wiersema werd op 11 mei 1959 in Groningen geboren. „Als mensen vragen wat voor werk ik doe, dan zeg ik altijd dat ik onderwijzer ben. Ik heb altijd op de basisschool lesgegeven, maar sinds 1998 geef ik aardrijkskunde op het Gomarus College in Drachten. En omdat ik van de basisschool kom, ben ik een beetje een manusje van alles. Het maakt me niet veel uit wat ik geven moet. Als ik het zelf maar snap.
Schrijven is een uit de hand gelopen hobby. „Ik ben ermee begonnen omdat ik mn stem kwijt raakte. Ik wist helemaal niet dat ik kon schrijven, al vonden de kinderen wel dat meester Wiersema goed kon vertellen. Toen ik een jaar of 27, 28 was, raakte ik mn stem kwijt. Dat had ik wel vaker, want ik schreeuwde altijd wel graag tijdens het vertellen. Maar toen ging het niet over en ik moest naar de dokter. Die zei dat het wel een poosje kon duren. Zeven weken heb ik thuis gezeten en uit verveling heb ik een ridderverhaal opgeschreven dat ik op school altijd vertelde. Het werd een heel pak papier.
Maar een pak papier is nog geen boek. „Op de camping van mn schoonvader zat een keer een echte schrijver en toen heb ik mijn ridderverhaal laten lezen. Ik gaf het aan het begin van de middag. Halverwege de middag kwam-ie al. Wat kan jij schrijven!
Van het een kwam het ander en Wiersema schreef een verhaal voor een jeugdblad en een vervolgverhaal in het Nederlands Dagblad. Leuk werk, een feuilleton schrijven, vind Wiersema. „Je moet ieder blokje spannend laten eindigen, al gebeurt er helemaal niks. Maar je moet het zo schrijven dat het lijkt alsof er iets gebeurt: Ineens hoorde hij achter zich.... De volgende dag blijkt het niks te zijn.
Uitgeverij De Vuurbaak, die in hetzelfde gebouw huisde als het Nederlands Dagblad, vond het vervolgverhaal goed genoeg om als boek uit te geven. En toen was ik ineens schrijver.
Nauwelijks tien jaar na zijn eerste boek heeft Wiersema al 23 titels op zn naam staan. Niet alleen schreef hij 13 delen over de avonturen van Chris en Jorieke, ook liet de schrijver professor Lammers in vijf delen avonturen beleven in Egypte, Frankrijk, Canada en Hongarije.
Tussendoor schreef hij nog twee echt gebeurde verhalen over de Tweede Wereldoorlog en de strijd in Indonesië, een actieboek voor het CLK en een boek over een bijbelsmokkelvliegtuig dat in nood komt.
Sinds kort schrijft Wiersema niet alleen papieren boeken, maar ook digiboeken. Een digiboek is een verhaal op cd-rom. Op het computerscherm verschijnt niet alleen een bladzijde tekst, maar ook een foto. En in het verhaal staan woorden in blauw, rood en groen. Een muisklik op een blauw woord laat een nieuwe foto zien, een klik op rood tovert een filmpje te voorschijn en de groene woorden laten geluiden horen. Het eerste digiboek heet Martijn en Ilse en de gestolen uitvinding. De cd-rom bleek een megasucces en een paar weken terug heeft Wiersema deel twee opgenomen. Waar het over gaat? Wiersema verklapt een klein beetje: „Er komt een grote vrachtwagen in voor en een motorrijder. En politie natuurlijk. Afgelopen dinsdag hebben we een bankoverval nagespeeld in Drachten. We hadden de politie ingeseind, maar de agent die ervan afwist, was ziek. Binnen vijf minuten hadden we drie overvalwagens, een motor en een politiehond op ons dak.

Lammers in Turkije
„Een deel van het succes is, denk ik, dat mijn boeken spannend beginnen, denkt Wiersema. „Veel kinderboeken beginnen allemaal met een gezellige vakantie en het vinden van een geheim briefje. Dan begint het echte verhaal pas. Je kunt het natuurlijk ook andersom doen.
Ideeën krijgt Wiersema zomaar, spontaan. „Ik kom dan op een plek, Pampus bijvoorbeeld, en dan denk je: Wat kun je doen in zon fort? Dan ga je je een beetje in zon plek verdiepen. Een achtervolging in die gangen is niet echt logisch. Maar wat kunnen boeven hier nou mee? Die willen iets verstoppen, een buit verbergen. Maar wanneer en hoe? Er komen duizenden toeristen per jaar, dus het is niet echt logisch dat je hier een buit gaat verstoppen. Bovendien, als je een buit verstopt, moet je er ook mee weg kunnen komen. Dus het verhaal moest in het verleden zijn gebeurd. Wie hebben er allemaal in dat fort gezeten? Toen het fort nog niet voor toeristen was geopend, zaten er allerlei sekten op het eiland. Hippies. Dat soort types zijn hier geweest, die hebben ook een schilderij van de Amerikaanse hippieleider Manson op de muur getekend. Die groep van Manson is uit elkaar gevallen, waarom zouden er niet een paar aanhangers naar Nederland zijn gekomen? En die moeten een buit mee hebben genomen en die hier hebben laten liggen. En die moeten dan lang in de gevangenis hebben gezeten. Er komen allemaal ideeën in je hoofd, tot je denkt van: nu heb ik een goed plot.
Een eerder boek, Erfenis uit Indonesië, schreef Wiersema toen hij een fetisj kocht om aan de muur te hangen. Een bezoek aan Hongarije leverde het verhaal De koning van Boedapest op. „Ik ben naar Boedapest gegaan, maar na een week had ik nog niets gezien waar ik wat mee kon. Tot ik las dat er elk jaar 15.000 autos worden gestolen. Toen dacht ik: Hé, er zit hier een soort maffia. De wereldberoemde bibliotheek is in de Tweede Wereldoorlog beschadigd en ze zijn nog bezig met restaureren. Dat daar iets vreemds in gevonden wordt, is mogelijk. Ik moet die Lammers daarheen krijgen. Zo heb ik iedere keer weer wat. Het volgende boek van Lammers zal zich in Turkije afspelen, bij de berg Ararat. Een dijk van een verhaal, daar heb ik echt zin in. Hoe kom je op de Ararat? Ik heb in een boek gelezen dat de Ark er nog zou liggen. Dan wil Lammers wel mee om daarnaar te zoeken. Maar ik kan de Ark niet even laten vinden. Hij mag er wel heen, wel zoeken, maar niet vinden. Dat is het leuke van schrijven: je begint met niets.
Logboek Lammers is een serie die ik na Chris en Jorieke ben begonnen. Ik schreef altijd voor de basisschool, maar merkte dat er niet veel boeken zijn voor het voortgezet onderwijs. Op christelijk gebied was er niet veel. Ik dacht: Zou ik dat niet kunnen? Toen heb ik de familie Lammers bedacht. Er werden aanvankelijk minder boeken van verkocht dan van Chris en Jorieke, maar dat heeft op gang moeten komen.
Het boek De Kluizen van de Titanic was het derde deel van Logboek Lammers en het eerst deel dat echt goed verkocht. „Ik heb het niet geschreven omdat er in Amerika een film over werd gemaakt. Ik wist dat niet eens. Ik was ermee bezig en toen ik in Duitsland op vakantie was, zag ik ergens in een blaadje staan dat de film over de Titanic bijna klaar was. Maar die film bleek een hype. Alles waar Titanic op stond verkocht. Ook deel drie van Logboek Lammers. Toen stond de serie als een huis.

Ontvoering op Urk
Een bezoek aan Urk, in verband met een schrijfwedstrijd, leverde een nieuw, spannend verhaal op: deel veertien van Chris en Jorieke. „Urk heeft toch wel wat. Ik moet nog een paar dingen veranderen, wat plaatsnamen, en dan is het helemaal af. Deel dertien ging over de zeilboot Libries. De familie Huizinga mag in deel veertien de boot houden en gaat daarmee naar Urk. Daar komen ze naast een heel mooi jacht te liggen. Heel aardige mensen aan boord en die hebben een jongen die veel op Chris lijkt. Het konden wel broertjes zijn. Wat is er aan de hand? Er zitten ontvoerders achter dat jongetje aan. Die kerels pakken Chris, als hij van boord gaat, maar denken: Is dit hem wel? De ontvoerders kijken op een foto, zien dat het niet het goede jongetje is en laten Chris weer los. De volgende dag pakken de ontvoerders wel het jongetje en Chris denkt: Zouden dat dezelfde ontvoerders zijn die mij gisteren te pakken hadden? En zo gaat het verder.
Een verhaal bedenken, daar ben ik altijd een poos mee bezig. Tot ik het verhaal in mn hoofd heb. Dan vertel ik dat als het ware tegen mn computer. Het schrijven gaat dan heel vlug. Het geheim van de Libries heb ik in de kerstvakantie binnen twee weken geschreven. En ik ga niet met de kerstdagen schrijven.
De vergeten strijd vindt Wiersema zelf zijn beste boek. Jammer genoeg wordt het boek niet zo verkocht als hij had gehoopt. „De eerste druk is nu zon beetje uitverkocht. Maar een serie zoals Chris en Jorieke heeft veel voordelen. Die boekjes worden gespaard. Met losse deeltjes gaat dat moeilijker.
Deze zomer wil ik proberen het over een andere boeg te gooien. Ik ben Chris en Jorieke zelf een beetje zat. Chris en Jorieke moet geen Kameleonserie worden. Bij deel tien had ik al zoiets van: ik heb het nu wel gezien. Maar dan moet je wel iets anders gaan doen. Ik kwam er niet zo aan toe. In concept heb ik de eerste paar deeltjes al in mn hoofd. Van de zomer wil ik deel een en deel twee proberen uit de pen te schudden. Kijken of het lukt. Ik wil eigenlijk iets gaan doen met minder pistolen en meer humor. Een beetje Dik Trom. Ik zit te denken aan een groot gezin, met ondeugende kindertjes. Een moeder die alles bij elkaar houdt, een vader die vertegenwoordiger is, een beetje bombastisch type. Van goede wil, maar doet alles fout. En er moeten veel grappige situaties in voorkomen. Maar ik weet niet of ik het kan. Misschien ben ik er straks wel mee bezig en vind ik het helemaal niet leuk. Of misschien vinden de lezers het niet leuk.

-------------------------------------------------------------------------------------------

Schrijven kan Bert Wiersema als de beste. De ' boeken (Chris en Jorieke, professor Lammers...) leien als een trein. Altijd spannend, altijd een goede afloop. Een van de eerste deeltjes staat ook in mijn boekenkast. De rest huist ergens op de boekenplank van mijn broertje. Z'n verjaardag is altijd een goed excuus om er weer een te kopen. Hoef ik tenminste niet tegen verbaasde gezichten van boekverkopers aan te kijken als ik zeg dat het boek niet ingepakt hoeft te worden, omdat het voor mij is... Bert Wiersema interviewen is leuk. Niet alleen omdat de schrijver een leuke kerel is, maar ook omdat sommige dingen in de woonkamer bekend voorkomen. De kris uit "Erfenis uit Indonesië" bijvoorbeeld. En een tegeltje van Pampus. Nog leuker is het dat Wiersema even vertelde waar zijn volgende boek over gaat. Ik kan het je alvast verklappen: het speelt zich af op Urk en is, natuurlijk, spannend tot het eind.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen