Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Hinken op twee gedachten

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Hinken op twee gedachten

4 minuten leestijd

De vorige keer hebben we stilgestaan bij gedachteloosheid als een belangrijke belemmering voor de bekering. We blijven wat in de sfeer van onze gedachten en denken nu na over het hinken op twee gedachten. Evenzeer een groot gevaar trouwens, een monster dat velen in zijn greep houdt.

Wanneer we lezen over hinken op twee gedachten, zal ons wel min of meer duidelijk zijn wat bedoeld wordt. We duiden er een zekere onbeslistheid mee aan. Ik word naar twee kanten getrokken. Betrekken we het op onze verhouding tot God, en dat is vooral de bedoeling in deze Pastoraal, dan krijgt het iets van halfslachtigheid. De Bijbel spreekt, heel treffend, over een verdeeld hart. Daarbij gaat het dan niet allereerst over een karaktertrek, maar over het goddeloze van mijn hart. Ik ben tweeslachtig in mijn verhouding tot God. Wat bracht het een ellende in Simsons leven!
Het klassieke bijbelse voorbeeld vindt u in de bekende geschiedenis van Elia op de Karmel. Elia stelt zijn ontdekkende vraag: Hoe lang hinkt gij op twee gedachten? Zo de HEERE God is, volgt Hem na, en zo het Baäl is, volgt hem na! Dat het volk inderdaad op twee gedachten hinkt, blijkt als het geen enkele reactie geeft. Het zwijgt! Het wil noch de HEERE, noch Baäl loslaten! Dan maar de dienst van de HEERE en de Baäldienst met elkaar verenigen! De afgoden van mijn hart afzweren? Nee, dat kan niet. Maar ook niet de levende God totaal afwijzen en zijn dienst geheel en al loslaten. Natuurlijk niet! Israëls kwaal: een verdeeld hart. Misschien zegt u wel: het gaat over míj!

Deze onbeslistheid doet zich soms vriendelijk voor. Ze lijkt vaak zo kwaad nog niet. Intussen is ze volstrekt heilloos. Wie zal zeggen hoelang Judas al gehinkt heeft, eer hij Jezus verraadt? Hoeveel kerkmensen gaan niet voort in dat hinken op twee gedachten? Het heilloze ervan blijkt in Elias dagen. Al hinkend gaan de kinderen van Abraham verder bij God vandaan. De rechten van de HEERE der heerscharen hebben al minder gewicht. De Baäldienst trekt steeds dieper zijn voren in het hart, de afgoden versterken hun moordende greep. Ik weet nog wel het een en ander... En het zou anders moeten tegenover God... En soms ben ik even onder de indruk, roert mn geweten zich... Dat huwelijk met dat meisje kan van Godswege niet, maar... Eigenlijk zou ik... Zo valt er veel te noemen. Intussen voegen de dagen en de jaren zich aaneen, zonder dat een besliste keus valt. Dodelijk gevaarlijk, nietwaar? Nee, de Schrift leert niet dat we vanuit onszelf de goede keus maken, maar ze waarschuwt wel voor een dodelijk gevaar.
Dat hinken op twee gedachten zou te begrijpen zijn, als het om twee gelijkwaardige zaken ging. Op de Karmel gaat het om God of de Baäl. Bij u en mij om de levende God en onze dode afgoden. Leven en dood. Eeuwige heerlijkheid of eeuwig verderf. Verder hoeven we niet te verwachten dat we later in een gunstiger positie zullen verkeren om de goede keus te doen. Hoe ouder de boom, hoe moeilijker te buigen.

Bij het lezen van dit alles kan het iemands nood zijn: Ik dreig om te komen in mijn hinken op twee gedachten. Wat dan? Hoe moet dat? Er is raad in deze nood. De Heilige Geest, Die duizenden en duizenden tot de goede keus bracht, weet in Zijn kracht die dubbelhartigheid de doodsteek te geven. Het betekent niets voor Hem! Hij grijpt mensenharten zo aan dat ze geleid worden tot een vaste keus. Een geweldige zegen trouwens, tot een besliste keus te komen! Wie hulpeloos en smekend met al zijn tweeslachtigheid èn de gevolgen ervan neervalt aan Gods voeten, ervaart de wonderen van Zijn hand.
Weet u wat ook een gevaar is? Dat we zo lang redeneren over de kosten van de goede keus. Het kost me dit, het ontneemt me dat. Wat een zegen dan als ik niet meer vraag naar de kosten van de keus, maar naar de levende God en Zijn Christus. Staat u wel eens voor God met de belijdenis: Heere, beter is het om de hele wereld kwijt te raken dan U te missen! Als ik U, o Christus, maar ken!
We mogen het ook zo zeggen: in de nood van dat hinken is er geen betere weg dan het aanroepen van Christus. Wanneer Hij op u aankomt met Zijn genadewonderen en wanneer Hij Zijn heerlijkheid doet zien, dàn is het waar: U zoekt mijn hart, mijn oog blijft op U staren.

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 28 augustus 2002

Terdege | 96 Pagina's

Hinken op twee gedachten

Bekijk de hele uitgave van woensdag 28 augustus 2002

Terdege | 96 Pagina's