Een thuis voor aidswezen

Midden in een wereld van armoede betekent kindertehuis Beautiful Gate een oase, waar het gras nog groen is, waar geen vuil en afval rondslingeren en waar rust heerst. Op het prachtige terrein in de Kaapstadse krottenwijk Crossroads ontvangen weeskinderen tussen 0 en 7 jaar een thuis.
Beautiful Gate (De Schone Poort) bestaat al ruim drie jaar en is een initiatief van een Nederlands echtpaar, dat onder noodlijdende kinderen de liefde van Christus wil uitdragen.
Ik woon weliswaar op een terrein dat niets weg heeft van een krottenwijk, maar dat wil niet zeggen dat we niets merken van wat er aan de andere kant van de muur allemaal gebeurt. De nachten zijn niet veilig. Ons terrein wordt elke nacht bewaakt door twee security guards. s Nachts dringen allerlei geluiden tot ons door, klinken pistoolschoten en viert de criminaliteit hoogtij.
Natuurlijk ben ik me bewust van het gevaar, maar ik geloof in Gods bescherming. Er gebeuren regelmatig kleine dingen, zoals inbraken en bedreigingen, maar nog nooit is iemand levensgevaarlijk gewond geraakt. Vaak moet ik denken aan de toekomst van al die kinderen die in de krottenwijken opgroeien. Ze hebben slechte voorbeelden om zich heen, wonen vaak in gebroken gezinnen of zijn het slachtoffer van mishandeling. Gebroken gezinnen ontstaan soms door echtscheiding, maar veel vaker door sterfgevallen als gevolg van aids. Soms sterven hele gezinnen uit. Veel kinderen worden dan ook opgevoed door grootouders.

Familiebanden
Ik heb veel collegas uit de krottenwijken. Omdat deze mensen een inkomen hebben, wonen de meesten van hen gelukkig in de stenen huisjes van de overheid. In een van mijn gesprekken met hen gaat het over het huwelijk in de zwarte gemeenschap. Een meisje vertelt me dat een huwelijk voor haar helemaal niet aantrekkelijk is. „Er zijn zoveel slechte voorbeelden. Wat moet ik met een huwelijk? De vraag is sowieso of het stand houdt en het zal zeker gekenmerkt worden door armoede. Veel van mijn zwarte collegas zijn daarom ongetrouwde jonge vrouwen. Toch is een aantal van hen wèl moeder.
Aan het leven in een krottenwijk zit ook een andere kant. Een van mijn collegas vertelt me: „We hebben niet veel, maar we hebben wel elkaar. Ze legt me uit dat ze, hoewel ze materieel vaak tekortkomen, heel veel waarde hechten aan onderlinge familiebanden. Dat merk ik ook. Ik leer echt van de aandacht en de zorg die er voor elkaar is. Er is veel gastvrijheid en over het algemeen zijn de mensen erg vriendelijk. Regelmatig worden we uitgenodigd voor bijeenkomsten of kerkdiensten.

Kleuterschool
De veertig kinderen in Beautiful Gate zorgen voor heel wat leven in de brouwerij. Ze zijn verdeeld over twee gebouwtjes, een voor de babys en peuters tot 3 jaar en een voor kinderen van 3 tot 7 jaar. De gebouwtjes zijn kleurrijk en gezellig.
In alles is te merken dat de kinderen niet de ontwikkeling doormaken van een gezond kind. Lichamelijk zijn ze niet zo sterk en ze lopen wat achter. Verder zijn het normale kinderen. Kinderen die gewoon spelen, naar school gaan en behoefte hebben aan liefde en aandacht.
De levendigheid komt je tegemoet als je de deur van een gebouwtje open doet. Direct springen er enkele kinderen tegen je aan en altijd zijn ze weer enthousiast als er mamas met hen komen spelen. Elke vrouw is voor een kind mama. Dat hoort bij de cultuur. Van mij wordt ook verwacht dat ik tegen een aantal vrouwen die heel wat ouder zijn dan ik mama zeg. In het begin doet dat heel vreemd aan, maar het went snel en je toont een stukje respect op deze manier. De kinderen hebben dus heel wat mamas.
De kinderen van 3 tot 7 jaar gaan overdag naar een gebouwtje op hetzelfde terrein, dat dienst doet als een soort kleuterschool. Ook gaan we regelmatig een dagje met hen uit, naar het strand bijvoorbeeld. Dat is echt een feest voor de kinderen. Glunderende gezichtjes vertellen dan aan iedereen dat ze naar the beach gaan.

Achtergelaten
Geregeld wordt een kind van Beautiful Gate opgenomen in een ziekenhuis. Dat bepaalt ons er elke keer weer bij dat we werken onder zieke kinderen. De ene dag speelt een kind nog buiten, de andere dag kan het doodziek zijn. Door hun zwakke afweersysteem worden de weeskinderen gemakkelijk ziek. In de ruim drie jaar dat Beautiful Gate bestaat, zijn er al twintig kinderen overleden. Als een kind zo ziek wordt en we weten dat het zal gaan sterven, dan kunnen we het alleen maar aan God opdragen en bidden om kracht om ervoor te zorgen.
Sommige kinderen die in het kindertehuis komen, zijn achtergelaten op het politiebureau of in het ziekenhuis. Hun achtergrond is volledig onbekend en we moeten maar raden hoe oud ze zijn. Omdat een aidskindje altijd achterloopt in de ontwikkeling, is het moeilijk de leeftijd te bepalen.
Nomzukiza is zon kind. Achtergelaten op het politiebureau, daarna in het ziekenhuis terechtgekomen en vanuit het ziekenhuis naar Beautiful Gate gebracht. Ze is waarschijnlijk zon 18 maanden. Dit meisje is niet gelukkig als ze bij ons binnenkomt en het duurt heel lang voordat ze haar eerste lachje geeft. Als ik in die donkere oogjes kijk, vraag ik me vaak af: Kind, wat heb je allemaal achter de rug? Zelf kun je het niet vertellen, maar je oogjes zeggen me dat je niet gelukkig bent geweest.
Voor elk kind is het in het begin moeilijk, want het komt terecht in een krioelende groep en moet toch een beetje vechten voor een plaatsje. Maar elk kind dat ik binnen heb zien komen, was binnen een paar weken thuis.
Als een kind nog wel een moeder en/of vader heeft, wordt altijd geprobeerd om contact te onderhouden. Zo gaat Vika nog regelmatig naar zijn familie. En Asiphes moeder komt geregeld naar Beautiful Gate om haar kind op te zoeken. Dit zijn echter uitzonderingen.
Soms schiet het wel eens door me heen dat de kinderen in het tehuis er over vijf jaar vrijwel allemaal niet meer zullen zijn. Dan kun je alleen nog maar voor hen bidden. We leren de kinderen ook om voor elkaar te bidden. Op school, maar ook voordat ze gaan slapen. Altijd bidden ze voor de andere kinderen, of voor een kind dat ziek is. Dat is indrukwekkend, een kind dat bidt voor een ziek vriendje of vriendinnetje.

Pleegouders
Beautiful Gate biedt op dit moment opvang aan veertig kinderen die besmet zijn met het aidsvirus, maar de groeiende groep gezonde aidswezen leidt ertoe dat het kindertehuis ook zorg aan hen wil besteden. In de toekomst zullen er namelijk zoveel van deze weeskinderen komen, dat de kindertehuizen niet toereikend zullen zijn. Als hier niets aan gedaan wordt, zal Zuid-Afrika binnen tien jaar een heel groot aantal straatkinderen hebben. Daarom wordt meer en meer aandacht gegeven aan het opzetten van pleegzorg. Het doel is dat deze weeskinderen in gezinnen geplaatst worden, in de gemeenschap waar ze vandaan komen.
Mijn grootste taak in Beautiful Gate is het onderzoeken van mogelijkheden voor en het opzetten van een pleegzorgprogramma. In het begin is het niet makkelijk, omdat ik met een Nederlandse achtergrond in een Zuid-Afrikaanse cultuur moet werken. Het vraagt veel aanpassing, met name als het gaat om tijdsbesef. We leggen heel veel contacten in de krottenwijken, om erachter te komen of mensen zorg willen dragen voor weeskinderen. Om christelijke pleeggezinnen te werven, bezoeken we veel kerken.
Opvallend is dat veel mensen bereid zijn mee te werken aan een pleegzorgprogramma. Het weerspiegelt ook een stukje cultuur. In de zwarte cultuur is het normaal om voor elkaars kinderen te zorgen. De weeskinderen hebben echter allemaal een achtergrond waarin aids een rol speelt. In de townships doen nog veel fabels en mythes over aids de ronde, waardoor mensen vaak heel terughoudend kunnen zijn.
Al met al slagen we erin het fundament voor het pleegzorgprogramma te leggen. We kunnen rekenen op verschillende gekwalificeerde gezinnen die zorg kunnen dragen voor een getraumatiseerd kind. We hopen dat het pleegzorgproject, dat de naam Ikhaya Lenkathalo (Huis van Zorg) draagt, in de toekomst een middel zal zijn om vele weeskinderen weer een normaal gezinsleven te bieden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen