Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De oude doos

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De oude doos

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het is telkens weer een verrassing om de enveloppen met oude fotos en bijbehorende toelichtingen open te maken. Uit de reacties blijkt dat de geheel andere wereld van vroeger ouderen èn jongeren interesseert. Uiteraard hoop ik dat er nog veel nostalgische plaatjes worden ingestuurd. De fotos krijgt u terug en u wacht een aardige beloning.

Zware jeugd
We beginnen deze keer in Noord-Holland. Mevrouw Kosten uit Heerjansdam stuurde een foto van haar opa en oma Ter Haak-Franken, die beiden in 1859 werden geboren. Oma is gekleed in de Noord-Hollandse dracht, waarin het goud en de diamanten spelden niet vergeten zijn. Toen het echtpaar 13 jaar getrouwd was, werd een dochter geboren, die later de moeder van mevrouw Kosten werd. Op de in Alkmaar gemaakte foto was ze 16 jaar.
Oma Ter Haak heeft een zware jeugd gehad. Zij en haar twee jaar jongere zusje waren nog jong toen hun moeder stierf. Ze kregen een tweede moeder, die, op zn zachtst gezegd, niet erg lief voor hen was. Wanneer ze naar de zin van de nieuwe moeder te veel aten, werden er schoppen onder de tafel uitgedeeld. Als de vader, zoals hij gewend was, de meisjes thee op bed bracht, was ma boos. Ze dronk dan zelf die thee uit, want zij moest eerst bediend worden. De beide meisjes zijn heel jong getrouwd, als het ware het huis uit gevlucht. Oma was toen pas 17 jaar.
Toen opa gestorven was, kwam oma in huis bij de ouders van mevrouw Kosten. Haar einde was bijzonder. Mevrouw Kosten schreef: „Ik zie nog de ouderling op zn knieën liggen voor haar bed om te bidden. Hij zei daarna: Mevrouw, het is beter dat u voor mij bidt dan ik voor u. Toen het einde daar was, zei oma: Ik hoor de voeten van de engelen die mij komen halen. Haar gezicht straalde. Ik was toen pas zeven jaar, maar zoiets vergeet je nooit meer.

Ten doop
Uit IJsselmuiden stuurde de heer Riezebosch een foto van een doopplechtigheid in Nieuwleusen, gedateerd 7 mei 1933. De draagsters staan hier met de dopelingen op de deel van het tegenwoordige café Het witte paard, dat vroeger bij doopdiensten als wachtkamer fungeerde.
Gemeld wordt nog dat in dat zelfde jaar besloten werd om met ingang van 12 november tijdens de maandelijkse doopdienst een extra collecte voor de kerkvoogdij te houden. Dit om de kerkvoogden te helpen om hun begroting voor 1934 sluitend te krijgen. Het was tenslotte midden in de crisistijd.

Toch boer
Mooie familiefotos kwamen binnen van de heer Anton Hekveld uit Abbenes. We zien de overgrootouders van de inzender, Adriaan Breure en Adriaantje Komans, beiden geboren in Dinteloord, respectievelijk in 1824 en 1827. Dat is al heel lang geleden. Trouwens, deze fotos behoren tot de oudste die tot nog toe werden ingestuurd. Fotograaf Hooijer in Haarlem maakte ze in 1875.
In de polders van westelijk Brabant hoorde men het nieuws over de droogmaking van het Haarlemmermeer en het grote landbouwgebied dat daarna ontgonnen was. Dat trok vele boerenzoons aan. Ook Adriaan Breure besloot met zijn gezin naar het nieuwe gebied te trekken. Hij voelde er echter niet zoveel voor om als boer van de grond af te beginnen. Hij kon geld van zijn vader lenen om een schip te kopen en werd beurtschipper. Het boerenbloed verloochende zich echter niet, want later werd hij toch weer boer, evenals velen van zijn nazaten.
De foto met de kinderwagen toont een viertal kleindochters van Adriaan en Adriaantje Breure. Dit plaatje werd gemaakt in 1902. De kinderen zijn echt aangekleed om op de foto te gaan.
Dat de Breures echte boeren waren, toont de laatste foto. Volgens insiders is het een unicum. Een moederloos veulen drinkt moedermelk van een koe. In de wereld van de paardenkenners en dierenartsen staat het vast dat veulens niet met koeienmelk kunnen worden grootgebracht. De samenstelling is namelijk heel anders. Hier is het toch gelukt, waarschijnlijk omdat het veulen toch enige tijd echte moedermelk had gedronken.

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 2 juli 2003

Terdege | 84 Pagina's

De oude doos

Bekijk de hele uitgave van woensdag 2 juli 2003

Terdege | 84 Pagina's