Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Een gestadige dood?

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Een gestadige dood?

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Opnieuw een kernachtige uitspraak uit het doopformulier, over dit leven dat toch niet anders is dan een gestadige dood. We hebben dan wel te doen met een zinsnede die ons voor de nodige vragen stelt. Het leven als een voortdurend sterven…! Hoe wordt hier tegen het aardse leven aangekeken?

Met het formulier bidden we voor de kleine kinderen, dat zij de Heere zullen aanhangen met waarachtig geloof, vaste hoop en vurige liefde. Opdat zij dit leven – toch niet anders dan een gestadige dood – getroost zullen verlaten, en op de grote dag van Christus zonder verschrikken voor Hem gesteld zullen worden. Het is goed om te overwegen, dat de woorden over het leven als een voortdurende dood staan in het verband van het getroost verlaten van het leven en het zonder verschrikken verschijnen voor Christus. Deze dingen hangen met elkaar samen! Het gaat hier over leven uit Christus, en sterven met Hem, en in vrede verschijnen voor Hem. Wel een overstelpende volheid, dacht u niet?

Meermalen wordt gevraagd of we wel op deze wijze over het aardse leven mogen spreken. Is dat bijbels? We proberen eerst na te gaan wat er met deze uitspraak bedoeld wordt. De opstellers van het doopformulier willen aangeven dat ons aardse leven kort is en vol van gevaar en moeite. Luther zong: midden in het leven zijn we door de dood omgeven. In zekere zin valt over het hele leven de schaduw van de dood. Nu de belangrijke vraag: is het bijbels om zo te spreken? Het formulier doet hier denken aan verschillende uitspraken uit de brieven van Paulus. Ik noem er twee: 1 Cor. 15: 31a „Ik sterf alle dagen. En 2 Cor. 6: 9m „Als stervenden en ziet, wij leven.
Paulus brengt het een en ander naar voren van de verdrukkingen en de moeite die hij ontmoet in zijn leven. In de levende verbondenheid aan Christus (!) loopt hij allerlei lijden op. Het leven is hem als het ware een voortdurend sterven. Er waren en zijn er dan ook genoeg die zich afvragen: Is dat nou een leven?!

Hier komen vragen boven. Is ons aardse leven dan niet van betekenis? Blijft het niet een rijke gave van God? Nou, of ons aardse leven een rijk geschenk van de Heere is! Laten we niet op een onbijbelse wijze dit leven verachten. De Schrift leert ons bovendien dat de Heere ons goede gaven geeft om die dankbaar te gebruiken. God geeft ons niet alleen wat nodig is, maar nog meer dan dat om daarvan te genieten. Ook is het verkeerd om altijd te klagen over ons werk en over de kinderen en over de gezondheid en over…
Wel blijft de grote vraag die ook wat achter die uitdrukking uit het doopformulier zit: gebruik ik het alles als vreemdeling, als pelgrim? Ligt mijn thuis elders? Ben ik in de levende ontmoeting met God een pelgrim geworden? Calvijn geeft hier een treffende regel: we mogen de gaven van God op zon wijze gebruiken dat ze ons niet hinderen in de loop naar de toekomende stad. En eerlijk is eerlijk, hoe gemakkelijk gebeurt dat niet bij een pelgrim? Dat hij weer zo vasthecht aan al het zichtbare, zodat hij gehinderd, vastgehouden, belemmerd wordt in zijn loop. Wat zijn we werelds! En wat blijven we het nog vaak als God genade schonk!

Ook een pelgrim kan onderweg rijke gaven ontvangen, maar hij gebruikt ze wel als vreemdeling. Hij is onderweg. Zijn thuis is elders, en daarom ook zijn hart. Er zijn voorbeelden te geven van een verkeerde verachting van dit aardse leven, maar eerlijk gezegd acht ik het gevaar groter dat wij vandaag in onze welvaart helemaal ingepakt worden door het zichtbare, het tijdelijke.

Het leven is kort met al zijn moeiten, het is kort met al zijn goede gaven. Voor je er erg in hebt zie je al iets van een aftakeling, de een hierbij en de ander daarbij. Ik smeed een plan, maar weet niet of ik er morgen nog ben om het uit te voeren. Nu moeten we in dit alles één ding niet vergeten: als Paulus het heeft over zijn gestadig sterven, heeft dat alles te maken met de levende verbondenheid aan Christus. Er zit bij hem uitzicht in. Hij sterft om eeuwig te leven. En in het doopformulier is die gedurige dood onlosmakelijk verbonden aan het getroost verlaten van het leven en het zonder verschrikken verschijnen voor Christus. Met Christus gaan al de Zijnen door de dood tot de heerlijkheid. En de anderen…? Zij verliezen alles! Zelfs de genadetijd! De Heere stelt een vraag in Zijn Woord: waarom zou u sterven…?

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 16 juli 2003

Terdege | 84 Pagina's

Een gestadige dood?

Bekijk de hele uitgave van woensdag 16 juli 2003

Terdege | 84 Pagina's