Wikken en wegen

Het was een woensdagochtend in september, ik weet het nog precies. Richard belde me van zijn werk. „Ik ben gevraagd om naar Maleisië te gaan", zei hij zonder omwegen. „Voor een paar weken?" probeerde ik nog. Toen vertelde hij dat het om een periode van drie jaar zou gaan, zijn werk hetzelfde zou blijven, er over de vertrekdatum nog te praten viel, en dat we vrijdag of uiterlijk maandag moesten aangeven of we interesse hadden. Toen ik de telefoon neerlegde, duizelde het me. Ik wist dat dit ooit gevraagd zou worden en had er al vaak over nagedacht. Maar nu was het echt zover... Allerlei gedachten buitelden door mijn hoofd. Wat als we "ja" zouden zeggen? Er zou heel veel geregeld moeten worden. En op een gunstig tijdstip kwam dit verzoek niet. We hadden een ander huis gekocht, waren er al maanden aan het verbouwen en het was nog lang niet klaar. En hoe zou ik in Maleisië moeten komen? Vliegen heeft me nooit aangetrokken, en dat is zacht uitgedrukt. Wat onze oudste dochter betreft: ze zou naar een internationale school moeten gaan en eerder Engels dan Nederlands leren schrijven. Ik zou zelf ook Engels moeten spreken. We zouden er op zoek moeten naar een huis, een auto moeten kopen, en er de weg gaan vinden. En wat zouden we veel moeten achterlaten: ons huis, de buurt, de school, de kerk, en vooral ook de mensen van wie we houden! Toch zag ik ook de positieve kant. Richard had aan de telefoon de voordelen van Maleisië, vergeleken met andere landen waar zijn bedrijf actief is, al opgenoemd. Je kunt er gaan waar je wilt. Er is vrijheid van godsdienst. De zondag is een vrije dag, zodat je dan een kerk kunt bezoeken. Het land is redelijk veilig. Bijna iedereen spreekt er Engels. En zo begon het wikken en wegen... Die nacht kon ik niet slapen. In gedachten stapelde ik onze spullen in een zeecontainer, ging er tenslotte zelf ook inzitten en liet me naar Maleisië varen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen