Een peuter zingt en bidt spontaan

Jonge kinderen beginnen spontaan aan een vrij gebed. Moeilijker wordt het als ouders ermee wachten totdat de kinderen wat ouder zijn. Die schamen zich sneller. Ouders kunnen daarom niet vroeg genoeg beginnen hun kinderen te leren bidden.
In het begin biedt voorzeggen een steun in de rug. Als het kind wat ouder is, kunnen ouders met hun kind samen een plannetje maken voor wie en wat het gaat bidden. Zo leert het wandelen met God.
Een geschikt moment is als kinderen verdriet hebben, of direct nadat ze beseffen dat het iets verkeerds hebben gedaan. s Avonds zijn kinderen hun zonden vaak vergeten.
Op school of op de peuterspeelzaal kan de juf kinderen actief bij het bidden betrekken door te vragen waarvoor ze kunnen bidden. In de pas uitgegeven methode Hoort het woord worden hiervoor praktische ideeën aan de hand gedaan. Ook is er een speciale themaweek gewijd aan het gebed.

Samen verwonderen
De juf is met een groepje kinderen aan het zaaien. Ze vraagt: „Wat gebeurt er met het zaad als we er niet een klein beetje potgrond op strooien? Denk eens aan het bijbelverhaal dat ik vorige week heb verteld, over het zaad dat naast de akker viel. Wat gebeurde daarmee? Ruben weet het weer en zegt: „Dat werd door de vogels opgegeten.
Op deze manier geeft een leerkracht op een natuurlijke manier een bijbelverhaal een plaats in het dagelijkse leven. Leerkrachten kunnen zich samen met hun leerlingen verwonderen over het ontkiemende zaad. Op dat moment kunnen zij vertellen dat God ook dit plantje heeft gemaakt.
Het is een voorrecht dat er veel christelijke scholen in Nederland zijn waar dagelijks de Bijbel open gaat. Want wat de juf (of meester) zegt, is waar, vindt het jonge kind. Bij de schoolkeuze is het niet voor niets van groot belang erop te letten of de godsdienstige opvoeding op school en thuis overeenkomen.

Al jong een evangelist
Jonge kinderen vinden het heerlijk om te zingen. Ze kunnen soms spontaan tijdens het spelen gaan zingen. Rebecca heeft net God heb ik lief op school geleerd. Als ze de tekst niet meer weet, gaat ze halverwege over op een andere psalm, lied of eigen vrije tekst. Op haar manier prijst zij de Heere, wat voor degenen die het horen tot zegen kan zijn. Zo kan ook een kind dat nog niet kan lezen een evangelist zijn.
Dineke (5) heeft een vriendinnetje, Annemieke van 5, die niet naar de kerk gaat. Daarom gaat Dineke regelmatig samen met Annemieke met de kleuterbijbel in de gang onder de kapstok zitten. Aan de hand van een plaat vertelt zij een bijbelverhaal aan haar vriendin. Ook geeft ze het advies om toch vooral voor het slapengaan Ik ga slapen, ik ben moe te bidden.
Kleuters hebben een vrijmoedigheid die volwassenen vaak missen. Dineke gebruikt plaatmateriaal om het Evangelie door te geven. Dat is belangrijk, omdat jonge kinderen zich nog niet alle gebeurtenissen of handelingen kunnen verbeelden. Goed plaatmateriaal is dus van groot belang.
Het Internationaal Kinder Evangelisatie Genootschap (IKEG) in Apeldoorn heeft prachtige flanelfiguren die bruikbaar zijn ter ondersteuning van een bijbelvertelling. Voor thuis of op de peuterspeelzaal is eind april een eenvoudige, bijbelgetrouwe peuterbijbel uitgekomen: Kijk en Luister, geschreven door Laura Zwoferink, geïllustreerd door Jaap Kramer en uitgegeven door Den Hertog in Houten.
Niet alleen plaatmateriaal, ook voorwerpen kunnen een bijbelverhaal verduidelijken. Bij het verhaal van de bruiloft in Kana kan een trouwfoto of uitnodiging voor een bruiloft als intro worden gebruikt. Dit verhoogt de betrokkenheid van het jonge kind.
Voor peuters is het aan te raden twee keer hetzelfde verhaal voor te lezen of te vertellen. Dit zorgt voor herkenning, waardoor ze het beter onthouden.

Voorleven
Eén ding is, naast bidden, zingen, vertellen en voorlezen, voor ouders en leerkrachten van groot belang: voorléven. Als leerkrachten geen persoonlijke belangstelling voor hun leerlingen hebben, als opvoeders gauw boos zijn of maar moeilijk kunnen vergeven, dan voelen kinderen dit haarscherp aan.
Dr. J. Waterink geeft hier in zijn boekje Aan moeders hand tot Jezus een prachtig voorbeeld van. „Als er in moeders hart afgunst is jegens een medemens, dan moet moeder worstelen om haar afgunst te doden, vóór zij over deze medemensen tot haar kind spreekt. Over mensen vertellen tot kinderen betekent altijd: deze kinderen opvoeden in een bepaalde richting; het is noodzakelijk dat vader en moeder aan de kinderen laten zien dat het leven blij is wanneer het licht van Gods liefde straalt, ook over onze verhouding tegenover onze medemensen. Al onze levensbetrekkingen moeten staan in het teken van de vergeving van het bloed des kruises.
Dit is geen eenvoudige opdracht. Gelukkig hoeven ouders en leerkrachten het in de godsdienstige opvoeding niet alleen te doen als zij het van God verwachten.

De auteur is onderwijsadviseur bij Driestar educatief

Aandachtspunten bij bijbelvertelling
- Houd een inleiding in de vorm van een verhaaltje/gesprek.
- Verduidelijk moeilijke begrippen, zo mogelijk met concreet materiaal.
- Zorg voor goed plaatmateriaal.
- Bedenk bij elk verhaal wat de hoofdboodschap is.
- Geef de toepassing een plek halverwege de vertelling en niet aan het eind.
- Bedenk vooraf de slotzin.
- Vertel niet langer dan tien minuten.
- Vraag peuters aan de hand van plaatmateriaal het verhaal terug.
- Kleuters kunnen in duos aan elkaar terugvertellen (coöperatieve werkvorm).
- Geef hierna enkelen een beurt.
- Bij peuters kan de vertelling op een andere dag worden herhaald.
- Psalmversjes en bijbelliederen mogen niet langer zijn dan vier regels.
- Leer peuters niet te veel liederen, herhaal veel.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen