Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Vakantiewerk in Oostenrijks hotel

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Vakantiewerk in Oostenrijks hotel

Anneke en Eke: „We verdienden en kregen gratis eten, drinken en onderdak"

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

De 16-jarige vriendinnen Anneke Visser (havo-5) uit Lienden en Eke Tijssen (vwo-5) uit Ochten werkten deze zomer zes weken in Gasthof Edelweisshaus, een Nederlands hotel in Oostenrijk. „s Middags waren we vrij. Op zondag hielden we altijd twee kerkdiensten.

Je cv opsturen naar een hotel in Oostenrijk en aangenomen worden voor een vakantiebaan. Anneke en Eke kunnen erover meepraten. Anneke: „Ik zag het echt als een uitdaging: je werkt in een hotel, bent in een ander land en hebt tegelijk vakantie. Ik was nog nooit in Oostenrijk geweest. Eke wel. „We waren allebei heel enthousiast dat we samen zo ver van huis mochten. In het hotel werden ze welkom geheten door Nederlands personeel: Bianca, Gerita en kok Menno.
Een werkdag begon om acht uur. Eke had ontbijtdienst, terwijl Anneke in de huishouding werkte. Anneke: „Als het niet druk was, zat je van 8.00 uur tot 10.30 uur maar een beetje te kijken hoe de mensen ontbeten. Ik koos voor de huishouding want daar kon ik in mn eigen tempo doorwerken. Eke vond het ontbijt juist leuk. „Koffie zetten en tafels dekken. Samen met Gerita, het manusje van alles, ruimde ik de vaat op en maakte ik het restaurant weer netjes. Vegen, stofzuigen en dweilen. Daarna kon ik Anneke nog even helpen met de huishouding.

Chocolaatje
Anneke begon s morgens in het washok. Ze streek tafelkleedjes, sloven, buizen en blouses en vouwde de hand- en theedoeken op. Daarna kregen de wcs en douches een beurt. „Elke dag lag er een briefje klaar waarop stond welke kamers er ingecheckt moesten worden en welke kamers in gebruik waren. Een kamer inchecken betekent dat je die klaarmaakt voor nieuwe gasten. Ik verzamelde dan schoon beddengoed, een vuilniszakje, een sopje, schone handdoeken en de sleutel van de kamer. Het leukste vond ik het opmaken van de bedden. Het is de gewoonte van het hotel om op de kamers van nieuwe gasten een handdoek met een kaart van het hotel en een Milka-chocolaatje te leggen. Dit staat heel netjes. Voordat ik de kamers van de aanwezige gasten controleerde, keek ik eerst welke gasten er nog in het restaurant zaten. Het gebeurde namelijk een keer dat ik een deur opende terwijl de gast zijn tanden stond te poetsen!
Eke vond het helemaal niet vreemd dat ze na haar taak in het restaurant Anneke nog moest helpen. „Anneke kletste de hele ochtend en ging pas echt werken als alle gasten weg waren! Anneke: „Als ik op de gangen bezig was, maakte ik altijd wel met iemand een praatje. Ook kinderen vonden het leuk om mij van het werk te houden. Soms stonden ze heel ongeduldig voor de keuken te wachten tot ik klaar was met de keukendienst. Veel gasten vroegen of ik later de pabo ging doen. Dat klopt! Ik vind het echt fantastisch om met kinderen bezig te zijn. We organiseerden vaak wat voor hen, zoals een tafeltennistoernooi, een voorleesverhaal of een tekenspel.

Elke middag vrij
Na het koffiedrinken maakten ze de gangen en het trappenhuis schoon. „Daarna begon onze vrije middag. We probeerden elke week een uitstapje te maken. Soms vroegen gasten ons mee uit. We zijn ook een keer met de stoeltjeslift naast ons hotel naar boven gegaan. En we hebben sneeuw aangeraakt in de zomer!
s Avonds voor het eten liep de een de wcs na en had de ander keukendienst. Anneke: „Het was altijd zo dat er iemand meehielp met opscheppen. Twee personen haalden uit en gingen uitserveren. Eén persoon stond bij de vaatwasser. Die was in één minuut klaar! Na 21.00 uur waren de vriendinnen vrij. „Meestal gingen we dan gezellig bij de gasten in het restaurant zitten.

Ondergrondse kerk
Anneke: „De zondag was onze vrije dag. Dat was in het begin best vreemd, omdat de anderen gewoon doorwerkten. Wij hielden elke zondag twee kerkdiensten voor de gasten die dat wilden. We hingen dan een papier op met daarop de begintijd en van welke dominee we een bandje gingen beluisteren. Het aantal kerkgangers steeg met de week. We hielden een dienst om 10.00 uur, na het ontbijt, en een om 16.30 uur, zodat de gasten op tijd waren voor het diner. We luisterden naar de preek in der Stuberl, de kelder. Iemand schreef in het gastenboek: Het was fijn om op zondag naar een preek te luisteren in de ondergrondse kerk.
De meiden hadden gratis kost en inwoning. „Dit was echt heel leuk, want we verdienden, kregen gratis eten en drinken en gratis onderdak. Kost betekent dat we drie keer per dag eten kregen. s Morgens konden we gewoon van de ontbijttafel nemen. Tussen de middag gingen we op onderzoek uit in de keuken. Er waren altijd nog lekkere broodjes over van s morgens of toetjes van de vorige dag.
s Avonds kregen de vriendinnen hetzelfde driegangendiner als de gasten. Anneke: „Ik heb daar voor het eerst knoflooksoep en mosterdsoep gegeten. Eke: „En we kregen schnitzels zo groot als deurmatten en gehaktballen zo groot als een voetbal. Anneke: „Ik vond het een kunst om mijn bord helemaal leeg te eten. Iemand schreef in het gastenboek: Als je aan het lijnen bent, moet je niet in dit hotel op vakantie zijn. Een typisch Oostenrijks toetje is de Apfelstrudel, met slagroom en vanille-ijs. „Heerlijk

Taalproblemen
„Grüβ Gott, Gasthof Edelweisshaus, Sie sprechen mit Anneke. Ein Moment bitte! Tja, de taal was wel even een probleem! Toch vond Anneke het leuk om de telefoon aan te nemen. „Maar als het een Oostenrijker was, kon ik het echt niet verstaan. Ik heb wel drie jaar Duits gehad op school maar omdat ik het afgelopen schooljaar Frans kreeg, had ik de neiging om in het Frans terug te praten. Gelukkig heeft Eke nog wel Duits. In de winkels kwam ik er zonder haar hulp echt niet uit.
Eke: „Het welkom heten van Duitse gasten vond ik erg leuk. Ik kon ze meestal wel volgen. Onze gastvrouw Bianca, die net afgestudeerd was aan de Hoge Hotelschool, vertelde hoe we moesten omgaan met gasten. We mochten nooit met anderen over gasten praten, we moesten ons representatief opstellen en altijd vriendelijk blijven.
Of ze volgend jaar weer in Oostenrijk willen werken? „Ja! En we kunnen alvast een bus bestellen want we krijgen niets anders dan reacties van vriendinnen die volgend jaar mee willen.

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 20 september 2006

Terdege | 92 Pagina's

Vakantiewerk in Oostenrijks hotel

Bekijk de hele uitgave van woensdag 20 september 2006

Terdege | 92 Pagina's