Baptist met de Statenvertaling

Jezus wacht op u. Nog is het niet te laat, waarschuwt een sticker op de voordeur. Eronder zijn twee verzen uit Klaagliederen 3 afgedrukt. Wat klaagt dan een levend mens? Een ieder klage vanwege zijn zonden. Laat ons onze wegen onderzoeken en doorzoeken, en laat ons wederkeren tot den HEERE. De afkorting erachter is bedoel voor hen die bekend zijn in het land van de bijbelvertalingen. SV 1637.
Boven aan de trap van de Groningse etagewoning wacht Henk Thomassen (39), hoofd schoonmaakdienst van het sportcentrum van de Groningse universiteit. Na afronding van de lerarenopleiding geschiedenis en aardrijkskunde vond hij geen werk, waardoor hij bleef hangen in het centrum waar hij al een studentenbaantje had. Zijn belangstelling voor geschiedenis en aardrijkskunde bleef bestaan, net als zijn „tik voor taal. In de woonkamer hangt een door Thomassen vervaardigde landkaart met twee verzen uit de gelijkenis van de verloren zoon in alle dialecten die in Nederland en België worden gesproken.

Zelfstudie
Het christelijk geloof was de in Leeuwarden geboren Groninger van huis uit onbekend. „Dat veranderde toen mijn moeder tot bekering kwam. Zelf kwam ik op mijn achttiende jaar tot geloof, in een naamloze gemeente waar ik door een vriend mee naartoe genomen was. Er waren meer van die gemeenten in het noorden van het land. Mensen die zondags samenkomsten hielden en doordeweeks bijbelstudie deden, waarbij ze de Statenvertaling gebruikten. In die gemeente heb ik ook mijn vrouw leren kennen. Op dezelfde dag zijn we gedoopt, in 1993.
Nadat de gemeente door een droevig voorval uiteen was gevallen, sloot het jonge gezin zich aan bij een kleine vergadering van gelovigen in hun woonplaats. „We onderscheidden ons van de rest van die gemeente door het gebruik van de Statenbijbel. Andere gemeenteleden verzekerden hem dat hij zich met zijn visie op modernere vertalingen buiten de realiteit plaatste. „Ik begon al aan mezelf te twijfelen, toen ik een oude vriend ontmoette: Nico Verhoef. Van hem kreeg ik een stapel literatuur over stromingen in de wereld van de bijbelvertalers. Daardoor werd ik in mijn menig bevestigd.
Meerdere vrienden van Thomassen, onder wie Verhoef, studeerden aan bijbelscholen van Bible Believers Baptist Churches in Amerika. Zelf volgde hij de opleiding op afstand, door middel van zelfstudie. „Door mijn werk was dat goed mogelijk. Ik begin s morgens vroeg en ben om half drie vrij. De laatste tien jaar heb ik mezelf heel veel eigen gemaakt.

Straatprediking
In 98 sloot Thomassen zich met zijn gezin aan bij een Unie-baptistengemeente in Groningen, maar ook daar voelde hij zich een vreemde eend in de bijt. „In 2000 kwam Nico Verhoef bij ons op bezoek. Hij had de studie in Amerika afgerond en was gevraagd om een gemeente in Liechtenstein te gaan dienen. Voor zijn verhuizing had hij meegedaan aan een grote evangelisatiecampagne rond het Europees Kampioenschap voetbal. Daarna kwam hij met een Amerikaanse broeder naar Groningen, met het verzoek of ik voor hen een rondleiding door Leeuwarden kon verzorgen.
Aansluitend wilde hij op straat preken. Dat had hij in Amerika meegekregen. Je kunt je wel oppompen tot een groot bijbelgeleerde, maar je mag nooit het doel uit het oog verliezen: de redding van mensen. Ik schrok ervoor terug, maar kon er niets tegenin brengen. Paulus schrijft in de eerste brief aan de gemeente van Korinthe dat het God behaagd heeft door de dwaasheid der prediking zalig te maken die geloven. Zelf zat ik in de evangelisatiecommissie van die baptistengemeente. Avonden vergaderden we over activiteiten waarmee we de aandacht konden trekken. Deze mensen gingen gewoon de straat op, zoals christenen in alle eeuwen dat hebben gedaan.
Inmiddels volgt Thomassen al jaren het voorbeeld van Verhoef. Regelmatig is hij als straatprediker in de binnenstad van Groningen te vinden. Zijn boodschap ondersteunt hij met grote, confronterende platen. Een ervan beeldt het laatste oordeel uit, met daarbij de tekst: En zo iemand niet gevonden werd geschreven in het boek des levens, die werd gevonden in de poel des vuurs. „In Nederland zijn we verschrikkelijk bang om provocerend over te komen, maar het gaat wel om de eeuwige redding van mensen.

Zuiver
Door spanningen vanwege zijn wijze van straatprediking, zijn gehechtheid aan de Statenvertaling en zijn afwijzen van vrouwelijke voorgangers kwam het in 2003 tot een breuk met de baptistengemeente. „Zij kregen steeds meer moeite met mij, ik kreeg steeds meer moeite met dingen in de gemeente, zoals de Alpha-cursus. Tegen alle regels van de cursus in gebruikte ik de Statenvertaling en sloeg ik de pinksterachtige dingen over, maar zelfs dan hield ik nog een onvoldaan gevoel. Tien weken lang legde je mensen in de watten met grote maaltijden, daarna vertrokken ze weer. Ik zal niet zeggen dat door zon Alpha-cursus niemand tot bekering komt. Het Woord van God keert nooit ledig terug. Wel dacht ik vaak: Wat een hoop gedoe, terwijl heel veel jongeren gewoon willen weten wat de Bijbel zegt. Er werd voortdurend om de brij heen gedraaid.
Waarom moet ik de Bijbel leren kennen?
Omdat Jezus je liefheeft.
Prima, maar waarom moet ik dan tot geloof komen?
Anders mis je zo veel in je leven.
Nou, ik vind anders dat ik best een mooi leven heb.
Als mij die vraag werd gesteld, zei ik: Jij moet tot geloof komen om je ziel te behouden van de hel. Dat vond men te negatief, te confronterend. De visie achter de doelgerichte gemeente is heel werelds en economisch. Groeien, groeien, groeien. Terwijl de Heer zegt: Zuiver zijn, zuiver zijn, zuiver zijn.

Huisgemeente
In 2003 verliet Thomassen de baptistengemeente en begon een huisgemeente. Nico Verhoef richtte samen met hem de Stichting Bijbelgelovende Baptisten op. Kenmerk van de Bible Believers Baptist Churches in Amerika is het vasthouden aan de King-Jamesvertaling. Met een zo mogelijk nog grotere passie verdedigen Verhoef en Thomassen de Statenvertaling en promoten ze het werk van de Gereformeerde Bijbelstichting. In een brochure zette Verhoef uiteen hoe de Nieuwe Bijbelvertaling de lezer via Rome terugvoert naar de donkere Middeleeuwen.
„Bijna iedereen hobbelt achter bijbelvertalingen aan waaruit gedeelten zijn weggelaten of waarin teksten naar eigen smaak zijn aangepast, constateert Thomassen. Ook de Herziene Statenvertaling wijst hij af. „Wat ik ervan gezien heb is geen hertaling, maar een vertaling. Dat maakt de verwarring nog groter. Veel bijbelgesprekskringen verzanden tegenwoordig in geharrewar over de vertaling. Wat staat er bij jou? Iedereen praat elkaar aan dat de Statenvertaling moeilijk en cryptisch is. De werkelijkheid is dat mensen er te weinig in lezen.
De Statenvertaling lijkt moeilijk vanwege de nauwe aansluiting bij de grondtalen, maar hoe meer je erin leest, hoe meer je ermee vertrouwd raakt. Zelf lees ik ook regelmatig in de King James. Die is voor een Fries nog makkelijker te lezen dan de Statenvertaling. Thou hast, klinkt mij vertrouwd in de oren. Een kerntekst in de Bijbel is voor ons 2 Timotheüs 2 vers 15. Benaarstig u om uzelven Gode beproefd voor te stellen, een arbeider die niet beschaamd wordt, die het Woord der waarheid recht snijdt. In de King James staat het nog kernachtiger. Study the Word, bestudeer het Woord. Hoe meer je erin leest, hoe meer de puzzelstukjes op zn plaats vallen.

Persoonlijk lezen
Het persoonlijk lezen van de Bijbel gaat voor Thomassen boven het horen van de verkondiging. „Dat is een belangrijk kenmerk van bijbelgelovende baptisten. Het Woord van God wijst ons de weg naar de zaligheid, door het bloed van Jezus. Als je daardoor tot geloof komt, ben je een behouden mens. Maar wil je daarna staande blijven in de wereld, dan moet je je ook wapenen met Gods Woord. Lees die Bijbel van kaft tot kaft, minimaal één keer per jaar, liever twee of vier keer. Het motto van de Baptist Bible Believers in Amerika is: No Bible no breakfast, no Bible no bed. Eerst de Bijbel lezen, dan pas aan het ontbijt. Eerst de Bijbel lezen, dan pas slapen.

Andere punten waar de bijbelgelovende baptisten grote nadruk op leggen, zijn klassieke evangelisatie, afscheiding van de wereld en het bestuderen van de kerkgeschiedenis. Die toont voor Thomassen aan dat ook in de kerk niet aan afscheiding valt te ontkomen.
„Je ziet steeds weer dezelfde cyclus. Door de verkondiging van een gedreven prediker wordt een gemeente gesticht, daaruit komt een beweging voort, in de loop der jaren wordt die beweging een organisatie, uiteindelijk is het een monument. Anders gezegd: er wordt ergens geëvangeliseerd, daaruit komt een gemeente voort, het heilig vuur wordt na verloop van tijd een cultuur, dan ontstaat de afval. De grote godsmannen uit de 19e eeuw sloten zich niet op in mooie pastorieën en kerken, maar gingen te midden van zuipers en gokkers op een grasveld staan om het Evangelie te verkondigen.

Tournee
Met andere voorgangers van bijbelgelovende baptistengemeenten, onder wie een Texaan die een gemeente in het Duitse Wilhelmshaven dient, volgt Thomassen regelmatig hun voorbeeld door een evangelisatietournee in Groningen, Friesland en het Duitse grensgebied. „Ik preek dan in het dialect van de desbetreffende streek. Dat spreekt de mensen meer tot het hart. Ik heb ook traktaatjes in het Fries. Daar is veel belangstelling voor.

Straatprediking heeft drie grote voordelen. Het belangrijkste is dat er mensen door tot geloof komen. In de tweede plaats kun je mensen die met een verveeld gezicht door een winkelstraat lopen laten horen wie de Koning van deze wereld is. In de derde plaats is straatprediking goed voor jezelf. De pretenties van je oude vlees raak je op straat wel kwijt, en het werk maakt je tot een offensief christen. Van mezelf ben ik een verlegen jongen, maar door het straatwerk is mijn onvrijmoedigheid verdwenen. Al mijn collegas hebben me op zaterdag wel eens horen preken. In het begin schrok ik daarvan, tot ik merkte dat het openingen gaf voor een gesprek op maandag.

Uitholling
Het doopstandpunt is voor Thomassen een zaak van de tweede orde.
„Bijbelgelovend is voor mij het belangrijkst. Wat is je autoriteit? Als je je laat gezeggen door het Woord van God, komt alles wel op zijn plaats. Vanuit deze visie weet hij zich verwant met reformatorische christenen en deed hij zijn kinderen naar de reformatorische school in Groningen. „Op de christelijke school wilden ze het islamitische Suikerfeest gaan vieren, terwijl de moslimkinderen niet naar de Kerstviering komen. Dat is de wereld op zn kop. Via vrienden hoorden we van de reformatorische school.

Bij alle waardering die hij voor de gereformeerde gezindte heeft, maakt de voorganger zich ook zorgen over wat hij er ziet. „Toen we onze kinderen op die school wilden hebben, kregen we een soort visitatiebezoek. Dat vonden we heel begrijpelijk. We kregen in dat gesprek te horen dat van onze dochter wordt verwacht dat ze altijd een rok aan heeft, dat televisie op school geen onderwerp van gesprek is en nog een aantal van die dingen. Dat vonden wij allemaal prima.
Zitten je kinderen een poosje op die school, dan merk je dat de meisjes uit reformatorische gezinnen thuis onmiddellijk een spijkerbroek aantrekken, en dat er DVDs worden gedraaid en computerspelletjes worden gespeeld die wij niet in huis willen hebben. Dat laat zien dat ook in reformatorische kring een sterke uitholling aan de gang is. Dat merk je ook aan het gedrag van de kinderen. Ze tonen heel weinig respect voor volwassenen en ouders. Dat ligt niet aan de leerkrachten, die doen enorm hun best. Het gaat mis in de gezinnen, waar de christelijke cultuur blijkbaar aan het verwateren is. Dat vind ik een zorgelijke zaak. Op een gegeven moment heb je alleen nog maar een façade over''.

Meer informatie: www.bijbelgelovendebaptisten.org

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen