Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Praten, zwaaien, groeten

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Praten, zwaaien, groeten

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Meer dan veertig jaar stond Gerard Segers (64) zelf aan het stuur van een winkelwagen. Hij zag het aantal rijdende winkels teruglopen van 4000 tot een slordige 500 nu. „Er zijn echter grote kansen, de consumenten willen wel. De afname heeft vooral te maken met vergrijzende ondernemers. We zoeken jonge opvolgers.

De leus “Leve de man van de SRV” is tot op de dag van vandaag nog bekend. Bij jong en oud . Segers, zelf ooit bestuurder van “Samen Rationeel Verkopen”, denkt er met enige weemoed aan terug. „Bij de opheffing van de SRV, in 1996, kende nog 92 procent van de mensen die slogan. Ongelooflijk. Wat een sterk merk was dat.” De naamsbekendheid van de SRV vermag echter de daling niet te stoppen. De formule krijgt een verkeerd imago. De schappen zijn gevuld met te dure producten, de klanten zijn vooral bejaarden, zo is de heersende gedachte. De neergang wordt versterkt door het loslaten van de bodemprijzen voor brood, suiker en melk, begin jaren negentig. De supermarktketens grijpen hun kans en beginnen een prijzenslag. Het in de markt zetten van het zogenaamde Springerconcept door het Marketing Centrum voor de Melkdetailhandel lijkt eind jaren negentig de afname even te stoppen. Het marktaandeel wordt in deze periode enigszins opgekrikt. Inmiddels is, door het ontbreken van een goede samenwerking tussen detailhandel en groothandel, ook het MCM verleden tijd.

Geweldige kansen
In 2004 houdt Segers het in verband met zijn leeftijd zelf voor gezien. Hij doet zijn wagen van de hand en zijn vrouw stopt met de winkel. Maar hij heeft zijn hart verpand aan het klantvriendelijke bestaan. Segers verhuist naar het in Groningen gelegen Niekerk en houdt zich nu in deeltijd bezig met de toekomst van zijn branchegenoten. Als voorzitter van de Samenwerkende Ambulante Melkhandel (SAM) is hij de drijvende kracht achter het maken van plannen voor de toekomst van de rijdende winkel. In 2004 doen studenten van de Hanzehogeschool Groningen een onderzoek naar de rijdende winkelwagen in Nederland. De uitkomsten zijn verrassend. „De consument blijkt juist heel positief te denken over de rijdende winkelwagen. Veel meer dan de ondernemer zelf. Senioren, stads- en dorpsbewoners, gezinnen met schoolgaande kinderen en ook tweeverdieners hebben behoefte aan dagelijkse boodschappen als brood, groenten en fruit, banket, vlees en vleeswaren en - in beperkte mate - frisdranken. Als je dat afzet tegen de rapportages van het ministerie, waaruit duidelijk naar voren komt dat de bewinkeling afneemt en mensen steeds verder moeten rijden naar grote supermarkten, liggen er geweldige kansen.” De stand van het aantal bij de organisatie aangesloten winkelwagens staat op circa 400. De SAM-voorzitter schat daarnaast het aantal niet aangesloten ondernemers met een winkelwagen op ongeveer 100.

Communicatiewinkel
De brancheorganisatie heeft de leden een gratis computercursus aangeboden en een digitaal omzetsysteem opgezet. „De deelnemers voeren hun cijfers in, maar kunnen tegelijk ook de trend van de collega’s zien.” Andere maatregelen zijn bedrijfsvergelijkingen en een pilot met een geautomatiseerd kassasysteem. „Dat systeem biedt talloze gegevens over artikelgroepen, marges, de aankooptijden en de plaatsen. Deze gegevens zijn belangrijk om je bedrijf te kunnen sturen.” Segers verwacht verder veel van een website die de klanten van de rijdende winkels de mogelijkheid biedt om online bestellingen te doen en, na het doorgeven van hun e-mailadres, digitale nieuwsbrieven te ontvangen.

Revolutionair noemt hij het concept van de communicatiewinkel: een webwinkel met mogelijkheden om eigen acties samen te stellen. Zo heeft de ondernemer de beschikking over vaste formats voor folders, actieflyers, geboortekaartjes, waardebonnen en dergelijke. Print- en drukklaar, met desgewenst precies de aanbiedingen die de rijdende winkelman wenst. „Op deze manier wordt de rijdende winkel weer echt ondernemer, doordat hij zijn reclame echt op zijn wijken kan afstemmen. Flyers met lokale bonbons en verse asperges in de ene wijk, een kratje bier en lekkere worst in de andere wijk.”

Bedrijfsopvolgers
Omdat het hoofdprobleem ligt bij de opvolging, richt de brancheorganisatie zich op de huidige ondernemers. „Hun gemiddelde leeftijd ligt tussen de 48 en de 53 jaar. Het zijn echte verkopers, maar ze moeten ondernemers worden en kijken naar de rentabiliteit van hun bedrijf. De ouderen verzuimen te vaak om nog te investeren.” De organisatie zoekt actief naar bedrijfsopvolgers. Bij een proef met het werven daarvan zijn in Zwolle advertenties geplaatst, waarop vijf mensen reageerden. „Twee jongeren, drie ouderen, elk met hun eigen motieven.” Segers stelt vast dat jongeren voorrang krijgen. „Zij hebben hun opleiding en vaak ook ervaring. We zoeken mensen uit het winkelbedrijf. Daar lopen genoeg mensen rond die daar geen optimale promotiekansen meer hebben. Wij moeten zien dat we jonge ondernemers zoeken die in deze tak een behoorlijke boterham kunnen verdienen. En dan hoef je echt niet te beginnen met een nieuwe winkelwagen van 150.000 of 160.000 euro. Voor enkele tienduizenden heb je al een prima wagen.”

Het beeld van buitenstaanders dat de melkmannen dag en nacht moeten werken, is volgens hem onterecht. „Soms houden de ondernemers dat zelf in stand, door trots te vertellen hoeveel ze wel niet werken. Aan de andere kant smeert de concurrentie ons dat aan. Dan hoor je zeggen: ‘60 uur per week, dat wil toch niemand?’ Dan kom ik met het voorbeeld van de buurman die in de bouw werkt. Vroeg weg, laat thuis en ’s avonds en zaterdags klussen. Dan kan de melkboer in minder uren meer verdienen.” Segers hoopt dat het aantal rijdende winkels de komende jaren stabiliseert. „Hoe het er over vijf jaar uitziet, durf ik niet te zeggen. Wel weet ik dat er fantastische mogelijkheden zijn. Er zijn talloze dorpen en gehuchten van waar uit je heel ver moet rijden naar een supermarkt. Bovendien snakken mensen naar contact met anderen, ze willen ook dienstbaarheid. Dat bestaat in een supermarkt niet meer. Je lijkt wel Sinterklaas, zei iemand eens tegen me toen ik nog in Moordrecht rondreed. Praten, groeten, zwaaien. Maar dat is nu juist belangrijk. Iedereen wil graag erkend worden.”

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 8 augustus 2007

Terdege | 84 Pagina's

Praten, zwaaien, groeten

Bekijk de hele uitgave van woensdag 8 augustus 2007

Terdege | 84 Pagina's