Kotter als luxejacht

Vier jaar geleden begon Andries Dijkstra (52) uit Dinteloord met het verbouwen van de UK 64. „Voordat ik m kocht was het een Urker, daarvoor een Katwijker, de 25. Het schip is in 1982 bij Bodewes in Foxhol gebouwd. De bijna 41 meter lange en 9 meter brede kotter ondergaat aan de binnenkant een metamorfose. Met recht kan worden gesproken van een droomjacht.
Het voormalige visruim is nu de woonkamer van Andries en zijn echtgenote Marga (46). Ze wonen al bijna drie jaar aan boord. Dijkstra kan en doet vrijwel alles zelf, alleen sommige zware las- en snijklussen zijn uitbesteed. Soms kost het te veel tijd om bepaalde werkzaamheden alleen aan te pakken. Zo werd voor het leegmaken van het visruim een graafmachine ingezet. „Die heeft de dikke lagen isolatie, aangebracht om de vis in ijs te bewaren, verwijderd.
De kamer meet nu meer dan 70 vierkante meter. Op het dek boven de living is een opbouw geplaatst. Als de stormluiken openstaan, valt er extra licht door naar binnen op de meubels van het echtpaar.
Onder het visruim is een prachtige slaapkamer ontstaan. Pal daarnaast bevindt zich een grote en vooral ook luxe badkamer. Alle ruimten zijn voorzien van vloerverwarming en, voorzover nodig, van radiatoren. In de grote inbouw-inloopkasten naast de slaapkamer is de verwarming nog niet aan geweest. „Dit deel ligt onder de waterlijn, aldus Dijkstra. Om te voorkomen dat zijn kleren op den duur muf gaan ruiken, heeft hij een beluchtings- en ontluchtingssysteem aangelegd. En natuurlijk airconditioning.
Achter de slaapkamer bevindt zich een professioneel ingericht kantoor. Dijkstra is trots op het resultaat. „We hebben internet, brandalarm en noodverlichting. Hij maakte de tekeningen zelf en vergat niet om een extra brandtrap aan te leggen.
Bovendeks zijn de keuken, de eetkamer en de bijkeuken. Het royale scheepsfornuis van de vissers is blijven staan. De vernieuwde bemanningsruimten, met op korte afstand een eigen toilet en doucheruimte, bieden plaats aan acht gasten.

Droom in vervulling
Met de aankoop van de viskotter gaat een droom van de voormalige inwoner van Dinteloord in vervulling. „Ik heb dit altijd graag gewild, maar durfde het eerst mijn vrouw niet voor te leggen. Toen bleek dat zij dit wel zag zitten, heb ik doorgezet. Wij hebben geen kinderen en als je zoiets wilt doen, moet je niet langer wachten.
Hij deed zijn staalfabriek van de hand en kocht een van de viskotters, die bij Maaskant Shipyard zijn afgemeerd. Een jaar later verruilden de Dijkstras ook hun woning aan de wal voor een permanent verblijf op het schip. Iedere ochtend om een uur of negen begint hij met de werkzaamheden. Hij stopt er zon vijftienhonderd uren per jaar in. Al vier jaar achter elkaar. Hoeveel het schip straks waard is? „Dat is natuurlijk wat iemand ervoor geeft, maar het zal veel meer dan een miljoen zijn.
Dijkstra is nu gevorderd tot aan de brug. Dikke trossen kabels steken uit de vloer omhoog. Alles wordt vernieuwd. Ook de achterliggende kapiteinshut, met toilet en douche, krijgen een beurt. „Die gebruiken we om elkaar af te lossen tijdens het varen. Mijn vrouw of ik op de brug, de ander kan uitrusten in de kapiteinshut.
Dan volgt, als laatste, de buitenkant. „Die wordt donkerblauw, koningsblauw, ken je dat? En het dek krijgt een crèmekleur.

Kitscherig
Dijkstra loopt naar de machinekamer. De 2250 pk tellende motor oogt als nieuw. De motor was al gereviseerd voordat hij het schip kocht, Dijkstra heeft het ruwe-oliesysteem verwijderd, een vuilwatertank geplaatst, centrale verwarming aangelegd en de zoutwaterleidingen vernieuwd. Iedere leiding is gepoetst en geverfd.
Hij denkt nog een jaartje nodig te hebben. Daarna kiezen de Dijkstras het ruime sop. „We gaan nog wel korte tijd naar de zeevaartschool, zegt hij, terwijl hij zn zoveelste shagje draait. „Om de opleiding machinist-stuurman te volgen. Niet dat het nodig is, we hebben ons vaarbewijs en kunnen de communicatieapparatuur bedienen, maar we doen het voor de zekerheid. Dan gaan we naar Canada. En misschien ook wel naar Nieuw-Zeeland.
De watersportliefhebber koos niet alleen voor de kotter omdat een tweedehands visserschip betaalbaar is. De prijzen liggen tussen de 200.000 en de 500.000 euro en dat is in vergelijking met de superjachten, die een miljoen per meter kosten, een schijntje. Ook de enorme ruimte aan boord sprak hem aan. En niet te vergeten de professie waarmee het schip is gebouwd. „Die zogenaamde zeewaardige jachten hebben dat zo niet. En ze zijn kitscherig. Met dit schip durf ik naar Canada te varen.

Zwemplatform
De UK 64 is afgemeerd in een uithoek van de scheepswerf. Daar ligt het schip tussen een aantal lotgenoten. Waren Andries en Marga Dijkstra de eersten, inmiddels worden er bij de Stellendamse werf al vier kotters tot jacht vertimmerd. De eigenaren nemen zelf een deel van het werk voor hun rekening of ze laten de klus geheel klaren door de werf.
Zoals een in Amerika woonachtige Nederlander, die Maaskant opdracht heeft gegeven de verbouwing voor zijn pensionering af te ronden. Het werfpersoneel is momenteel bezig een zwemplatform aan te brengen in de zijkant van het schip. Het geklop van hamers en het knetteren van de snijbranders is tot in de verste uithoeken van de werf hoorbaar.
Frits van Dongen, directeur van de tot de Damen Shipyard Group behorende werf, bevestigt de trend. „Er is een groep mensen die niet is gecharmeerd van de witte superjachten, maar kiest voor de degelijkheid van deze werkpaarden. Voor schepen die zich uitstekend houden onder de meest extreme omstandigheden. Daar zijn ze voor gebouwd en ze beschikken over de kwaliteit die daarvoor nodig is. Je kunt er door de diepgang van meer dan 5 meter alleen niet de jachthavens mee binnen komen.

Saneringsrondes
Voor Maaskant Shipyards is het een leuke bijkomstigheid. De tachtig jaar oude werf is van oudsher gespecialiseerd in de bouw en reparatie van vissersschepen, maar de nieuwbouw van kotters ligt geheel stil. „We hebben in februari de laatste afgeleverd.
Oorzaak van de stagnatie is de hoge olieprijs, weet Van Dongen. Door ingewikkelde en ondoorzichtige saneringsrondes in de visserij is het aantal kotters in twintig jaar tijd bijna gehalveerd van 600 naar ruim 300. Bij de saneringen komen de kotters via scheepsmakelaars schoksgewijs op de markt. Worden ze in Engeland en Denemarken in de regel gesloopt, in Nederland groeit de belangstelling om de zeewaardige schepen te behouden als jacht. Er liggen er nog vier te koop. Enkele andere kotters zijn, ook voor ombouw, naar verre oorden vertrokken.
Voor de visserij is de dure olie ondanks de goede prijzen die voor vis worden betaald een ramp, maar voor de Stellendamse werf maakt het niet zoveel uit. Maaskant heeft werk genoeg. Van Dongen: „We hebben veel reparatiewerk. Daarnaast zijn er veel activiteiten die te maken hebben met de offshore. Hij spreekt van communicerende vaten. „Dure olie, veel offshorewerk, bij een lagere olieprijs gaat het weer beter met de visserij. Overigens gaat het momenteel overal in de scheepsbouw erg goed.
Met circa 70 werknemers is de werf de grootste werkgever in de regio. En een vuistregel in de scheepsbouw is dat dan nog eens zoveel mensen bij onderaannemers hun boterham via de werf verdienen.
Of zijn werf de enige is die kotters tot droomjachten ombouwt, weet hij niet. Het idee is volgens Van Dongen ook niet helemaal nieuw. Uit ervaring weet hij wel dat al in de jaren zeventig in Hendrik Ido Ambacht een gezonken kotter werd verbouwd. „Masten erop en klaar!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen