Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

„Wat vindt Annelien van het zusje?

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

„Wat vindt Annelien van het zusje?

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

Zo concreet als onze dochter na het voorstel voor ons was, zo onduidelijk was het voor haar broertje, toen drie jaar. We spraken al een poos over een komend zusje, dat ver weg geboren was, we lazen er boekjes over, hij bad er voor, maar uiteindelijk zei het hem weinig. Langzamerhand veranderden we “broertje of zusje” in “zusje”. Maar wanneer komt ze? „Dan wordt er eerst gebeld: er is een zusje voor jullie.”
Je probeert uit te leggen dat kinderen uit de buik van hun mama komen, maar dat sommige mama’s niet voor hun kind kunnen zorgen en het daarom bij een kindertehuis brengen, waar ze een andere papa en mama zoeken voor dit kind, enzovoort. Op een keer zag Tiemen iemand met een baby in een draagdoek. Dat kende hij van foto’s: zo heb ik hem ook gedragen. En opeens bedacht hij: „Mama, als je dat telefoontje krijgt, zit het zusje dan in jouw buik?” Ofte wel: in de draagdoek, concludeerde ik... Toen kwam eindelijk het voorstel. „Tiemen, we hebben een telefoontje gekregen, je hebt een zusje.” Tiemen keek bevreemd naar de telefoon. „Hoe heet ze?” vroeg hij daarna. Dat wisten we nu: Annelien. Toch bleef het abstract. „Wat vindt Annelien van het broertje of zusje?”
Ik kon me niet bedwingen en kocht een jurkje. Na lezing van haar dossier bedacht ik dat het misschien te groot was; er moest een zoompje in. Tiemen voelde wel aan dat mijn gedachten tijdens dat werkje niet bij hem waren en zo’n klein roze ding vond hij heel lief. Toen ik dan ook zei (het was een warme lentedag): „Trek je trui maar uit”, vroeg hij vol verlangen: „Mag ik dat jurkje passen?!” „Nee, kijk, het is jou veel te klein. En jongens dragen toch geen jurkjes”, weerlegde ik. Later was ik met een ander jurkje bezig en hij wilde opnieuw passen. Ik beloofde dat ik z’n zomerkleren zou uitzoeken en ook iets nieuws voor hem ging kopen. Met grote glanzende ogen keek hij me aan: „Mama, koop je dan een jongensjurkje voor ik?”

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 31 oktober 2007

Terdege | 92 Pagina's

„Wat vindt Annelien van het zusje?

Bekijk de hele uitgave van woensdag 31 oktober 2007

Terdege | 92 Pagina's