Sterk in God

Het zal je maar gebeuren dat je door de grootheidswaanzin van een heidense vorst vanuit je vaderland wordt gedeporteerd naar een heidens gebied. Het overkwam Daniël. Daar lijkt het wellicht in eerste instantie op. Het is echter geen noodlot, maar goddelijke leiding en besturing. Zoals de Heere Jojakim, de koning van Juda, en een deel van de tempelvaten in de handen van Nebukadnezar gaf, zo zijn ook enkele jongemannen meegevoerd. Ze vallen ten prooi aan de niet te stillen honger van Nebukadnezar naar macht en roem. Het zijn knappe jongens, zowel intellectueel als uiterlijk. Nebukadnezar ziet in hen ideale dienaren. Hij denkt met even veel gemak hun geest te kunnen omvormen als waarmee hij land op land verovert. Want joden mogen ze niet blijven; Chaldeeërs moeten ze worden. Alles wat herinnert aan hun afkomst zal moeten wijken. Binnen een paar jaar zullen ze van God-lover (jood) god-loze zijn geworden. Dat is althans de bedoeling van Nebukadnezar.
Via een listige infiltratietechniek zal hij deze vier vrienden modelleren en kneden naar babylonisch, dat is heidens inzicht. Daarvoor heeft hij een aantal geniepige methoden uitgedacht. Via onderwijs in de boeken en spraak van de Chaldeeën zullen ze spoedig vervreemd zijn van Israëls godsdienst en de joodse taal. Door hen te dwingen mee te eten en te drinken van de tafel van de koning zullen ze spoedig de joodse spijswetten en levensgewoonten vergeten zijn. En zelfs hun namen - Daniël, Hananja, Misaël en Azarja (samengesteld uit de Hebreeuwse godsnamen El en Jah) - worden hen afgenomen. Beltsazar, Sadrach, Mesach en Abed-nego zullen ze heten. In leer en leven, ja, tot in hun naam zullen ze de lof van Babels afgoden gaan bezingen. Want de naam van Israëls God moet tot zwijgen gebracht!

Wat een uiterst gemene methode. Het gaat niet te ver dit duivels te noemen, omdat de duivel de aanjager is. Dit is maar niet een incident in de wereldgeschiedenis. Integendeel: het boek Daniël tekent ons de aloude strijd tussen het rijk van God en het rijk van satan, de strijd tussen het licht en de duisternis, de tegenstelling tussen Jeruzalem en Babel, de worsteling tussen Christus en de antichrist. Dat botst continu. Als het niet meer botst in ons leven of nooit die strijd gevoeld wordt, is het een vraag of wij écht leven.
Bij Daniël in Babel merken wij levend geloof, wat zich vertaalt in een levenshouding die haaks staat op de Babelcultuur. Daniël nam voor in zijn hart om zich niet te verontreinigen met de stukken van de spijs van de koning en met de wijn van zijn drank. Levende praktijk der godzaligheid! Als we het hebben over geloofsmoed bij Daniël, denken wij vaak aan Daniël in de leeuwenkuil. Al snel vergeten we dat Daniël ook in het alledaagse leven getrouw bleef. En dat is een spiegel voor ons!
Wij leven ook in een tijd waarin de satan infiltrerend bezig is. Hij weet dat jongelingen vat- en vormbaar zijn. We líjken immers niet alleen op Adam, we zíjn ook Adam. Het gif van Babel bereikt ons hart via de oorpoort en de oogpoort en wil het onkruid van een leven zonder God tot bloei laten brengen. Beseffen we het nog?!
Satan maakt gebruik van instrumenten. We zien het in Daniël 1. Nebukadnezar zal het middel zijn om bij de ongeveer dertienjarige Daniël en zijn vrienden binnen te komen. Het lukt hem echter niet. Dat lag niet allereerst aan de geloofskracht van Daniël maar aan „Isrels God Die krachten geeft. Daarom verzocht Daniël van de overste der kamerlingen „dat hij zich niet mocht verontreinigen. Daniël is heilig onverschrokken, niet vanwege zijn durf, maar vanwege zijn Gód.

Is ons leven gestempeld door de antithetische levenshouding van Daniël? Dat is nieuwtestamentisch: „Gij geheel anders... Dat betekent geen levensmijding, maar levenswijding. Dat is leven vanuit de principes van de Heilige Schrift en leven bij de gezonde woorden van de Schrift. En dát wordt gezegend. God gaf Daniël genade en barmhartigheid voor het aangezicht van de overste der kamerlingen. Wat is het waar: „Want God de HEERE is een Zon en Schild; de HEERE zal genade en ere geven; Hij zal het goede niet onthouden degenen die in oprechtheid wandelen. (Ps. 84:12)
Het leven door het geloof in Christus wordt gezegend en heeft perspectief. Zelfs in Babel! De God van Daniël leeft nog! „Wie Hem needrig valt te voet, zál van Hem zijn wegen leren.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen