De Graanbuurt van Jan Boer

Inwoners van Giessenburg weten niet beter, toeristen wrijven zich drie keer de ogen uit. Na een bocht in de kronkelende weg langs het riviertje De Giessen doemt onverwachts een oude fabriek op, vijf verdiepingen hoog. Ervoor ligt een verzameling ongeregeld goed en een imposante partij sierhekwerk. Aan weerskanten van de weg staan tientallen beelden.
De collectie is vrucht van de uit de hand gelopen hobby van koopmanverzamelaar Arie Boer, die in 1975 de vervallen stoomgraanmaalderij opkocht. Geen mens die hem begreep, maar voor Boer was het fabriekspand een uitkomst. De rasverzamelaar dreigde thuis te verstikken in de spullen. In zijn nieuwe onderkomen kon hij weer vooruit. Met echtgenote Lena betrok hij een puist aan het kolossale fabriekspand. Verdieping na verdieping vulde zich.
Met antieke lampen en kachels, ornamenten, beelden, complete lambriseringen, de eerste radio- en televisietoestellen, antieke platenspelers en stofzuigers, honderden oude ledikanten uit kazernes en weeshuizen, duizenden paneeldeuren uit onbewoonbaar verklaarde boerderijen en herenhuizen. Alles meters hoog opgetast, slechts bereikbaar via nauwe, schemerige gangen. Uit de mooiste stukken stelden Arie en Lena een unieke collectie samen, voor het museum van Lena.

Graanschuur
Inmiddels is de koopman tachtig.
Zes jaar geleden deed hij de boel over aan zoon Jan, die kantoor houdt in een chaotisch vertrek op de begane grond. „Pa was de regelgeving van de overheid een beetje beu. Dusdanig dat hij zei: ‘Weet je wat, we stoppen ermee’. Dat zou betekenen dat het museum van moeders, op de bovenste verdieping, ook op slot zou gaan. Dat leek me geen goed plan.”
De jongste zoon van Arie Boer is sinds zijn zeventiende zelfstandig ondernemer. Ooit begon hij met bromfietsonderdelen, intussen zit hij in de ontwikkeling van onroerend goed. In een voormalige graanschuur van landbouwcoöperatie De Samenwerking liet hij winkeltjes met typisch Alblasserwaardse geveltjes bouwen. Bestemd voor beginnende ondernemers. „We waren daar net mee klaar, toen pa met zijn bericht kwam. Ik ben met mijn vrouw om tafel gaan zitten, het resultaat was dat we de uitdragerij hebben overgenomen. Pa heeft me in de weekenden een spoedcursus uitdrager gegeven. Aan het eind van de zesde zaterdag zei hij: ‘Jan, gefeliciteerd, hier heb je mijn stofjas’.”
Direct na het historische moment nam de nieuwe eigenaar contact op met de gemeentebestuurders.
Om een en ander te regelen voor de broodnodige brandveiligheid. „Informeel kende ik die jongens allemaal, dus dat praat makkelijk. Ik heb beloofd orde op zaken te gaan stellen, maar wel om wat tijd gevraagd. De hele fabriek zat tot de nok toe vol. Waar laat je al die spullen? Klaar zijn we nog steeds niet, maar de grote bulk hebben we gehad.”

Siersmederij
Bijna alles ging door zijn handen.
„Ik ben begonnen met de deuren. Dat zijn er zeker zesduizend.” Een groot deel van de door vader Boer vergaarde voorraad staat nu opgeslagen in een pand op het industrieterrein. De grootschalige inkoop is voorbij. „Maar snoepjes laten we natuurlijk niet lopen. Het virus van pa heeft ons allemaal een beetje besmet. Ik was nog geen twee weken zelfstandig uitdrager toen ik mezelf betrapte op iets dat ik ook bij mijn vader zag. Regelmatig pakte hij iets, stopte het in een doosje en zette dat opzij. Dat wilde hij voor zichzelf houden. Ik heb dat met emaillen reclameborden. Die verkoop ik niet meer.”
Vader Arie wist drie jaar zijn handelsgeest te onderdrukken. „Hij is zelfs twee keer met moeders op vakantie geweest. Toen was zijn weerstand op. Er zat geen vuur meer in zijn ogen, zijn schouders gingen hangen…Twee weken later kwam hij bij me. Of hij een loods op het industrieterrein van me kon overnemen. Na drie minuten waren we er uit. Het vuur in zijn ogen begon weer te branden, zijn schouders gingen omhoog. Die loods staat alweer tjokvol. Ieder heeft zijn eigen stijl, pa houdt van kruip-door-sluipdoor. Om lekker te neuzen is het bij hem leuker dan bij ons.”
Arie junior en broer Herman hebben een deel van de begane grond van de graanmaalderij in gebruik als siersmederij. „Sierhekken maken, dat is hún passie.” Wie er een blik naar binnen werpt, vraagt zich af hoe het mogelijk is dat anno 2011 op deze wijze wordt gewerkt. De beide mannen hebben het zelf prima naar hun zin, en hun producten worden geroemd. Arie woont bij de opslagloodsen op het industrieterrein, Herman boven de smederij. Jan en Leida trokken met hun kroost in het huis van pa en moe. Arie en Lena verkasten naar het onderkomen boven het kantoor van Jan. „Het mooie is dat we allemaal onder hetzelfde dak zitten, maar absoluut geen last van elkaar hebben.”

Museumstraat
Behalve het zakelijk instinct erfde de jongste zoon van Arie Boer de gemoedsrust van zijn vader. Op klompen sjouwt hij door het pand, zonder van slag te raken als meerdere mensen op hem wachten. Gestaag werkt hij door aan de ontwikkeling van De Graanbuurt, een complex van lifestylewinkeltjes in een museale ambiance. In de oude dienstwoning van de graanmaalderij, waar eens de machinist en de bedrijfsleider woonden, zijn een atelier voor glas-inlood en de eerste vestiging van Lief! gevestigd. De formule van Lief!, voor de baby en de babykamer, is dermate succesvol dat er inmiddels tientallen winkels van bestaan.
Het jongste deel van De Graanbuurt is De Kolenbeurs, oorspronkelijk een kalvermesterij van de agrarische coöperatie. Onder het dak verrezen kopieën van verdwenen monumentale pandjes uit Giessenburg. De winkel van slager Muis. Het oude Pinkeveer, een befaamde uitspanning aan de Giessen. Het treinstation van Giessen-Nieuwkerk. De originele winkel van opa Hoogenboezem, grondlegger van Hoogenboezem meubelen. Zelfs een molen, het enige object dat op schaal is nagemaakt. Allemaal onder leiding van Jan Boer.
„Door de jaren heb ik een hoop mensen om me heen verzameld. Allemaal zelfstandige ondernemers. De helft liep hier als jochie van vijftien al rond. We gaan niet in de eerste plaats voor het geld, maar voor de gezelligheid. Dan kun je met elkaar iets moois maken. Momenteel zijn we bezig met de tweede fase van De Kolenbeurs. Als die gereed is, hebben we een prachtige overdekte museumstraat. Met achter de gevels hedendaagse winkeltjes. Toen ik hieraan begon, stonden veel mensen me schaapachtig aan te kijken. Ze hadden geen idee van wat ik in m’n hoofd al voor me zag. Nu is iedereen enthousiast.”

Rederij
Voor de aankleding van de museumstraten kan Boer in zijn eigen uitdragerij terecht. Klaar is De Graanbuurt voorlopig niet. Langs het water moet een brede steiger komen, zodat bezoekers vanaf De Graanschuur naar de maalderij kunnen flaneren. „Net had ik de voorzitter van de visvereniging op bezoek. Die heeft geen goede plek om de viswedstrijd voor de jeugd te houden. Ik moet het plan natuurlijk nog wel rond krijgen met de overheid en de Rabobank, maar als het aan mij ligt hebben die jongens en meisjes straks de ruimte.”
Ook rederij De Giessenstroom nam de alternatieve ondernemer over. In samenspraak met een bevriende oudmachinist van de grote vaart. Behalve een lage Amsterdamse rondvaartboot kreeg de rederij een salonboot met fluistermotor. „Die hebben we in eigen beheer laten bouwen.”
De metershoge buitenlantaarns die hij verkoopt, betrekt de handelsman bij kameraden die hun handel uit het Oostblok, India en China importeren.
„De grote voorraad ligt bij het coatingbedrijf. Wil je drie van die lampen in blauw en twee in groen, dan fax ik dat even door. Mailen kan ik niet. Ik doe de boekhouding gewoon met een tabellarisch kasboek, dat werkt prima.”
Echtgenote Leida nam negen jaar geleden de lampenvoorraad van haar schoonvader over. Daarmee begon ze in de graanmaalderij een eigen winkeltje in nostalgische binnenverlichting. „Van voor af aan ben ik begonnen met restaureren en opknappen. Met wat er ligt, kan ik nog zeker twintig jaar vooruit.”
Verliefd streelt ze het verweerde koper van een pronkstuk. Uren telt het echtpaar niet. „Ik adviseer iedereen om te gaan doen wat je in je vrije tijd ook zou willen doen”, zegt Jan. „Dan wordt werken nooit een straf, en is het geld bijzaak.”

Voor meer informatie: www.graanbuurt.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen