Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Regels op zondag

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Regels op zondag

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het is, vind ik, heel moeilijk op welke gronden je regels stelt. Zelf ben ik zo’n kind dat geen ijsje kreeg op zondag. Ik begreep dat wel. Zelf wil ik niet dat mijn kinderen nietnoodzakelijk werk doen op zondag.

Het geloof is er niet zonder regels. Maar het is ook niet zo dat het geloof opgaat in regels. Dat kun je ook wel eens horen van jongeren.
„Bij ons thuis hoor je niets anders dan: dit mag niet en dat moet je doen, maar over het eigenlijke van het geloof hoor ik niets.” Zo’n houding kan leiden tot een vertekend Godsbeeld.
Hoe dan wel? Ik denk aan de gebeurtenis bij de Sinaï, waar de Heere Zijn regels (wet) gegeven heeft. Maar boven die wet staat: „Ik ben de HEERE, uw God, Die u uit Egypteland, uit het diensthuis, uitgeleid heb.” We noemen deze regels van de tien geboden wel de huwelijkswet van God aan Zijn volk. Dan verklaart de HEERE eerst Zijn liefde en laat Hij horen dat Hij het was Die hen uitgeleid heeft.
Daarna komen de geboden. En die geboden vragen liefde. Liefde tot God en liefde tot de naaste. Deze regels laten zich niet scheiden van het geloofsleven.

Zo is dat nu ook in de opvoeding.
Daar zijn liefhebbende ouders, die zeggen: je bent mijn lieve kind. En daaraan verbonden zijn er de regels, die er zijn om ze te beschermen.
Als het kind klein is, dan zorgen we dat er een hekje bij het pad naar de weg is. We willen het beschermen voor een ongeluk. Zo zijn er ook de regels die behoren tot een christelijke levensstijl. Die regels hebben bijna altijd een link met een van de geboden. Deze moeder noemde het ijsje; daarmee wordt bij het kind iets aangeleerd van het bijzondere van de dag van God.

Maar daar is ook de link van de kerkdienst naar het tweede en het vierde gebod: de dienst van God. We kennen hier in Nederland de heerlijke luxe van twee keer dienst op zondag.
Voor velen in onze tijd al te veel.
Daarachter zit een andere kijk op de zondag. Men denkt: we zijn naar de kerk geweest en nu is de dag voor ons. Het is in feite een wettisch bezig zijn in de dienst van God. Men doet het als een slaaf in plaats van als een kind.
Kinderen moeten er ook jong aan gewend raken om twee keer mee te gaan. Het dienen liefderegels te zijn.
Nemen kinderen daar alles van mee?
Zeker niet, maar ook niet “niets”. Ze krijgen indrukken van God als het goed is. Er is het zingen; de vaste orde van votum en groet, het gebed.
En van de preek horen ze ook meer dan u denkt. Persoonlijk vind ik kindernevendiensten meer verwijdering geven dan toenadering tot de dienst van God.
Het is mijn ervaring dat, hoe meer de ouders de kerkdienst te veelvuldig (twee keer), te lang en te moeilijk vinden, hoe meer de kinderen er een hekel aan krijgen.

Om kinderen liefde tot de dienst van de Heere bij te brengen, is het nodig dat ouders helemaal achter het jeugdwerk van de gemeente staan, beginnend bij de zondagsschool. Het zijn bindmiddelen aan het kruis van Jezus Christus. Als ze het meeleven met de kerk niet kennen, dan komt er vaak wel het meeleven met de disco enzovoort, want ze zoeken vrienden.
Heel belangrijk is het dat ouders bidden voor hun kinderen, pleitend op hun doop, zodat zij door genade zullen belijden: uw volk is mijn volk en uw God is mijn God!

En als de kinderen niet meer mee willen naar de kerk? Moet je dan zeggen: dan hoef je niet meer van ons, als je toch met tegenzin gaat?
Geef je ze toestemming om thuis te blijven in de tienerleeftijd? Nee, geen toestemming.
Een ouder schreef: „We hebben ons er noodgedwongen bij neer moeten leggen.” Een andere: „We hebben de verplichte kerkgang voor hen moeten loslaten.” Er komt dan al een barst in gezin en zondag, terwijl ze nog onder ons dak zijn.
Hoe ga je ermee om in huis? Verwacht mag worden dat ze erbij zijn als er gelezen en gebeden wordt. Ik zeg wel eens tegen zulke jongeren: Denk je ook aan je ouders, je wilt ze toch geen verdriet doen? Ga in ieder geval mee naar de kerk, zolang als je thuis bent. Maar als ze niet willen, dan blijft het gebed: Heere, laat ze nooit van u vervreemden, hun leven lang niet.

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 3 augustus 2011

Terdege | 76 Pagina's

Regels op zondag

Bekijk de hele uitgave van woensdag 3 augustus 2011

Terdege | 76 Pagina's