Baas in eigen huis

1. Zorg dat je eigen kinderen de huisregels weten
Hier ligt het begin van alles. Wees duidelijk in wat jij acceptabel en wat jij niet acceptabel vindt. De grenzen zijn in ieder huishouden weer anders.
Mogen ze zelf snoep en koek pakken als ze daar zin in hebben? Mogen ze zelf bepalen hoe lang ze computeren en wat ze dan doen? Mag je puberdochter de hele middag met haar vriend op haar kamer zitten? Mogen ze zelf bepalen of ze een filmpje kijken? Mogen ze binnen tikkertje doen?

Als je eigen kind op de hoogte is van de huisregels, kun je hem hieraan herinneren. Gaat hij, samen met zijn vriend, over de schreef, richt je dan in eerste instantie tot je eigen kind. Vertel de regel nog een keer en leg desnoods het waarom ervan uit.
Misschien heb je wel een hele goede reden! Maar ook zonder uitleg moet het gewoon duidelijk zijn dat deze regel in jouw huis voor iedereen geldt.
Als je eigen zoon onderuitgezakt op de bank hangt en zijn voeten op tafel legt, is de kans groot dat zijn vriend dat voorbeeld volgt. Vindt je zoon het niet normaal om zijn voeten op tafel te leggen (omdat jij hem dat al die jaren hebt gezegd...), dan zegt hij misschien wel: „Joh, haal ze er maar vanaf. M’n moeder heeft daar een hekel aan.”

2. Laat merken dat je er bent
Komt er een vriend of vriendin binnen, laat je gezicht dan altijd even zien en maak een praatje. Het begin is dan positief. Moet je later een keer ingrijpen, dan is dat in ieder geval niet het eerste wat ze van je meemaken.

3. Laat direct van je horen als dat nodig is
Aarzel niet te lang als er dingen gebeuren die je echt niet wilt. Zijn ze een plan aan het bedenken en komt eruit dat ze binnen tikkertje gaan doen, wacht dan niet met reageren tot ze aan het aftellen zijn, maar stel simpelweg voor het spel buiten te gaan doen. Met deze eenvoudige opmerking zeg je nog niet eens dat het binnen niet mag, maar door deze reactie zal je kind zich waarschijnlijk de huisregel “binnen geen tikkertje” weer herinneren...

Bij gevaarlijke situaties is direct ingrijpen natuurlijk altijd nodig. Wie ziet dat een vriendje lucifers uit zijn jaszak haalt en mee naar de kamer van je zoon wil nemen, wacht niet af tot de rookmelders gaan loeien, maar zal direct reageren om gevaarlijke situaties te voorkomen.

4. Houd een oogje in het zeil
In veel situaties is het goed een oogje in het zeil te houden en in te grijpen als het de spuigaten uitloopt. Zegt een vriendin onder het eten iets lelijks over een meisje uit de klas, dan kun je er de eerste keer wellicht nog een positieve draai aan geven. Blijft ze echter kwaad spreken over anderen, dan mag je haar gerust zeggen dat ze daarmee moet stoppen. Leg haar uit dat in jouw huis de (Bijbelse) regel geldt dat je wel over anderen mag praten, maar dan zonder de ander in een kwaad daglicht te stellen.
Blijft een vriendje binnen met de bal spelen en is dat al vijf minuten goed gegaan, zeg hem dan dat het nu genoeg is, omdat je anders bang bent dat het binnenkort fout gaat.

5. Wees coulant
Iedere vriend of vriendin brengt een stukje eigen cultuur je huis binnen.
Heel verrijkend dus, die vriend over de vloer. Kijk eens wat je van hem kunt leren en focus minder op wat hij anders doet dan jij bent gewend.
Hij hoeft niet precies in jouw stramien te passen. Vooral als je zelf rustige kinderen hebt en er komt een woelwater bij, bedenk dan dat het z’n aard is. Daarmee hoef je niet zijn hele gedrag goed te keuren, maar je krijgt wel oog voor de persoon. Hij moet zijn energie op de ene of andere manier kwijt. Hoe hij dat doet, daar kun je in sturen.

6. Bespreek het achteraf met je kind
Ben je niet blij met de gang van zaken, maar liep het niet de spuigaten uit, dan kun je ook rustig wachten met het bespreken tot je weer alleen bent met je eigen kind. Benoem wat je opmerkte en bedenk hoe het een volgende keer tot ieders tevredenheid kan verlopen.

7. Wees eerlijk richting andere ouders
Tsja, als er kinderen over de vloer komen met hun ouders erbij, dan wordt de situatie iets anders. Wijs je een kind dan terecht of laat je het aan de ouders over? In eerste instantie is dat laatste het beste. Het is tenslotte niet jouw kind, maar hun kind. Maar wat als die het op z’n beloop laten? Laat je je huis dan afbreken? Laat je ze die schuine moppen vertellen? Nou nee. Als andere ouders hun kinderen vrijheden geven waar jij grote moeite mee hebt, dan mag je dat in je eigen huis gewoon kenbaar maken. Soms kun je dat eenvoudig doen via je eigen kinderen, maar soms ontkom je er niet aan rechtstreeks in te grijpen.
Een grap en een vriendelijke lach erbij en de sfeer is weer gered!

Met dank aan de moeders die hun ervaringen en tips wilden delen!

---
Vrije opvoeding
Inge, moeder van zes kinderen, heeft grote moeite met één vriend van haar oudste zoon (16). „Het is een leuke jongen, maar hij krijgt thuis een heel vrije opvoeding en dat is bij ons in huis ook goed te merken. Hij is niet gewend dat ouders meekijken, meedenken en grenzen stellen. In het begin had ik echt moeite om mezelf te zijn als hij er was. Hij komt ondertussen al jaren over de vloer en we weten nu wat we aan elkaar hebben, maar ik heb wel geleerd om gewoon te zeggen wat ik ervan vind. In mijn huis is iedereen welkom, maar er gelden wel bepaalde regels waar iedereen zich aan moet houden.”

---
Open huis
Marieke, moeder van twee kinderen, vindt het erg belangrijk om een open huis te hebben voor vriendjes en vriendinnetjes. „Streng ben ik niet, hoor. Als een vriendinnetje haar bord niet leeg eet, doe ik daar niet moeilijk over. Je kunt niet alle regels die je voor je eigen kinderen hebt, doorvoeren als er vriendjes zijn. Ik bekijk per situatie wat ik belangrijk vind. De sfeer is daarbij heel bepalend.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen