Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Schuld aan zondeval?

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Schuld aan zondeval?

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

„Wat kunnen wij eraan doen dat we zondig zijn? Adam zondigde in het Paradijs, wij niet. Waarom straft God niet alleen Adam, maar ook ons?

Heel goed, beste vriend, dat je zo eerlijk schrijft over wat je bezighoudt en de moeite die je bij jezelf bespeurt met het onderwerp waarover wij nooit genoeg kunnen nadenken: de erfzonde. Het is m’n hartelijke verlangen dat er meer jongeren zijn die er ernst mee maken en er niet van los kunnen komen.
De zondeval van Adam is maar niet iets wat je moet weten zonder er verder bij stil te hoeven staan. Nee, ze is een zaak waar je met hart en ziel bij betrokken bent. Ze raakt jouw leven dieper dan je ooit kunt beseffen. Ze is de reden waarom jij en ik vanaf de dag waarop we begonnen te leven onder het oordeel van God liggen. Want God rekent de zondeval ons heel persoonlijk aan.
En terwijl ik dat laatste opschrijf, voel ik een huiver door me heengaan. Zullen we afspreken dat we er niet aan voorbij zullen leven? Laten we er diep over nadenken. In de stilte van onze kamer. Trek jij jezelf overigens regelmatig terug uit alle drukte om je heen? Dat is echt van levensbelang. Juist in de luwte van het jachtige, alledaagse leven wil de Heere in je hart werken.

Toen ik over je vraag nadacht, schoot mij in gedachten wat ik ooit las over een jonge vrouw, Abigail Hutchinson. Zij had zich aangesloten bij een kerkelijke gemeente in het Amerikaanse Northampton. Die werd in de tijd waarin zij leefde, in de achttiende eeuw, gediend door ds. Jonathan Edwards.
Abigail hoorde op een dag over de bekering van een vrouw. Het nieuws wekte bij haar afgunst op.
Toch nam ze zich voor de Heere om dezelfde zegen te vragen. Ze besloot nauwkeurig haar Bijbel te lezen. De Heere wilde dat gebruiken, schrijft Edwards, om haar „de zondigheid van haar hart” te laten zien.
Abigail werd met vrees vervuld: hoe kon zij God ontmoeten? „Daarop stopte zij met het lezen van de Schrift in de volgorde zoals zij was begonnen. Ze begon in het Nieuwe Testament, om te zien of zij daarin niet iets van verlichting kon vinden voor haar verwarde ziel.”
Zonde werd bij Abigail zonde. Lang had ze gedacht dat ze onschuldig was aan de zonde van Adam, schrijft Edwards. Ze was van mening dat de val in het Paradijs alleen aan Adam was aan te rekenen.
Dat zij in de zonde leefde en niet deed wat de Heere van haar vroeg, was volgens haar eerder een lot dan eigen schuld. „Zij meende dat ze er niet actief in was geweest. Maar nu zag zij dat zij zelf aan deze zonde schuldig was en er ook geheel door verontreinigd was. Deze zonde, die zij met zich meebracht toen zij op de wereld kwam, was alleen al genoeg om haar eeuwig te verdoemen.”
Wat Paulus schrijft in Rom. 5:12 viel Abigail van harte bij: de zonde is door één mens, Adam, in de wereld ingekomen, en door de zonde de dood; en in die ene mens, Adam, hebben alle mensen gezondigd. Zij beleed wat David in Psalm 51:7 uitriep nadat hij overspel had bedreven met Bathséba: „Zie, ik ben in ongerechtigheid geboren, en in zonde heeft mij mijn moeder ontvangen.”

Wat voor Abigail gold, geldt voor jou en voor mij: de Heere houdt ons verantwoordelijk voor de zondeval. Ze is een misdrijf waaraan wij schuldig staan; ze is niet een licht vergrijp, zegt Johannes Calvijn, maar „een schandelijke en verfoeilijke wandaad”. De eerste zonde, de ongehoorzaamheid van Adam tegenover de Heere, erf je van Adam. En alles wat je erft, is echt van jezelf. Dat valt je rechtmatig toe.
Vraag de Heilige Geest om licht, want alleen Hij kan je de waarheid ervan laten inzien en je er van harte onder laten buigen. Dan verdwijnt de haper in je ziel die maakt dat je, zoals je schrijft, het moeilijk vindt om het er echt mee eens te zijn dat Adams schuld jouw schuld is.
Niet lang nadat Abigail van de zondigheid van hart werd doordrongen, ontving zij wat de Heere ook jou wil geven: het geloof dat Christus Jezus naar de aarde was gekomen om mensen te verlossen van zonden en schuld. Dat Hijzelf als Mens volmaakt was ontvangen en geboren, werd voor haar een groot wonder. Want juist zo kon Hij de zondeval op Zich nemen en die, in de plaats van zondaren, wegdragen aan het kruis. Ze gaf zich aan Hem over, waarna de liefde van Christus haar hart vervulde. Herhaaldelijk liet ze weten Wie de Zaligmaker voor haar wilde zijn: „Zachtmoedig en nederig van hart.”

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 23 mei 2012

Terdege | 92 Pagina's

Schuld aan zondeval?

Bekijk de hele uitgave van woensdag 23 mei 2012

Terdege | 92 Pagina's