Zakenman tussen de koeien

Een van zijn beste vriendjes woonde op een boerderij. Daar ontdekte Teus Dekker (49) dat ook hij boer wilde worden. Elke dag trok hij naar de hoeve in zijn woonplaats Hardinxveld-Giessendam. „Ik ging melken, reed mee op de trekker en hielp met het verkampen van de koeien. Dat vond ik geweldig.”
In 1975 emigreerde hij met zijn ouders en de overige gezinsleden naar Midrand in Zuid-Afrika. Op initiatief van zijn moeder ging hij naar een kostschool met een agrarisch karakter, in Brits. „Ik was in die tijd nogal nonconformistisch en zeer ondernemend. Te ondernemend voor een traditioneel huisgezin. In het voorstel van mijn moeder kon ik me prima vinden, want Brits ligt in het hart van een landbouwgebied. Destijds woonden in die regio zo’n 7500 blanke boeren. Meer dan de helft daarvan is gedurende de laatste tien jaar vermoord.”
Na de middelbare school studeerde hij aan de universiteit van Zuid-Afrika wiskunde en statistiek. Een groot deel van de week werkte de ondernemende student in de akkerbouw, om de studie te betalen. ’s Avonds beoefende hij de schaaksport. „Als hobby en voor de verdiensten. Ik gaf schaakles aan kinderen die ik ook hielp met wiskunde.”
Resultaat van alle nevenactiviteiten was dat hij de studie niet afrondde. Dat gold ook voor zijn studie bedrijfskunde aan de universiteit van Pretoria. „Ik was te veel bezig met werken. Noodgedwongen, want ik was straatarm.
Als m’n geld op was, plukte ik peren van de bomen en trok wortels uit de tuin om mijn maag te vullen. Mijn ouders hadden het niet breed en ik was te individualistisch om mijn hand op te houden. Aan de universiteit deed ik allerhande werk om het hoofd boven water te houden.”

Topverkoper
In deze periode leerde hij zijn echtgenote kennen, die meerdere keren een vakantie in Zuid-Afrika doorbracht.
Ze traden in Nederland in het huwelijk en vestigden zich in juni 1991 in Zuid-Afrika. Omdat zijn vrouw zich daar niet thuis voelde, keerden ze na een halfjaar alweer terug naar Nederland. Teus vond werk als verkoper bij een bedrijf dat presentatieapparatuur verkocht.
In korte tijd maakte hij in de branche naam als topverkoper. „Mijn baas dacht anders over mijn productiviteit. Een week voor het aflopen van mijn jaarcontract zette hij me op straat. Totaal verslagen kwam ik thuis.”
Nog dezelfde dag werd hij opgebeld door de eigenaar van BIS in Ridderkerk. Met onmiddellijke ingang kon hij aan de slag bij de marktleider in de Benelux op het gebied van het inrichten van presentatie-, informatie- en communicatieruimtes. „Ik ging daar meer dan het dubbele verdienen. Mijn vrouw kon het niet geloven, ook ik had er even voor nodig.” Enkele maanden na binnenkomst promoveerde Dekker tot salesmanager. Binnen een jaar was hij directeur sales. In 2005 nam hij het bedrijf van de toenmalige Amerikaanse eigenaar over.

Stage
In 2009 had de geslaagde ondernemer de zaken bij BIS zodanig op orde, dat hij de dagelijkse activiteiten voor zijn gevoel grotendeels kon overdragen. Daar was hij ook aan toe. „Ik kan heel goed delegeren. Het nadeel daarvan is dat vooral de complexe narigheid in het bedrijf nog op jouw bord komt. Met name personele problemen. Ik zat in een ivoren toren, waar ik me zeer ongelukkig voelde, en wilde terug naar de basis.”
De liefde voor het boerenbestaan was de jaren door blijven sluimeren. „Daar kon ik nu eindelijk invulling aan geven. Aan een boer in Streefkerk heb ik gevraagd of ik stage bij hem mocht lopen. Al snel ging het verhaal rond dat ik zijn spul had overgenomen. In werkelijkheid was ik onbetaald vrijwilliger.” Bij BIS bracht de stap heel wat tongen in beweging. „Na jaren van bureauwerk in colbert liep ik in een overall rond en deed ik de hele dag zwaar lichamelijk werk. ’s Avonds kwam ik afgepeigerd thuis. Ik ging vroeg naar bed, want de volgende morgen moest ik om tien voor zes weer in Streefkerk staan. Om te melken.”
Na zes maanden huurde hij in Bleskensgraaf een eigen boerderij. Op 1 april 2010 kwamen daar de eerste dieren voor zijn agrarische onderneming Cowporation aan.
Eersteklas vleesvee van het ras Limousin, genoemd naar de Franse streek waarvan ze afkomstig zijn. Dekker wilde zich een plaats verwerven onder de topfokkers van dit ras. „Ik vind de Limousin een prachtige koe. Naast de fokafdeling heb ik een vleesbedrijf opgezet.”

Vleesbedrijf
Achter de fokkerij zette de alternatieve zakenman in april van dit jaar een punt. „Mijn plan om internationaal hoogwaardig fokvee af te zetten, is mislukt”, erkent hij ruiterlijk. Het avontuur kostte hem een lieve duit. Hij beschouwt het als goed besteed leergeld. „Mijn eigen branche ken ik van haver tot gort, maar de landbouw zit totaal anders in elkaar.
Meer dan eens heb ik gedacht: Waar bèn ik aan begonnen!
De agrarische sector is onvoorstelbaar conservatief. Voor mijn gevoel ging ik vijftig jaar terug in de tijd. Het lukt je niet om de traditionele structuren te doorbreken.”
Tegenover de zakelijke teleurstellingen stonden opvallende inhoudelijke successen. Bij de nationale Limousinkeuring van 2010 haalde Cowporation als nieuwkomer meerdere prijzen binnen. In 2011 sleepte de fokker uit Bleskensgraaf vrijwel alle prijzen in de wacht. Critici spraken zuur over de ‘Teus Dekker-show’. „Mijn agrarische collega’s zijn er niet ongelukkig mee dat ik de fokkerij heb afgestoten.”
De tak Limovlees zet hij op kleinere schaal voort, onder leiding van een zetbaas. „Twee slagers slachten de koeien voor me, waarna we de producten rechtstreeks aan particulieren leveren. Daarvoor heb ik een koelwagentje aangeschaft. Zo nu en dan rijd ik zelf. De klanten krijgen het vlees keurig in bakjes en koeltassen aangeleverd. Dat komt heel goed over.”

Tegenslag
Onlangs nam de reformatorische zakenman uit Alblasserdam de draad bij BIS weer op. „Ik begrijp het nu beter als bij collega’s dingen niet lukken. Het ging mij enkel voor de wind, alles kreeg ik voor elkaar. Op de boerderij werd ik voor het eerst sinds mijn studiejaren met tegenslag geconfronteerd. Dat begon al tijdens mijn stage. Op een winterdag hadden drie koeien onverwachts gekalfd. De kalveren lagen op de koude grond. Ik was die dag in m’n eentje en wist niet waar ik moest beginnen. Dat was voor mij een totaal nieuwe ervaring. En een leerzame ervaring.”
De komende jaren wil Dekker het agrarische werk als hobbyboer voortzetten. Eerder kocht hij al een bouwvallige boerderij, net buiten Alblasserdam, met een fors perceel grond eromheen. Daar graast nu de kampioenskudde zwartblesschapen die hij overnam van een internationaal befaamde fokker uit Rockanje. „Commercieel zijn ze volstrekt onaantrekkelijk, maar het is een prachtig schaap om te zien. In het begin had ik ook kippen en kalkoenen, maar elk dier vraagt zijn aandacht, dus daar ben ik mee gestopt.”
Hij begrijpt dat buitenstaanders zijn agrarische loopbaan als mislukt beschouwen. Zelf ziet hij dat anders. „Ik heb geleerd om met mijn handen te werken en met tegenslag om te gaan. Daardoor loop ik nu weer met een frisse blik en nieuwe energie bij BIS rond.”

Voor meer informatie over Cowporation en Limovlees: www.cowporation.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen