Groot in grenen

Verzetsman Zijn opvallende naam dankt de antiekhandelaar aan opa Franz Davidowski, die tijdens de Tweede Wereldoorlog gedwongen dienst deed in het Duitse leger. In Nederland deserteerde de Poolse militair. Hij sloot zich aan bij een lokale verzetsgroep en huwde na de oorlog een Drentse vrouw. „In 1955 is hij genaturaliseerd.” Kleinzoon Frans ging al jong mee met een broer van zijn moeder, die de kost verdiende in de antiekhandel. „Op 18-jarige leeftijd ben ik voor mezelf begonnen, met een oud vrachtwagentje. Drie, vier dagen per week trok ik in Duitse dorpen net over de grens van deur naar deur. ‘Gutentag, Ich bin der Frans aus Holland. Ich kauf alte Möbel an...’ Op zo’n manier. Dat was de mooiste tijd. Ik verkocht de handel aan tussenhandelaren. Later kreeg ik ook winkeliers en horecaondernemers als klant. Nu gaat mijn handel de hele wereld over. Vandaag had ik nog contact met een meneer uit Malta.” Vanwege de groei van het aantal afnemers huurde hij een schuurtje, om voorraad op te kunnen bouwen. Vervolgens een grote schuur, daarna een loods. Sinds 2007 heeft hij op een industrieterrein in Almelo een hal van 2500 vierkante meter. Die staat vol grenen linnenkasten, meidenkasten, kaptafels, dekenkisten, stoelen, bankjes... „Ik zeg altijd dat we een duizend grote items in voorraad hebben.”

Scharrelaartjes

De Twentse antiekhandelaar laat het meubilair logen door logerijen in Borne en Tsjechië. Timmerlieden in een werkplaats in Haaksbergen restaureren de gebreken. „Veel van die kasten staan al honderd jaar in een schuurtje. Er mankeert altijd wel wat aan. In de ene kast zit houtworm of een beetje houtrot, bij een volgende kast is een deurtje krom of mist een laatje het beslag. Na het logen blijkt zo’n tien procent van de meubels onverkoopbaar. Onderdelen daarvan gebruiken we voor reparatie.” Tijdens zijn speurtochten door Duitsland zwerft Davidowski tot tegen de Poolse of Oostenrijkse grens. „Deze week heb ik 2400 kilometer gereden. Ik ben een vijftig adresjes langs geweest. In mijn mobiele telefoon staan bijna achthonderd nummers van handelaartjes en scharrelaartjes. Onderweg bel ik ze even: ‘Heb je nog wat voor me?’” Tijdens zijn afwezigheid runt echtgenote Jantje de winkel. Die kijkt vooral met een praktisch oog naar de meubelen, net als het merendeel van de hedendaagse klanten. „Ze vinden antiek leuk, maar het moet functioneel en niet te duur zijn. Het aardige van die grenen meubelen is dat ze nooit uit de mode raken. Alleen de buitenkant is trendgevoelig. In de ene periode verft iedereen ze, een paar jaar later moet er white wash op.”

Particulieren

Sinds 2008 kunnen ook particulieren in Almelo terecht. „Daar zijn we mee begonnen door de economische crisis. Die ging ons niet voorbij. Voor particulieren zijn we een soort Cash and Carry. Je vindt hier geen rode loper, geen glazen voorpui en geen mannen in pak die gebakken lucht verkopen. Daardoor kunnen we onze prijzen heel scherp houden. Door mond-tot-mondreclame wordt de particuliere klantenkring steeds groter.” De decoratieartikelen koopt Davidowski met name voor de groothandel. Of in opdracht van bekende kledingbedrijven als McGregor, Tommy Hilfiger, Marlies Dekkers en Piet Zoomers. „Laatst vroeg Tommy Hilfiger of ik drieduizend paar oude ski’s kon regelen. Dat vind ik een prachtige uitdaging.” In een hoek van de hal staat een enorme voorraad houten stoelen, afkomstig uit een kerk in Arnhem. „Die partij gaat in z’n geheel naar Oostenrijk, voor de horeca. Het zijn toch mooie stoeltjes? In 1958 in Ermelo gemaakt. Ze kunnen nog een mensenleven mee.”

Gezellig

Het mooist blijft voor de handelaar het ouderwetse speuren. „Als ik door omstandigheden een paar weken niet weg kan, word ik onrustig. Dan zegt Jantje: ‘Het wordt tijd dat je er een paar dagen opuit gaat.’” Tijdens de rit onderhoudt hij via zijn mobiele telefoon of internet contact met het thuisfront. „Daardoor blijf ik toch op de hoogte van wat er hier gebeurt.” Ook zijn twee dochters, van vijftien en twaalf jaar, raakten betrokken bij het familiebedrijf. „Soms gaan ze met me mee naar een fair in Engeland. Dan reizen we met een veertigtonner en zet ik naast de meubels die meegaan een stapelbed. ’s Avonds zitten we buiten te grillen. Dat vinden ze geweldig en voor mij is het gezellig.” Zelfs in de zomervakantie kan hij het speuren niet laten. „Meestal gaan we naar Italië. Terug rijden we dan door Tsjechië. Als ik mooi spul zie, koop ik het vast en haal ik het later op. Ik ben altijd bang dat ik wat misloop als ik rechtstreeks naar huis rijd.”

www.davidowski-antiek.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen