Pinda’s zijn voor Martijn geen peanuts

Wie weinig van allergieën weet, denkt waarschijnlijk dat er bij Martijn een steekje los zit. Hij kan toch zien dat er in deze chocola geen pinda’s zitten? Als hij de verpakking laat zien, wordt duidelijk waarom. ‘Kan sporen van noten en pinda’s bevatten’, staat er onder het ingrediëntenlijstje. Martijn: „In de fabriek doen ze in deze chocola inderdaad geen pinda’s, maar blijkbaar wordt daar wel met noten en pinda’s gewerkt. Dan bestaat er een kans dat er toch een spoortje in deze chocola terechtkomt.”
Maakt Martijn het zichzelf niet onnodig moeilijk door ook dingen te laten staan, als de kans zeer klein is dat er iets van pinda in zit? „Nou nee. Ik ben er zeer strikt in. Het is voor mij echt levensgevaarlijk om iets van pinda binnen te krijgen. Dan is de keuze niet moeilijk: voor mij geen chocolade, geen kroketje van de snackbar en natuurlijk ook geen Snickers of M&M’s.”
Martijn kan zich de eerste allergische reactie door pinda’s niet meer herinneren. Zijn moeder, Anja, staat die dag echter nog helder voor de geest. „Ik dacht echt dat zijn laatste uur geslagen had. We waren op een verjaardag en Martijn, die toen twee was, at daar een pinda. Binnen enkele minuten zwol zijn keel op en kon hij geen adem meer halen. Hij raakte in een anafylactische shock. We hebben direct 112 gebeld en hij is met loeiende sirenes naar het ziekenhuis gebracht. Het is absurd, maar die ene pinda kostte hem bijna zijn leven. Pinda’s zijn voor hem geen peanuts.”

Kinderfeestjes
Anja weet dus niet beter of ze moet goed opletten wat ze haar zoon voorzet. „Het wordt een soort tweede natuur: etiketten lezen in de winkel.” De andere gezinsleden accepteren dat er geen pinda’s in huis komen, ook geen pindakaas dus. „Het risico is te groot. Als ik met m’n mes pindakaas heb gesmeerd en voor een volgende boterham dat mes in de boter doe, zit er toch iets van die pindakaas in de boter. Dat kan absoluut niet voor Martijn. Zo voorzichtig moeten we zijn.”
Binnenshuis kost het inmiddels weinig moeite meer om pindavrij te leven, omdat het hele gezin erop is ingesteld. Buitenshuis vraagt het iets meer inspanning. „Gelukkig is Martijn heel open. Als hij in een nieuwe omgeving komt, legt hij uit wat voor hem de risico’s zijn en dat werkt goed. Z’n vrienden weten alles van zijn allergie en die weten ook hoe ze hem moeten helpen als hij zo’n heftige reactie zou krijgen. Toen hij kleiner was, vond ik het veel moeilijker. Voor ieder kinderfeestje moest ik de moeder het hele verhaal weer vertellen, om haar te overtuigen van de ernst, want de meeste mensen denken: een klein beetje kan vast geen kwaad.”
Omdat de allergische reactie bij Martijn zo heftig is, heeft hij altijd medicijnen bij zich. „Als we ze een keer vergaten, maakten we direct rechtsomkeert. Nu denkt Martijn er zelf altijd aan. Pakken de meeste jongeren alleen hun mobieltje als ze weggaan, Martijn pakt zijn epi-pen en zijn mobieltje.”

Waar heeft hij last van? Die vraag stelde ik me het afgelopen jaar vaak als Wout, onze jongste van 1, huilde. Een doorkomende tand, reactie op een inenting, griep, reactie op voedsel? Het enige wat ik zeker wist, was dat hij ergens last van had. En bijna zeker wist ik dat er een link met voeding bestond. Leven met een allergie is lastig, soms zelfs levensbedreigend, zoals bij Martijn met zijn pinda-allergie. Toch is niet weten wat er loos is, maar wel weten dat er iets is, nog veel lastiger! Wout is nu een vrolijk ventje. Alleen kan hij niet alles eten wat wij eten. Peanuts, toch?

Margreet

Weetjes over allergie
• Borstvoeding is voor alle baby’s het beste, maar voor baby’s die grote kans hebben op een allergie is het helemaal goed als ze minimaal zes maanden moedermelk krijgen. De kans op een allergie neemt hierdoor aanmerkelijk af!

• Precieze cijfers zijn moeilijk te geven. Wat als een paal boven water staat, is dat het aantal allergiepatiënten hand over hand toeneemt. Sommigen spreken over een epidemie. Een op de drie kinderen zou met een of andere vorm van allergie kampen.

• Baby’s die in het eerste levensjaar regelmatig vis eten, lopen minder risico op het ontwikkelen van een allergie. Het risico op eczeem nam bij de visetende kinderen met 22 procent af en de kans op hooikoorts met 26 procent.

• Allergieën zijn er in veel verschillende soorten. Inhalatieallergie (bijv. hooikoorts, huisstofmijt, astma), voedselallergie (bijv. koemelk, ei, pinda, noten), medicijnallergie (bijv. antibiotica, pijnstillers), contactallergie (bijv. nikkel, latex, zon, parabenen), insectenallergie (meestal wesp).

• Er zijn verschillende soorten allergietesten. Plakproeven, priktesten, bloedtesten en eliminatie-provocatietesten zijn de bekendste. Geen enkele allergietest biedt echter 100 procent duidelijkheid. De eliminatie-provocatietest wordt gezien als de meest betrouwbare. Het contact met het allergeen wordt dan eerst gestopt (eliminatie). Als de klachten verminderen of verdwijnen, kan de patiënt weer aan het allergeen worden blootgesteld (provocatie). Als de klachten dan terugkomen, is het allergiebewijs geleverd.

• Een allergie is niet erfelijk, de gevoeligheid ervoor wel. Als beide ouders ergens allergisch voor zijn, is de kans 60 tot 80 procent dat hun kind allergieklachten krijgt. Als geen van beide ouders allergisch is, is die kans 5 tot 15 procent.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen