„Gods toorn op mij”

Je eindigt je e-mail, beste vriendin, met een hartenkreet: „Ik ben zo huichelachtig. Zo kan het niet langer. Hoe moet het nu?”
Het liefst zou ik de vraag weer bij je terugleggen: Wat zou je tegen jezelf zeggen? Wat heb je, denk je, nodig?
Misschien zou je antwoord zijn: Ik heb één ding nodig, één Iemand, Christus. Zou je dat zeggen? Ik zou het van harte met je eens zijn. Want het is zoals je schrijft: Buiten Christus rust Gods toorn op je.
Aangrijpende realiteit! God toornt op ons als wij zonder Christus leven, zonder Hem doorgaan in de zonde, terwijl we ons op geen enkele manier bekommeren om de eer van God, maar slechts één doel hebben: onze eigen genoegens.
God wil niet dat wij het hoogste geluk zoeken in onszelf, maar in Hem. Als we wel Zijn gaven willen maar niet Hemzelf als Gever, doen we Hem echt oneer aan, kwetsen we Hem en verwekken we Hem tot toorn. Is het niet terecht?
Gods toorn is als een heilige vuurzee (Hebr. 12:29). Zou die ook maar enigszins tegen ons ontvlammen, wie kan dan bestaan? Wij zijn, zegt de Heere Zelf, als een verdroogde stoppel, als een stukje korenhalm dat boven het veld uitsteekt na de oogst (Jes. 1:31).

Ervaar je iets van Gods toorn over je leven? Zijn ongenoegen over je zonden? Besef je dat je God niet mee hebt, maar tegen? Dat is ook echt zo. Wij kunnen Gods gunst niet gewaarworden zolang wij zondig zijn. Dan kunnen wij de zoetheid van Zijn liefde niet proeven. Dan ervaren wij onvrede en is ons geweten onrustig en vervuld met vrees.
Toch houdt God Zijn toorn nog in: Je leeft nog, je bent er nog. Dat heb je niet verdiend. „Het zijn de goedertierenheden des HEEREN, dat wij niet vernield zijn.” (Klaag. 3:22). God geeft je en laat je het leven. Waarom zou Hij dat doen?
God wil dat je weet wie je bent (biddeloos, ongelovig) en wat je hebt verdiend. Maar ook dat je weet Wie Hij is voor zondaren als jij. Hij wil je bekendmaken, door Zijn Woord, wat Hij heeft gedaan. Hij laat je, heel persoonlijk, verkondigen dat Hij Zijn toorn, die in Zijn hart door jou is opgewekt, heeft uitgestort op Hem, Die God is en tegelijk mens, op Zijn eigen Zoon, Christus Jezus. Christus Jezus heeft lichaam en ziel aangenomen met dit hoge doel: Zichzelf door Gods vuurgloed te laten verteren. Kun je dit ooit bevatten dat Hij dat wilde doen?

Omdat Christus dit heeft gedaan, is de toorn van God geblust. Geheel en al. Christus roept aan het kruis van Golgotha uit: „Het is volbracht, de prijs is betaald.” God de Vader stemt er zonder meer mee in. Op de dag van Christus’ opstanding verklaart Hij: „Amen, ja amen. Ik ben volkomen tevreden met het offer van Mijn lieve Zoon. Mijn toorn over de zonde is gestild. Die heb Ik op Hem laten uitwoeden.”
Waarom ben je nog in leven? God wil dat dit je wordt bekendgemaakt, opdat je zou rusten waar Hij rust: in het offer van Christus. Hij laat het je horen, opdat je tevreden zou zijn met dat waarmee Hij tevreden is: het volbrachte werk van Christus Jezus.
Wij hoeven God er niet toe te bewegen naar ons om te zien. Niet met ons bidden, niet met onze oprechtheid. God Zelf is één en al bewogenheid. Hij komt met Zijn Christus tot verloren zondaren. Meer ben je niet en word je niet. Meer hoef je niet te zijn. Aan verloren zondaren als jij biedt God Christus aan. Hij bidt hen, ook jou, oprecht en gemeend: „Ben je gewillig Mijn Zoon te ontvangen? Heb je genoeg aan Hem?”
Ontvang je Christus, dan héb je Hem. Heb je Hem, dan heb je genoeg. Voor eeuwig.

Ds. B.L.P. Tramper, Driezum

Reacties en vragen zijn welkom via jouwvragen@terdege.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen