Een passie voor het blaasinstrument

Een klein bordje op de deur van het grote pand van Joh. de Heer op een van de Sliedrechtse industrieterreinen verwijst naar Dal Segno. Op de eerste etage is de winkel in blaasinstrumenten ondergebracht. Ondanks de minieme verwijzing weten de meeste liefhebbers Peter Groenewegen (59) wel te vinden. „Sinds ik op verschillende beurzen heb gestaan, krijg ik uit een steeds groter deel van het land opdrachten, adviesaanvragen en reparatieopdrachten.”
Al vijftien jaar verkoopt muziekliefhebber en voormalige dirigent Groenewegen een uitgebreid assortiment blaasinstrumenten. „In principe alle bekende merken en alle soorten, van instrumenten voor beginners tot die voor gevorderden en professionals.”
Hij heeft zich nooit aan merken willen binden. „Dan krijg je te maken met bonussen en een verplichte afname. Bovendien veranderen merken. Wat in het verleden goed was, hoeft dat nu niet meer te zijn, en andersom.”

Van horen zeggen
Alleen dubbelriet-instrumenten zoals hobo’s en fagotten maken geen onderdeel uit van zijn assortiment. „Daar heb je enkele heel gespecialiseerde zaken voor. Als klanten ernaar vragen, stuur ik hen door.”
Dal Segno – de naam komt uit de muziekwereld en staat voor een herhalingsteken – is bekend van het vele reparatiewerk dat er wordt verricht. Groenewegen noemt de service en reparatie de bestaansgrond van zijn bedrijf. Verkopen kan iedereen, is zijn motto. „Het is niet zo moeilijk om een prachtig verhaal te houden. Maar hoe gaat het daarna?”

Tot zijn afgrijzen kopen veel mensen een muziekinstrument via internet. „Natuurlijk kun je iets uitproberen en, als het niet bevalt, terugsturen. Ik heb ook een webshop, maar ik raad iedereen aan om naar de winkel te komen. Iets moet bij je passen. Vaak is de keus van de klant te veel gebaseerd op wat ze anderen hebben horen zeggen.”

Klant van 85
Vele jaren had Groenewegen een winkeltje in de binnenstad van Dordrecht. Vier jaar geleden vestigde hij zich bij Joh. De Heer. „Handig, dan zit je al voor een deel tussen je klanten.” Drie jaar geleden verhuisde hij samen met Joh. de Heer naar een pand dat vrijkwam, enkele tientallen meters verderop.
Groenewegen geeft regelmatig voorlichting over het onderhoud van instrumenten. „Dat doe ik bijvoorbeeld voor verenigingen. Geen luxe, want hoewel het vaak onbewust gebeurt, worden veel instrumenten verwaarloosd.” Daarnaast houd hij op verzoek lezingen. „Ik kan gemakkelijk een hele avond over blaasinstrumenten vertellen. Het is echt mijn passie.”
Hij benadrukt dat „wetenschappelijk is bewezen hoe goed het is dat kinderen op jonge leeftijd een muziekinstrument leren bespelen. Het bevordert de sociale en emotionele ontwikkeling, geeft iets extra’s en maakt hen zelfs slimmer.”
Volgens hem is niemand te oud om met een blaasinstrument te leren omgaan. „Ik probeer klanten altijd een toonladder op het instrument van hun keus te laten spelen, voordat ze de winkel uitgaan. In de meeste gevallen lukt dat. Mijn oudste klant is 85. Hij nam drie jaar geleden voor het eerst les en is heel enthousiast.”

Blokfluit
Nog steeds is de blokfluit meestal het eerste blaasinstrument. „Dat is heel verstandig, want het geeft een vingerzetting voor veel andere instrumenten, je leert muziek lezen en ontwikkelt je muzikale gevoel. Het is echt een ondergewaardeerd instrument. Je kunt er kinderen op de lagere-schoolleeftijd mee laten beginnen. Voor 15 of 20 euro heb je al een prima beginnersfluit van kunststof.”
Daarna wordt al snel overgestapt op een houten blokfluit en vervolgens komt de dwarsfluit, de panfluit of de trompet in beeld. „Dwars- en panfluiten meestal voor meisjes, trompetten vooral voor jongens. Waarom dit onderscheid wordt gemaakt, weet ik echt niet. Misschien komt het door voorbeeldfiguren. Die maken een instrument populair. Ook de combinatie van orgel en trompet doet het goed.”
Hij waarschuwt zijn klanten, voor meer dan de helft afkomstig uit de reformatorische gezindte, voor het kopen van rommel. „De meeste jonge kinderen haken af omdat een instrument niet goed werkt. Dat moet je proberen te voorkomen. Je kunt beter nog even doorsparen dan een prul aanschaffen.”

Op de tafel in de winkel ligt een tijdschrift met daarin een gesprek met fluitiste Marjolein de Wit. Ook zij behoort tot de vaste klanten van Groenewegen.
De eigenaar van Dal Segno ziet hoe de voorkeuren voor instrumenten in de reformatorische klantenkring heel geleidelijk opschuiven. Langzaam is de klarinet aan een opmars bezig, merkt hij. „Het warme, sonore geluid wordt steeds meer op prijs gesteld.”
Overigens zijn de verschillen in voorkeur voor blaasinstrumenten binnen en buiten de reformatorische wereld niet eens zo groot, vindt hij. „Wel vind je daar natuurlijk veel meer koperblazers.”

Duivelse muziek
Met reformatorische klanten discussieert hij regelmatig over de acceptatie van onder meer de saxofoon. „Die wordt geassocieerd met wereldse muziek. Ik ben het daar niet mee eens. Een instrument kan in zichzelf niet slecht zijn. Het gaat om het gebruik. Ook op een kerkorgel kun je duivelse muziek spelen.”
Na een aantal magere jaren, waarin muziekscholen werden gesloten en luxe producten als (blaas)instrumenten minder werden gekocht, ziet Groenewegen de markt weer langzaam aantrekken. „Niet zozeer door de economie, want dat merk je in ons vak pas als het echt veel beter gaat. Maar je ziet dat verenigingen nu creatief omspringen met het promoten van de muziek. Ze geven proeflessen en bezoeken scholen. Dat doet de interesse weer toenemen.”

Adres: Dal Segno, Leeghwaterstraat 46/47, Sliedrecht, tel. 0184-412093; 06-30113564, www.dal-segno.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen