Loslaten sleutelwoord voor goede relatie

Marjon den Besten (26)
Getrouwd met Kees den Besten
Moeder van Marilyn en Rosanne, hun derde kindje is op komst
Woonplaats: Leerdam (opgegroeid in Lieren)
Werk: management-assistente bij Tijssen Accountants B.V. in Kesteren
Hobby’s: „Ik moet eerlijk zeggen dat ik daar niet zoveel tijd voor heb”

Teanda den Besten (56)
Getrouwd met Arnold den Besten
Moeder van zes kinderen; Marjon is de vrouw van Kees, hun oudste zoon
Woonplaats: Leerdam
Hobby’s: bakken en tuinieren

Over schoonmoeders en schoondochters gaan de wildste verhalen. Ook Marjon en haar schoonmoeder kennen ze. Ma den Besten: „Van vriendinnen hoor je dat het soms helemaal niet botert tussen hen en hun schoondochter. Daarom was ik heel vastbesloten het bij mij anders te doen.”
Loslaten is daarbij het sleutelwoord. „Het zijn allemaal geleende pandjes. Als je dat beseft, kun je je kinderen ook beter laten gaan, de ruimte geven om het op hun eigen manier te doen.”

Eerste ontmoeting
Oudste zoon Kees was de eerste die thuiskwam met een meisje. De twee hadden elkaar leren kennen tijdens jongerenavonden in Nijkerk. Marjon was nog maar net zestien toen ze voor het eerst kennismaakte met zijn ouders. Kees drie jaar ouder.
Die eerste ontmoeting verliep niet vlekkeloos. Marjon: „We kwamen aan, toen ze al aan het eten waren. Kees werd er duidelijk op gewezen dat dat niet werd gewaardeerd. Dat was voor mij wel even lastig, want ik voelde me wel erg staan. Gelukkig voelde ik me daarna wel erg welkom. Ook al was ik, als ik er nu op terugkijk, wel erg aan het puberen in die tijd.”
Schoonmoeder: „Natuurlijk vonden we haar nog erg jong, een meisje midden in de puberteit. Maar wat doe je dan als ouders? Zeggen dat het niet mag omdat ze te jong zijn? Ik denk dat je er dan zeker geen grip meer op hebt. Nee hoor, ze was welkom bij ons.”

Verschillen
Al snel werden de bezoekjes regelmatiger. Om de week kwam ze een weekend logeren. Op maandagmorgen vroeg zette iemand uit het gezin haar dan weer op de trein richting Apeldoorn.

Marjon moest die eerste tijd wel wennen aan de drukte in het gezin. „Ik was de jongste thuis, van vier, maar nog alleen thuis. Kees was de oudste van zes. Bleef ik logeren, dan moest ik wachten tot iedereen naar boven was, want ik sliep in de woonkamer. Er was verder geen plek.”
Drie jaar later besloot het stel te trouwen. Marjon zou van Lieren op de Veluwe verhuizen naar Leerdam. Ma den Besten: „Dat moet een enorme stap zijn geweest voor zo’n jong meisje. Ze liet haar ouders, familie en vrienden achter. Ik had er zelf niet aan moeten denken zoiets te doen. Heb m’n hele leven in Leerdam gewoond. Ik vind haar dan ook erg dapper.”

Niet oppassen
De moeder van Marjon vroeg op de bruiloft aan de moeder van Kees: „Zul je goed voor haar zorgen?” Ma den Besten: „Dat vond ik mooi. En ik kan het me ook goed voorstellen. Ze was nog jong. En dan zo ver weg. Ik heb ook echt geprobeerd er voor haar te zijn.”
Marjon: „Dat is ook echt zoals ik u zie. Als er iets is, kan ik bij u terecht. U bent zo enorm behulpzaam, helpt mee in huis, als dat nodig is.”
Ma: „Als er nood is, wil ik helpen. Maar toen Marjon en Kees vroegen of ik structureel bij hen wilde oppassen, heb ik nee gezegd. Ik heb zelf zes kinderen opgevoed. Dat vind ik nu even genoeg. En als ik het bij hen moet doen, wil ik het ook bij de andere kinderen kunnen doen.”
Marjon: „Daar hadden we ook geen problemen mee. Ik vind het juist mooi dat u het ook aangeeft als iets niet uitkomt. Dan durf ik ook om hulp te vragen.”

Dezelfde baan
Marjon: „Het mooie vind ik bij u dat u begrijpt hoe ik me voel. Onze mannen hebben dezelfde baan: het ophalen en wegbrengen van melk bij de boer. Kees is daardoor drie avonden en nachten van huis. Ook op feestdagen, zoals Hemelvaartsdag. U snapt dat dat soms pittig is, met een jong gezin. En ook ongezellig. Het is leuk dat u dan even belt hoe het is. Of vraagt of ik het leuk vind om langs te komen.”
Ma den Besten: „Ja, zulke dingen komen denk ik inderdaad omdat ik in dezelfde situatie zat, toen mijn kinderen klein waren. Ik vond het echt niet altijd leuk dat mijn man zo vaak weg was. En het betekent dus ook dat je de kinderen vaak alleen op bed legt of alleen met hen eet. Zeker speciale dagen duren dan lang. En jij hebt niet eens je moeder in de buurt waar je dan even langs kunt gaan.”
Marjon: „Maar ik heb u. Zo zie ik dat echt wel. Je hoort regelmatig dat het voor een schoondochter anders voelt met een schoonmoeder dan met een moeder. Bij mij voelt dat echt niet zo.”
Ma den Besten: „Andersom ook niet. Hoe dat komt? We accepteren elkaar zoals we zijn, kunnen samen lachen en hebben veel gezellige momenten.”
Marjon, met een lach: „Ik schijn ook steeds meer op u te gaan lijken. Dat zegt Kees tenminste. Ik ben gaan bakken, net als u. Dat bevalt hem overigens prima. Niet zulke mooie taarten. Maar zo af en toe een cake of appeltaart bijvoorbeeld. Of koekjes met de meiden.”
Ook hang ik tegenwoordig steeds vaker de was buiten aan de lijn, net als u. Ik was dat eerlijk gezegd niet zo gewend, maar het ruikt dan zo lekker.”
Ma den Besten: „Ja, dat vind ik inderdaad ook. Ik gebruik de droger eigenlijk nooit. Maar verder vind ik het ook prima als jij je dingen op je eigen manier doet. Misschien is dat ook wel waarom het zo goed werkt tussen ons. Ik kan goed loslaten. Jij vormt met onze zoon een nieuw gezin, twee mensen die hun eigen keuzes maken.
Ik vind het ook prima dat je bijvoorbeeld zelf beslist wanneer je op bezoek komt. Bij mijn eigen moeder kwam ik elke week op zaterdagavond. Ik moet eerlijk zeggen dat ik dat soms best heftig vond. Zo’n strak ritme gaat je op een gegeven moment tegenstaan.”
Marjon: „Bij ons zijn bezoekjes altijd spontaan. Soms zien we elkaar een paar weken niet, soms elke dag. Dat gaat gewoon zo. En dat is ook goed.”
Ma den Besten: „Maar dat komt ook omdat we het allebei eerlijk zeggen als het niet uitkomt. Dat gebeurde laatst bijvoorbeeld, toen ik spontaan bij je op de stoep stond. Toen ben ik gewoon een stukje gaan fietsen. Is helemaal geen punt.”
Marjon: „Die eerlijkheid ja, die is belangrijk om de relatie goed te houden. We hebben het daar voor het trouwen al over gehad. U vroeg toen om het altijd te zeggen als er wat zou spelen. Ook als u iets hebt, zegt u dat eerlijk. Dat is fijn. Dan hebben we het erover en is het weg. Ook al moet ik eerlijk zeggen dat dat niet vaak speelt. Het klikt gewoon goed tussen ons.”

De redactie van Terdege zou het leuk vinden om meer verhalen te plaatsen over de relatie tussen schoonmoeders en schoondochters. Hebben jullie ook een bijzondere band? Stuur dan gerust een mail naar redactie@terdege.nl. Of schrijf naar Redactie Terdege, Postbus 75, 7300 AB Apeldoorn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen