Gods zegen

David vlucht naar het Overjordaanse met een handvol getrouwe helpers. En dan stellen die getrouwe mannen die bij hem zijn de vraag: „Wie zal ons het goede doen zien?” Wie zal ons nu redden, uitkomst geven?

Wellicht zitten wij ook vol vragen, zo aan het begin van het jaar 2016. Hoe zal het gaan met mijn gezondheid? Zal ik mijn examen halen? Mag ik mijn werk houden? Hoe zal het gaan in het wereldgebeuren? Hoe zal het gaan in de kerk?
Vaak stellen wij deze vragen vol vertwijfeling en ongeloof. Graag zouden we alles willen weten, en zelf in handen willen houden, zonder van de ware rust te weten, namelijk dat het waar is dat God het heelal omspant en ook morgen in zijn hand heeft!

David weet van nood en zorg. En wat zal er allemaal nog komen? Zijn zoon is onderweg met een groot leger.
Toch mag David zich door het geschonken geloof vastklemmen aan zijn God. Hij zegt: „Verhef Gij over ons het licht Uws aanschijns, o HEERE.”
David verlangt boven alles de gunst, de genade en de nabijheid van zijn God. Dat hij in Gods gunst, nabijheid en zaligheid zal mogen delen.
Is dat ook ons verlangen, niet alleen voor dit jaar maar voor al de dagen van ons leven?
David is verlegen om het vriendelijk zangezicht van God in de Heere Jezus Christus. Van een gezicht kunnen wij veel aflezen. Is iemand verblijd of droevig gestemd?
Nu, als de heerlijkheid van God in en door Christus ons omringt, zal dat vrolijkheid en licht geven. Dan kunnen wij het nieuwe jaar door en straks uit.
Maar hoe kunnen mensen zoals wij, zondige mensen, delen in dat grote voorrecht om in de gunst, de genade en de nabijheid van God te mogen zijn? We lezen toch dat God een verterend vuur is?
Ja, dat is en blijft waar. Maar door Christus, Die in het vuur van de Godsverlating is geweest, kunnen zondaren weer bij God wonen.
En doordat God de Vader Zijn vriendelijk aangezicht voor Christus aan het kruis verborg, mogen zondaren het vriendelijk aangezicht van God in Christus zien.

Met de eeuwige trouw van de Verbonds-God, de HEERE, waar Psalm 4 van spreekt, kunnen wij het leven aan, door en uit.
Als we daar in dit jaar 2016 uit getroost worden, zal het ook waar worden dat vrede en aangename rust ons zullen mogen verblijden.
Dan is er iets van David: „Ik zal in vrede te zamen nederliggen en slapen; want Gij, o HEERE, alleen zult mij doen zeker wonen.”
Is dat geen zegen?

Ds. J. van Rijswijk, Wijk en Aalburg

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen