Dromen over vroeger

Het thuis dwarsgezeten worden ging bij het ouder worden over, vertelt de vraagstelster, maar zelfs dit komt weer terug in haar dromen. „Met de gezinsleden van thuis kan ik hier niet over praten. Die zeggen dat het wel meevalt. Met mijn man wel, maar daardoor komt hij heel weinig over de vloer bij mijn familie. Hoe kan ik mijn verleden verwerken?”
U hebt als kind een aantal nare gebeurtenissen meegemaakt. Uw ouders, broers en zussen bagatelliseren dit. Het lijkt wel of u dat zelf ook doet, want op school waren het er „maar” een paar. Alsof het getreiter van een paar kinderen niet meetelt.
Verwerken begint met het uzelf volledig openstellen voor uw ervaringen. Wat roepen nieuwsberichten over pesten op? Welke emotie wordt u dan gewaar? Voelt u verdriet, angst, boosheid, schaamte, pijn? Hoe sterk is dat gevoel? Waar in uw lijf voelt u deze emotie? Welke gedachten gaan er door u heen? Al die gewaarwordingen mogen er zijn. Het helpt niet dat u er niet meer aan wilt denken. U kunt gedachten evenmin tegenhouden als dromen.
Probeer een houding aan te nemen van nieuwsgierigheid naar uw eigen reacties en probeer deze te accepteren. Neem het meisje dat u toen was eens in gedachten. Zie haar voor u. Wat roept ze bij u op? Schaamt u zich voor haar of voelt u medelijden? Hoe zou u haar als de volwassene van nu willen helpen?
Stelt u zich in gedachten voor dat u haar daadwerkelijk op die manier benadert. Dit is een vorm van zogenaamde duale verwerking: vanuit het perspectief van de volwassene kijken naar het kind van toen.
Mensen sluiten zich vaak af voor hun pijnlijke herinneringen, omdat ze denken de gevoelens die daarbij horen niet te kunnen verdragen. Dit gold zeker voor het kind van toen, maar geldt niet meer voor de volwassene nu. Die ontdekking kan een flink verschil uitmaken.
Doe dat ook met de nare dingen die in het gezin gebeurd zijn. Mogelijk voelen deze daarna voor uzelf minder heftig aan. In elk geval zult u er dan gemakkelijker over kunnen praten en beter kunnen uitleggen wat het met u deed. Omdat u het volwassenperspectief nu gemakkelijker kunt innemen, is er minder kans om door onbegrip opnieuw gekwetst te worden.

Kees Roest, klinisch psycholoog

Heeft u ook een vraag? Mail naar psycholoog@terdege.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen