Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

HOCD-dwangstoornis

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

HOCD-dwangstoornis

Mijn vraag

2 minuten leestijd

„Ik ben een man van 26. Ik heb een relatie met een meisje en dat gaat best goed. Toch ben ik bang dat ik homo ben. Ik weet dat het niét zo is, want ik voel me echt aangetrokken tot mijn vriendin. Dat voel ik nooit richting mannen. Toch houd ik steeds in de gaten hoe ik reageer op mannen. Soms maken dingen me dan bang, bijvoorbeeld dat ik bepaalde mannen wel aardig vind. Houd ik me soms voor de gek?

Wat u beschrijft, heet HOCD: een obsessieve compulsieve stoornis rond de dwanggedachte homoseksueel te zijn. Veel mannen én vrouwen lijden daaraan. De angst wordt gevoed door al die verhalen over coming-outs: mensen met een andere geaardheid die “uit de kast” komen.
Een wezenlijk verschil is dat de eersten wel lang worstelen met de vraag of en hoe ze ermee voor de dag zullen komen, maar niet met de vraag of ze wel of niet homoseksueel zijn. Dat weten ze vaak absoluut zeker. Dus als u zo twijfelt, bewijst dat al dat u niet andersgeaard bent.
Een dwangstoornis wordt gekenmerkt door dwanggedachten, dwanghandelingen en vermijding. Bij HOCD gaat het om dwanggedachten als: „Ik ben toch geen homo?” of „Voel ik me aangetrokken tot die man of niet?” Ook kunnen steeds herinneringen bovenkomen aan gebeurtenissen die een homoseksuele geaardheid zouden kunnen bewijzen, zoals seksuele ervaringen met andere jongens in de kindertijd.
Bij dwanghandelingen gaat het om alles wat iemand doet om zichzelf gerust te stellen. Vaak let iemand met HOCD steeds op hoe hij reageert op andere mannen. Meestal let hij dan ook op zijn lichamelijke reacties, of hij niet misschien iets van het begin van een erectie voelt bij het zien van een man. Het uitblijven van zo’n reactie stelt voor even gerust, maar door deze selectieve aandacht is de kans groot dat iemand dit echt gaat waarnemen bij zichzelf, waardoor de angst weer toeneemt. Het kan ook dat iemand juist naar vrouwen gaat kijken en er dan op let of hij iets van aantrekking of opwinding bij zichzelf bespeurt. Omgekeerd kan het uitblijven of verminderen van opwinding in het contact met een vrouw voor onrust zorgen.
Sommigen zoeken plekken op waar homo’s komen, om te checken wat dit met hen doet. Anderen vermijden het contact met mannen, uit angst iets van aantrekking op te merken.

Voor HOCD is cognitieve gedragstherapie een goede behandeling, in combinatie met EMDR. Je leert dan de gedachten te zien als dwanggedachten. De angst oproepende beelden worden angstvrij gemaakt. Je leert dat bepaalde fysieke reacties niets zeggen over je geaardheid en je leert geen dwanghandelingen meer uit te voeren.

Kees Roest, klinisch psycholoog

Heeft u ook een vraag? Mail naar psycholoog@terdege.nl

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 3 mei 2017

Terdege | 108 Pagina's

HOCD-dwangstoornis

Bekijk de hele uitgave van woensdag 3 mei 2017

Terdege | 108 Pagina's