Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

“Zijn diensttijd was voorbij”

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

“Zijn diensttijd was voorbij”

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

In de huiskamer van haar rijtjeswoning in Barendrecht hangen nogal wat foto’s aan de muur van haar man, wijlen ds. L. Terlouw, predikant van de Gereformeerde Gemeenten. Hun trouwfoto, een foto van hemzelf, een foto van hen samen met hun beide geadopteerde zonen. “Maar de mooiste staat op het dressoir”, ds. Terlouw aan de voet van de kansel in Utrecht. “Op die foto is net of hij me aankijkt, alsof hij zo iets gaat zeggen”.

Tweede paasdag 2017. Ds. Terlouw had ’s ochtends gepreekt in zijn tweede gemeente, Utrecht, waar hij bijna twee jaar stond. Vijf dagen later, op vrijdag 21 april, overleed hij in het Utrechts Medisch Centrum aan de gevolgen van een herseninfarct. Ds. Terlouw was 63 jaar geworden.

De weduwe, mevrouw N. Terlouw-van der Wind, is afgelopen zomer verhuisd naar Barendrecht, waar ze met haar man vele jaren had gewoond. „Het is allemaal heel onwerkelijk. Er is in korte tijd zo ontzettend veel gebeurd. Het gemis is groot. Maar de Heere is goed voor mij geweest, tot op de dag van vandaag. Anders was dit echt niet te doen. Dit huis heb ik echt van Hem gekregen. Opeens hoef ik niets meer te regelen. Het voelt alsof ik weer in mijn oude omgeving thuisgekomen ben.”

HTS BOUWKUNDE

Ze hadden elkaar ontmoet tijdens een reis naar Israël. In 1983 trouwden ze en gingen ze in Soest wonen. Lambertus Terlouw had hts-bouwkunde gestudeerd en ging aan het werk bij de gemeentes ’s-Graveland en Scherpenzeel. Kerkelijk sloten ze zich aan bij de gereformeerde gemeente aan de Zuidsingel te Amersfoort. Daar werd Terlouw gekozen tot diaken. In dat ambt diende hij de gemeente van Amersfoort zeven jaar lang. „Later heeft hij weleens gezegd dat het ambt van diaken voor hem een voorbereiding was op het ambt van predikant. Het is echt een leerschool geweest.”

In het pas geopende verpleeghuis Salem te Ridderkerk werd Terlouw in 1995 benoemd tot pastoraal werker. Velen waren verbaasd, want „Terlouw was toch een man van de techniek, geen theoloog.” Ze verhuisden naar Barendrecht. Een halfjaar later werd Terlouw ouderling in Ridderkerk. Zonder dat iemand het wist, volgde hij in alle stilte in de avonduren een academische studie theologie aan de universiteit van Groningen. Mevrouw Terlouw: „Ik heb mijn man niet anders gekend dan: druk, altijd druk, altijd bezig. Hij kon zo moeilijk nee zeggen. Ik wist ook al heel snel dat er in zijn hart het verlangen lag om predikant te mogen worden. Hij wilde anderen al de rechten van Zijn mond met lust vertellen en hen vlijtig onderwijzen. Dat is wel een beproevingsweg geweest. Het was wachten op en uitzien naar wat de Heere zou willen doen. In 2002 werd hij, 48 jaar oud, toegelaten tot de studie aan de Theologische School in Rotterdam.”

TWEE JAAR STUDIE

Dankzij zijn afgeronde academische opleiding duurde de studie aan de Boezemsingel slechts twee jaar. In 2004 werd kandidaat Terlouw bevestigd tot predikant van de gereformeerde gemeente in Rotterdam-Zuid. In hetzelfde jaar verhuisde de gemeente naar Barendrecht.

Het huwelijk bleef kinderloos.

„Onder biddend opzien hebben we ons aangemeld voor een adoptieprocedure. Langs deze weg schikte de Heere ons twee zoons toe, Samuël en Samir.”

Ds. Terlouw was bescheiden, nuchter en praktisch, zegt zijn vrouw. „Hij was ook zakelijk, kon als dat nodig was knopen doorhakken en snel schakelen, van het ene naar het andere. Als er moeilijkheden waren, kon hij die goed relativeren. Hij kon de dingen overgeven aan de Heere en ze ook bij Hem laten liggen, waarna hijzelf zijn weg weer verder ging. Hij was pastoraal en oprecht, trouw aan de vele taken die hij kreeg opgelegd. Hij wilde altijd maar mensen samenbinden, bij elkaar brengen. Die dingen heb ik altijd erg in hem bewonderd, ook al weet ik natuurlijk dat over onze beste werken het bloed van Christus moet gaan.”

AFSCHEID VAN ZIJN BOEKEN

Na het overlijden van ds. Terlouw moest gaandeweg de pastorie in Utrecht-De Meern worden ontruimd. „De kerkenraad van Utrecht heeft nergens op aangedrongen. Ze hebben me alle tijd gegeven. Maar ik vond zelf dat de gemeente weer moest kunnen beroepen en daarom wilde ik de pastorie verlaten.”

Veel moest er worden opgeruimd. „Mijn man hield erg van boeken. Zijn studeerkamer stond er vol mee. Hij wist heel nauwkeurig wat hij had en waar het stond. Maar het grootste deel van zijn bibliotheek moest toch echt weg. Ik kon al die boeken niet meenemen. Dat ging mij vreselijk aan het hart. Zijn kamer werd almaar leger. Iedere keer als er weer een paar dozen de deur uit gingen, dacht ik: Het is écht voorbij. Het werd stil, steeds stiller.”

Mijn man was overdag natuurlijk best veel thuis en ontving dan ook veel bezoek, zegt mevrouw Terlouw. „Als we samen op bezoek gingen, merkte ik dat hij goed kon luisteren en mensen nooit zomaar zou veroordelen. Als hij vond dat hij ergens iets van moest zeggen, kon hij dat zo doen dat niemand zich door hem in de hoek geduwd voelde. Zulke dingen hoorde ik na zijn overlijden ook terug van de mensen.”

PREKEN OVER THOMAS

Maandag 17 april 2017, tweede paasdag. „Mijn man had ’s ochtendsmet veel openingmogen preken over Thomas. De tekstwoorden waren: „De discipelen dan werden verblijd als zij de Heere zagen.” Hij wilde beginnen aan een korte serie preken over Thomas,maar het is bij die ene preek gebleven. Het viel me diemorgen wel op dat hij ontroerd raakte over de psalmregels die hij voor moest lezen: „Gij, Gij zult vreselijke dingen, ons in gerechtigheid, doen horen en ons blij doen zingen, van ’t heil voor ons bereid.” In die preek sprak hij rijk van de Heere en van het uitzicht dat er mocht zijn op de opgestane Levensvorst. Het was alsof hij al werd voorbereid op wat komen moest.” ’s Middags kreeg hij ontzettende hoofdpijn. „We dachten eerst dat het wel over zou gaan, maar achteraf bleek het een hersenbloeding te zijn geweest. Diezelfde middag zaten we in het ziekenhuis in Leidsche Rijn. In de ontvangstruimte raakte hij al onwel. Daar is hij gereanimeerd en vervolgens overgebracht naar het Universitair Medisch Centrum. In het UMC is hij die woensdag geopereerd. De operatie was technisch geslaagd, zei de dokter. Op donderdag bleek in een gesprek met de arts dat hij er toch aan zou overlijden. Ik zei direct: „O dokter, maar dan gaat hij naar de Heere.” Die vrijdagmorgen is hij overleden.”

NATHANAËL

In de rouwdienst sprak zijn vriend, ds. G.J. van Aalst, over Johannes 1:44-52, waarin het gaat over Nathanaël, van Wie de Heere Jezus getuigde: „Zie, waarlijk een Israëliet, in welken geen bedrog is.” Bij het geopende graf, op de algemene begraafplaats Vredehof in Ridderkerk, sprak ds. P. Mulder. Deze memoreerde hoe ds. Terlouw in zijn laatste preek op tweede paasdag de begeerte had uitgesproken om ontbonden te worden en met Christus te zijn. „Die wens is nu in vervulling gegaan.”


De postbode bezorgde mevrouw Terlouw een gedicht:

Hij mocht naar huis, zijn diensttijd was voorbij;
God wist hoe veel hij graag nog af wou ronden.
Toen heeft Hij stil Zijn engelen gezonden,
om hem te halen en toen was hij vrij.

En in het Vaderhuis werd hij verwacht.
De last werd van zijn schouders afgenomen,
het werk, waarmee hij zelf niet klaar kon komen,
was door de Zoon al voor de knecht volbracht.

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 19 december 2018

Terdege | 204 Pagina's

“Zijn diensttijd was voorbij”

Bekijk de hele uitgave van woensdag 19 december 2018

Terdege | 204 Pagina's