Slaapkamer

De rubriek heet ”Uit de pastorie”, maar nu gaat het over ”In de pastorie”. Wat speelt zich af in dat glazen huis?

Er is een studeerkamer, een woonkamer, een keuken, een slaapkamer. Over die laatste ruimte wil ik het nu hebben. Nee niet om geheimen te delen die daar moeten blijven, maar om u iets te vertellen over wat een dominee juist daar meemaakt. Want wat is een slaapkamer voor plek? Niet alleen om te slapen, maar ook om wakker te liggen. Goed, u hebt gelijk: daar kies je niet meteen voor en daar is een slaapkamer ook niet in eerste instantie voor bedoeld, maar het gebeurt wel.

Wakker liggen vind ik niet altijd aangenaam, maar toch is het voor mij nogal eens heilzaam. Ik kan mijn gedachten dan rustig ordenen, over een bezoek of een catechisatieles mijmeren en de nood van die persoon, dat gezin of die groep jongeren voor de Heere neerleggen. Ook heb ik op bed in de nachten nogal eens een preek voorbereid. Nee, niet bestudeerd, maar wel bemediteerd. Dat gebeurt in de slaapkamer. Nee, niet alleen daar, maar toch ook daar. En dan is het goed om niet te slapen, al heet dat vertrek ook nog zo uitdrukkelijk ”slaap”kamer. En er gebeurt nog iets in die kamer, elke avond weer: daar wordt gebeden. Van jongs af hebben mijn ouders mij en mijn broers en zussen geleerd om bij het naar bed gaan op onze knieën te bidden. Hoe lang ik dat lichamelijk nog kan, weet ik niet. Misschien niet zo lang als die weduwe die op de leeftijd van 104 jaar stierf. Tijdens het rouwbezoek vertelde haar dochter, bij wie ze inwoonde, hoe zij haar moeder –zelfs toen zij al 101 of 102 jaar was– nog zag knielen voor het bed om de Heere te zoeken in het gebed. Ontroerd vertelde ze hoe ze haar moeder hardop hoorde bidden en smeken om Gods gunst voor zichzelf en haar kinderen…

Zo herinner ik me een keer in Genemuiden, dat ik op mijn knieën voor mijn bed lag en bad voor de gemeente; voor de bekering van catechisanten en bejaarden. En opeens kwam met kracht de gedachte in mij op: wat helpt het om te bidden? Er komt er toch niet één méér dan God er heeft uitverkoren… En trouwens, alle uitverkorenen komen er toch wel, of ik hier op mijn knieën lig te smeken of niet. Ik kan net zo goed stoppen…

Ik heb toen moeten leren dat mijn beperkte verstand dit niet allemaal precies kloppend kan krijgen. Maar ik wist niets beters dan deze aanvechting aan de Heere te klagen en ik kon niets anders dan mijn ongeloof en mijn wanhopigmoedeloze opstand eerbiedig aan Hem vertellen.

En al is op de knieën liggen nog niet hetzelfde als bidden, en al gebeurt het geknield bidden voor pastoriebewoners, gemeenteleden en zo vele anderen niet altijd verwachtingsvol… Toch is de slaapkamer ook weleens een plek van Gods-ontmoeting en Gods-verheuging.

Elspeet,
Ds. W. Pieters

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen