MELANCHTON

E. Stupperich, MELANCHTON, 139 S., DM 3.60, W. de Gruyter & Co., Berlin, 1960.

We herdenken dit jaar, dat Melanchton 400 jaar geleden overleed. Dit boekje (uit de vermaarde Sammlung Göschen) wil er ons toe helpen. Het behandelt de uitgebreide stof helder en penetrant. Melanchton is in de lutherse kerk een tamelijk problematische figuur geweest. De feilen vonden hem te slap; h^j vond hèn grof en klaagde over de „razernij der theologen". Hij waardeerde Calvijn en Erasmus; dat gaf reden te over om hom verdacht te maken. Hij was eigenlijk geen theoloog, maar humanist, de „leraar van Duitsland". De confessionele theologen vonden echter, dat hij Luthers heilige erve had verraden aan de vijand.

Dit bewogen leven, dat veel verdriet gekend heeft, geeft Stupperich, kerkhistoricus te Munster, fraai weer. Hij houdt zich wijselijk en loffelijk aan zijn stof. Maar ons zou nog wel eens smaken het thema te zien behandeld: Zoals Luther Melanchton naast zich heeft, zo Calvijn Beza en Zwingli Bullinger. Wat beteke­ nen die „schaduwen" aan de zijde van de heel groten? Wie verweeft liefst het beeld van die drie en geeft zo een belangrijke bijdrage tot de dogmengeschiedenis van het Protestantisme? Prof. Stupperich's boekje lijkt ons daar tenminste een geschikte aanloop toe.

U.

v. d. L.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen