ME­DISCHE ETHIEK

Prof. Dr. G. A. Lindeboom, ME­DISCHE ETHIEK, 176 blz., geb. f 9.75, J. H. Kok N.V., Kampen, 1960.

Science sans conscience n' est que ruine de 1' ame. Dit woord van Rabelais, dat boven één der hoofdstukken staat, zou adagium van het gehele boek kunnen zijn. Het geldt niet alleen van do modieus, maar wel hocl sterk van de man wiens beslissingen zo diep ingrijpen in het leven van zyn patiënten. De auteur van dit werk doceert aan de V.U. de eneyclopaedie van de medische wetenschappen, waartoe ook de geschiedenis en de wijsbegeerte der geneeskundige wetenschap behoort en het is daarbij, dat de medische ethiek ter sprake komt. Uit eigen ervaring als medicus, door conferenties en besprekingen kent schrijver de conflictsituaties, die hier liggen. Ik noem enkele vragen, die schrijver onder de loupe neemt: welke is de verhouding van de arts tot zijn patiënt, welke de betekenis van beroepsgeheim; moet de medicus zijn patient inlichten over diens ziekte en de prognose; wat is de betekenis van

het experiment in de moderne geneeskunde. Ernstig en waardig spreekt schrijver over de zorg voor de stervende en over de euthanasie. Ook bespreekt hij kunstmatige inseminatie, sterilisatie, abortus.

Dit is een rijp, w\js, verantwoord boek, dat tot en met actueel is.

Mij trof o.a., dat sohr. de mening verdedigt, dat machtiging van de patient onvoldoende kan zijn om een medicus het recht te geven aUe gevraagde informaties te verschaffen aan. keurende artsen. Dat lijkt mij juist; hoevele malen zit de mens in een dwangpositie, waarin hij die machtiging, waarin de dokter van het beroepsgeheim wordt ontslagen, wel moet geven.

Vele vragen blijven open; dat kon ook moeilijk anders. Ik denk aan de ethische zijde van de bemoeiingen van de controlearts, die de opname e.a. beoordeelt. Is er niet een ontwikkeling van de man met zijn vrije beroep en zijn nauwe relatie met de patient naar het ambtenaar zijn van het ziekenfonds, dat zich stelt tussen de behandelende geneesheer en de patientf Is de behandelende geneesheer nog vrij om voor zijn patient van het ziekenfonds de medicijnen voor te schrijven, die hij nodig vindt t Wat liggen hier voor de medicus ook ethische voetangels.

Ik wens dit boek in veler handen, inzonderheid in die van onze medici, waarbij ik ook denk aan de medische studenten.

U.

Bt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen