GRIECHISCHE ODER BIBLISCHE THEOLO­ GIE?

J. Hessen, GRIECHISCHE ODER BIBLISCHE THEOLO­ GIE? , 168 S., In. DM 11, —, E. Eeinhardt Verlag, Basel, 1962.

De (r.-k.) auteur, hoogleraar in de godsdienstfilosofie geeft in dit werk, dat in 1956 in eerste editie verscheen, een nieuw licht over het probleem van de hellenisering van het christendom.

In het eerste deel laat hij zien, hoe de natuurlijke theologie niet los te maken ia van het Griekse denken. Hij gaat in op de vragen naar begrip en oorsprong van de natuurlijke theologie en tekent haar crisis. In het gedeelte over de natuurlijke theologie voor het forum van de Bijbel verdedigt de auteur de mening, dat het in Eom. 1 : 18 w. niet gaat over de objectieve openbaring Gods en de subjectieve blindheid van de mens tegenover de revelatie, maar veel meer om een tegenstelling van het theoretische en het praktische. De heidenen hebben God wel gekend, maar er niet naar geleefd. Paulus kent een natuurlijke godskennis, maar dan niet in de zin van de gangbare opvattingen in de r.-k. theologie: et causale denken is de enige weg tot God. Hier heeft men een Bijbels motief vanuit het Griekse denken geïnterpreteerd. Het gaat om een religieuze „Deutung der Welt auf Grund der symbolischen Beziehungen ihrer Gebilde zu Gott hin". Wie de oorsprong van de theologia naturalis zoekt, komt via Thomas bij Aristoteles terecht. De definitie van natuurlijke theologie van K. Barth acht de schrijver fout, die van P. Barth incorrect. Ten onrechte zegt Thielicke, dat Paulus een kennis Gods bij de heidense mens afwijst.

In het tweede deel over de theologia revelata tekent de schrijver het Griekse en het Bijbelse denken in hun verschillende structuur. Het is de tegenstelling van statisch en dynamisch, van substantialistiseh en personalistisch, van kosmisch en historisch denken: Sosein en Dasein. Aan de hand hiervan laat de schrijver zien, wat dit betekent voor enige religieuze grondbegrippen, waarin hij onder andere ingaat op de kritiek van verscheidene r.-k. theologen op het scholastieke begrip van genade. Aan de uitbouw van de leer over de Triniteit heeft de Griekse geest in beslissende mate meegewerkt. De grenzen van het Bijbelse denken worden overschreden wanneer inplaats van de mystische een intellectualistische metafysica wordt gezet. Wg hebben nodig een terugTertaling van de uit het Griekse denken gesproten begrippen naar de Bijbelse denkwijze. Het gaat niet om het begrip, dat het onveranderlijke is in een dogma, maar veel meer om het religieuze gehalte.

De historisch gewordene door de kerkvaders en scholastic! voltrokken synthese van Griekse filosofie en christelijk geloof loopt ten einde.

Uit bovenstaande samenvatting blijkt wel, welk een uiterst moeilijk probleem door de schrijver is aangesneden. Ik vind het een belangrijk werk. De schrijver meent, dat een bijbelse theologie, zoals hij die heeft omschreven de schepping betekent van de theologische basis voor de komende Una Sancta.

U.

Bt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen