HET LEZEN VAN DE BIJBEL

J. van Bruggen, HET LEZEN VAN DE BIJBEL, 188 blz., geb. ƒ 27, 50, uitg. mij J. H. Kok, Kampen, 1981.

Dit boek is een populaire inleiding in de hermeneutiek van de bijbel. 'De hermeneutiek is geen toverstaf, maar een leesbril.' Nadruk wordt gelegd op de eenheid van de Schrift en het geheel van de bijbel is bepalend voor het perspectief waarin wij het boek lezen. De eenheid van de bijbel verhindert geïsoleerd uit de band springende exegese van losse of afgehaakte tekstgedeelten. Herhaaldelijk verzet de schrijver zich tegen allerlei moderne theologische opvattingen.

In de eerste twee hoofdstukken: e bijbel als leesboek en Aspecten van het lezen (o.a. over leesregels, tekstvaststelling, historische context) poneert de schrijver dat de canon geen 'toegevoegde waarde' is. Het is onjuist te zeggen dat de kerk de canon heeft gemaakt. Hier komt geen menselijke beslissing aan te pas. Dat geldt van het Nieuwe Testament — waarvan de canon reeds in het begin van de tweede eeuw gold — maar ook van het Oude Testament, zoals uit­ voerig betoogd wordt in het laatste hoofdstuk: oe oud is het Oude Testament? De vraag wordt gesteld of het juist is te spreken van auctor primarius en auctor secundarius (hier zou een opening gegeven zijn voor de latere discussie over de verhouding tussen de goddelijke en de menselijke factor in de Schrift). Onderscheid tussen auctoritas historiae en auctoritas normae is niet fictief, maar als leesregel niet nuttig. De eenheid van de Schrift maakt alles nog niet tot context op hetzelfde niveau. Over tijdgebondenheid: e auteur spreekt wel in een bepaalde tijd, maar is niet gebonden aan die tijd. Vele voorbeelden van exegese worden gegeven, o.a. Ps 69 als leesproef (le-david betekent afkomstig van David), verwezen wordt naar Op.v. Joh. 6:10. De schrijver geeft een gewaagde exegese over 1 Kor. 15 : 29 en goede behartenswaardige woorden voor de predicator in Van tekst tot preek. Ik noem ook Hoz. 2:14. Gewezen wordt op een te sterk accent op concordant woordgebruik (illegitimate totality transfer-Barr, waardoor aniyim alleen sociale lagen van bezitslozen zou bedoelen). In een derde hoofdstuk vraagt de auteur naar de reikwijdte van het woord der profeten. Wat is de zin van profetisch perspectief? 'Het is onjuist het profetische karakter van de Schrift te gebruiken ten nadele van het historische.'

Bij de bespreking van allegorie en typologie geeft de schrijver een uiteenzetting van Gal. 4:24. Bij Hebr. 7 tekent hij aan: elchisedek is ook nu nog priester van de allerhoogste God. Over Rom. 11:25 vv. zegt de schrijver dat deze woorden geen steun geven aan een hermeneutiek die wil komen tot een nationale uitleg van de profetieën die spreken van de toekomst van Gods Israël.

In kleine letter is op verscheidene plaatsen inleidend oefenmateriaal opgenomen en ik heb de indruk dat hier opdrachten bij zijn waaraan de exegeet de

handen vol zal hebben.

Het geheel is principieel werk, dat ons helpen kan bij ons 'lezen van de bijbel'.

H.

Bt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen