Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

EEN GEOGRA­FIE VAN PALESTINA

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

EEN GEOGRA­FIE VAN PALESTINA

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

J. Negenman, EEN GEOGRA­FIE VAN PALESTINA, 174 blz., ƒ27, 50, uitg.mij. J. H. Kok, Kampen, 1982.

In het land van de Bijbel liggen in deze tijd de staten Israël, Jordanië, Libanon en Syrië. De auteur van dit tweede deel van de serie Palaestina Antigua spreekt van Palestina, een naam met een lange voorgeschiedenis; reeds Herodotus schreef over de Palaistinoi; in de tijd van de Oude Kerk was het de naam van een Romeinse provincie.

Na een geologisch schema (precambrium — vóór 600 miljoen jaren — tot het holoceen + 25.000 tot heden) en een beschrijving van het bestaande reliëf beschrijving van het bestaande reliëf volgt de geografie van de vier banen: a) de kustvlakte, b) de bergen langs de kustvlakte (Libanon tot het bergland van de Sinai), c) het dal tussen de bergen (het dal van de Orontes, dal tussen Libanon en Antilibanon, dal van de Jordaan om te eindigen in de wadi el-araba en de Golf van elaqaba). Tenslotte d) de bergen in het binnenland, beginnende bij het bergland oostelijk van de Orontes en eindigende met het bergland van Noordwest-Arabië. In dit gedeelte zijn 16 kaarten opgenomen die alle betrekking hebben op de vier stroken. Daarnaast geven tien kaarten overzichten over klimatologische omstandigheden, over regenval, temperatuur, over rivieren en beken, over internationale, nationale en regionale wegen.

Het boek is geen reisgids, al zal het goede diensten kunnen bewijzen bij de voorbereiding van een reis naar Israël. Maar het helpt de lezer ook bij het opzoeken van huidige namen als Kirjath Shmona (stad van de Acht), el Bika (dal tussen Libanon en Antilibanon), in het algemeen voor informatie o.a. over Libanon, land dat helaas zo vele malen in 'het nieuws' is. Allerlei namen zullen wij in een historische atlas tevergeefs zoeken, bijv. in het zuiden serabit-el-qadim, waar de Sinai-inscripties in 1904v zijn gevonden (wrsch. uit 15e eeuw v. Chr.). De schrijver geeft een overzicht van de waterhuishouding van de Orontes en de nahr-el-litani. — Interessant vond ik de argumentatie waarom Israël in de tijd van Salomo, Achab en Jerobeam II geen zeemogendheid is geworden. De Saron was een moeilijk toegankelijk gebied. De enige haven het huidige teil qasile; ook politieke factoren verhinderden de ontplooiing van de stad (Filistijnen vlakbij). Dit is een argumentatie die zeer de overweging waard is. Er zijn wel eens ande-

re argumenten genoemd, die m.i. maar weinig hout snijden.

Over de bergen van Edom geeft de auteur een uitvoerige beschrijving. Het was een rotsachtig gebied, bezaaid met ontoeganlcelijke rotsen die gemakkelijk te verdedigen waren. Men waande zich onoverwinnelijk, zo in de sfeer van: Wie doet ons wat. — De prediking van Obadja profeteert tegen deze eigenwaan, de dag des Heren komt voor Edom. —

Verscheidene malen wordt gewezen op de veranderingen die zich in de loop der eeuwen hebben voltrokken o.a. op de gevolgen van de erosie o.a. in de z.w.-hoek van het bergland van Manasse, op de ontbossing: it vele oude teksten is bekend dat eeuwen geleden de hellingen van de Libanon met uitgestrekte bossen bedekt waren. Ook in deze eeuw is veel veranderd. De zee van Hule is grotendeels drooggelegd en gekanaliseerd. Ook ten aanzien van het Jordaandal is veel veranderd: n het voorjaar treedt de Jordaan niet meer buiten zijn oevers, omdat men te veel water nodig heeft voor de bevloeüng. Gewezen wordt op de geweldige verdamping boven de Dode Zee; vandaar het lage niveau. De Schrift wijst op de vruchtbaarheid van Basan (het huidige Hauran). Jes. 2 : 13 spreekt van de eiken van Basan; de schrijver trekt dit in twijfel en denkt aan het Z. van de Hermon. — Interessant is het hoofdstuk over de wegen. De Weg der Filistijnen acht de schrijver fantasie, historisch onjuist (Michaeli, Fensham e.a. spreken van een anachronisme).

Men moet wel liefde voor het vak hebben om dit boek in één ruk door te werken, maar dat hier een belangrijk stuk wetenschap over de wereld van het Oude Testament en het Nieuwe Testament naar de huidige stand van zaken aan de orde wordt gesteld, is niet te ontkennen.

H.

Bt.

Dit artikel werd u aangeboden door: Theologia Reformata

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1983

Theologia Reformata | 370 Pagina's

EEN GEOGRA­FIE VAN PALESTINA

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1983

Theologia Reformata | 370 Pagina's