EEN KERK IN BEWEGING

J. Plomp, EEN KERK IN BEWEGING, 206 blz. form. 13.5 X 21.5, ƒ 27, 90, uitg.mij J. H. Kok, Kampen, 1987.

Dit werk over de Ger. Kerken in Nederland na de tweede wereldoorlog bevat een herziene herdruk over de jaren 1945 tot 1974 en een tweede deel onder de titel:1975 en de jaren daarna.

In het eerste hoofdstuk worden relaties besproken met andere kerken. De lezer wordt herinnerd aan de actie van de Achttien en hun Van kerken tot kerk en aan het grote congres in Utrecht (1962). Op meer dan één synode kwam de binding aan de belijdenis in discussie (Apeldoorn, art. 36; Dordt - een soepeler formulering van het oude ondertekeningsformulier). Op de synode van Haarlem - 1973 v. - werd een ontwerp ingediend van een geloofsgetuigenis (proeve van belijdenis en nadere bezinning). In 1967 werd de binding van de leeruitspraak van Assen - 1926 - opgeheven. Ethische vragen kwamen vele malen op de synodes ter sprake. Gepleit werd voor een christelijke levensstijl zonder wettische gebondenheid; geklaagd werd over een voortwoekerende normloosheid. In 1959 kwam een rapport uit over de stand van het geestelijke leven: constateringen en adviezen. Slechts twee citeer ik: nodig is zielszorg aan predikanten. De prediking mag niet tijdloos zijn. Gewaarschuwd werd voor twee eenzijdigheden bij het hanteren van de belijdenis een formalistische en een sterk relativerende hantering. Gewezen werd op het 'oprukkende secularisme', op de grote afstand tussen de leefwereld van alledag en de zondagse kerkdienst.

Het tweede deel vangt aan met de vragen met betrekking tot het kerkelijk belijden, o.a. over het standpunt van Wiersinga ten aanzien van het stuk van de verzoening, van Kuitert over de zondeval. Reeds eerder was een proeve van een eenparig geloofsgetuigenis ontworpen. Ook in de synode van N.H. kerk is het officieel aan de orde geweest; het kreeg veel kritiek. De synode van Delft noemde het stuk 'een waardevolle samenvatting'.

In 1981 werd een (synodaal) rapport uitgegeven over de aard van het Schriftgezag onder de titel God met ons. 'Het werd in de kerken in het algemeen met instemming ontvangen. Toch ontbrak de kritiek niet en soms was die ingrijpend'. De synode van Delft sprak van een confessioneel-verantwoorde samenvatting.

H. N. Ridderbos wees o.a. er op, dat de waarheid van de Bijbel uitgaat boven het relationele. De Bijbel biedt zich in

de eerste plaats niet aan als een getuigenis van geloof, maar van openbaring. Ook de synodes van Dokkum en van Delft hielden zich met deze materie bezig ('geschikt voor bezinningsmateriaal').

In 1983 verscheen een synodale handreiking Samen geloven, o.a. over vormen van geloofsbeleving. Op meer dan één synode werden vragen van ethisch-pastorale aard besproken, bijv. geen tolerantie in de zin van we laten elkaar vrij mag geaccepteerd, nodig is verplichtende dialoog. Om slechts één publiek probleem te noemen de euthanasie. Is er recht om te sterven? Ook bij passieve euthanasie wordt een ethische beslissing genomen. Wat direct kerkelijke vragen betreft kan gewezen op de vraag over kinderen aan het Heilig Avondmaal, het probleem van de jeugd en de jongeren in het geheel. Het probleem van kerkverlating is urgent. Wat staat ons hier te doen? Hoe verschillend wordt over vele vragen gedacht? Binnen de muren van de Ger. kerken is een toestand van pluraliteit ontstaan.

De slotbeschouwing wijst op een moedgevend verhaal in de Schrift: de storm op zee.

Het is voor ons toch wel van betekenis te weten, hoe men in andere kerken en dat zeker in de Ger. kerken reilt en zeilt. Hier vinden we informatie uit de eerste hand.

H.

Bt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen