Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

RAAD EN DAAD

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

RAAD EN DAAD

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

H.M. Yoo, RAAD EN DAAD, In­ fra-en supralapsarisme in de Nederlandse gereformeerde theologie van de 19e en 20e eeuw, 290 blz., ƒ 40, diss. Uitg. Mondiss, Kampen 1990.

Het is een knappe prestatie van deze jonge Koreaanse theoloog, dat hij deze dissertatie heeft geschreven. Toen ik enkele jaren geleden in Zuid-Korea was en met name de presbyteriaanse kerken daar bezocht, is mij duidelijk geworden, dat het in onze Nederlandse gereformeerde traditie zo brandende probleem van de predestinatie daar niet of nagenoeg niet leeft, hetgeen ik een gelukkige omstandigheid achtte. Maar hoeveel moeite moet het dan deze Koreaan niet bezorgd hebben, om dit boek te schrijven, omdat hierin nu juist binnen de ingewikkelde problematiek van de gereformeerde predestinatieleer nog weer één van de moeilijkste issue's onder handen is genomen, namelijk de leer van het infra-en supralapsarisme. Mijn indruk daarbij is, dat hij naar behoren deze ingewikkelde zaak uit de doeken heeft gedaan. De extra moeilijkheid daarbij was ook nog, dat het boek niet zozeer handelt over de klassieke vorm van het infra-en supralapsarisme, maar over wat de gereformeerde theologen uit de 19e en 20e eeuw, m.n. A. Kuyper, H. Bavinck, K. Dijk en K. Schilder, daarover hebben geleerd. Het feit doet zich namelijk voor.

dat deze theologen, op Bavinck na, heel dicht bij het supralapsarisme stonden, maar toch weer hun eigen vorm eraan gegeven hebben. Dat uit te pluizen is geen sinecure. Het is te begrijpen, dat het betoog niet op alle punten even sterk is. Zo is het aan de ene kant verdienstelijk, dat de studie inzet met het trekken van een 'historische schetslijn', die aanvangt bij Dordt en uitloopt op de herleving van de bezinning op de predestinatie in de 19e eeuwse gereformeerde theologie. Maar om dit in ruim twintig bladzijden te doen, is een waagstuk. Het beeld wordt dan toch te grof. Zeker geldt dit van de Nadere Reformatie zoals deze er in dit boek uitkomt. Een tweede bezwaar zou ik willen maken tegen de interpretatie van Berkouwer. Hoewel de auteur in beschrijving en beoordeling over het algemeen objectief te werk gaat, gaat hij in zijn beoordeling van Berkouwer in negatieve zin te ver, als hij meent, dat deze 'afstand heeft genomen van de belijdenis van de realiteit van Gods eeuwig besluit in verkiezing en verwerping'.

G.

C.G.

Dit artikel werd u aangeboden door: Theologia Reformata

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1991

Theologia Reformata | 357 Pagina's

RAAD EN DAAD

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1991

Theologia Reformata | 357 Pagina's