GIJ ZIJT DIE MAN

J.C. Borst, GIJ ZIJT DIE MAN. Een onderzoek naar de pastorale zorg voor incestdaders, 314 blz., ƒ 39, 90, Groen, Leiden 1995.

Aan dit Utrechtse proefschrift is in de pers veel aandacht besteed. De lezers van deze rubriek zullen zeker in enig blad een samenvatting of recensie hebben gelezen.

Deze dissertatie is ontstaan vanuit het pastorale werk onder gevemgenen. Bij die groep

trof dr. Borst ook incestdaders aan. Hij is op onderzoek uitgegaan naar pastorale begeleiding van deze mensen. Hij heeft heel wat gesprekken gevoerd met predikanten die zorg besteden aan de daders. Vooral in de kringen van de Gereformeerde Bond en van de Gereformeerde Gemeenten blijken predikanten intensief pastoraat aan incestdaders te beoefenen. Zij doen dat vanuit de overtuiging van het schuldig-zijn van de daders en van de noodzaak dat ze om vergeving leren vragen.

Zo is een proefschrift ontstaan dat theorie en pastoraat, theologie en praktijk verbindt. Het bestrijkt beide terreinen. De schrijver en zijn promotor (prof. Van der Velden) zijn beiden te feliciteren.

Het boek bestaat uit drie delen: Beschrijving van de feiten, meningen en mythen over incest.

In het eerste deel wordt ingegaan op incest in het gezin, op de typen incestdaders. Vijf auteurs worden met hun eigen indeling van de typen besproken. In dit deel wordt ook geschreven over de incestdaders in de penitentiaire inrichting, aangifte, bewijs, oordeel, het horen van het slachtoffer. Voorlopige hechtenis, de uitspraak, de justitiële consequenties (van de vrijheidsstraf) en de kerk in de penitentiaire inrichting komen ter sprake.

Deel II, 'Gij zijt die man', handelt over incest in de Bijbel, in de joodse traditie, de Babylonische Talmoed, het hedendaagse Israël, zonde en schuld als bijbelse grondwoorden, het geweten, vergeving en verzoening en tenslotte het pastoraat (kerugmatisch en/of hulpverlenend).

Deel III geeft een verslag van het onderzoek. Het bespreekt de methoden, de resultaten, met als tiende hoofdstuk 'Conclusie, discussie en aanbevelingen'.

Het is een boek dat veel aspecten van het probleem behandelt: bijbels-theologisch, praktisch-theologisch, literatuurstudie, eigen observatie uit de praktijk invoegend in het onderzoek, verslag van het werk van anderen.

Ik noem het een veelzijdig boek. De auteur praat de schuld niet goed. Hij schrijft de dader niet af.

In de beide genoemde kringen ontmoet hij de grootste pastorale bewogenheid met de daders. Ook hun terugkeer in de gemeente wordt behandeld.

Niemand mene dat incest in orthodoxe kringen niet voorkomt. Helaas treffen we haar ook daar aan, niet meer, maar ook niet minder dan elders. Als schuld en vergeving door de pastor niet ter sprake worden gebracht, wordt schuld ook niet tegenover God of het slachtoffer beleden. Onder de pastores zijn twee stromingen: de een bekijkt en behandelt de dader met verontwaardiging; anderen (hoewel geringer in aantal) kennen naast afkeer ook mededogen. De laatsten zijn de beste pastorale hulpverleners.

De opmerkingen van de schrijver over de predikant en de pastorale relatie met de incestdaders zijn voor iedere pastor van betekenis. Zo ook de aandachtspunten in en voor het contact met het incestgezin.

Dit boek is een verslag van het werkveld, van een zoektocht onder pastores en van bezinning op bijbelse gegevens met het oog op de praktijk van het pastoraat. Het is voor kennis van het onderwerp een belangrijk boek.

A.

W.H.V.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen