Uit het kerkelijk leven.

Waarheidsvrienden.

Wij staan bij Ds. Lingbeek van Spijk niet in een goed blaadje. Hij kan ons geweldig striemen. En het meest met zijn geschrijf, dat „De Waarheidsvriend" de leugenvriend is en dat de Bondsmannen doleerend zijn.

Met die twee pijlen in z'n koker gaat hij wekelijks als een Nimrod, aijnde een geweldig jager, uit, en als we maar even onder schot komen, dan snorren die pijlen door de lucht. Menschen die alleen „De Geref. Kerk" lezen moeten ons wel de verpersoonlijking vinden van alles wat gemeen en onrein is.

Neen, met zulke menschen kunnen de lezers van „De Geref. Kerk" onmogelijk gemeenschap oefenen, en samenwerking met dezulken te zoeken is gelgk aan zichzelf geheel te vergooien.

Welnu — wanneer Ds. Lingbeek meent dat het dien weg op moet, het zij zoo. Eén ding troost ons, dat vele confessioneelen anders denken dan Ds. Lingbeek.

Zoo maakte iemand ons attent op zijn geschrijf in „De Geref. Kerk" van 26 Febr. '14, waar aan het adres van de Waarheidsvrienden weer harde dingen gezegd werden. Want de strekking er van was toch, om te beweren, dat de Waarheidsvrienden als echte Farizeërs zich verhieven boven „onze ethische, liberale, moderne, socialistisch-getinte mede-Hervormden."

Als echte geveinsden zien ze uit de hoogte op zulken neer! Wat zullen we daarop antwoorden?

Ja, wanneer wij in ons Bondsblad handelden over personen en de leden van den Geref. Bond in de hoogte hieven boven de leden van een ethische, liberale, moderne of socialistische groep, dan zou Ds. Lingbeek recht hebben van spreken.

Maar nu het er ons om te doen is, om week aan week de dwaal-en leugenleer aan te wijzen van dezulken en hunne practijken in ons kerkelijk leven te veroordeelen, bedoelende de beginselen die naar de Schrift en de Belijdenis zijn, duidelijk te maken en aan te prijzen — nu verstaan we het niet, dat Ds. Lingbeek zóo schrijft.

Of ja — we verstaan het wel.

Hij wil schieten.

Hij is een geweldig jager.

En hij schiet 't liefst op óns.

Maar.... déze giftige pijl siert hem niet. Die past een sluipmoordenaar. Maar niet een eerlijk tegenstander.

Brevet van getrouwheid?

Ds. Lingbeek is er altijd bij, om den Geref. Bond te veroordeelen, omdat deze Bond zich zelf een brevet van getrouwheid in de leer geeft.

En de Vereenigingsmannen verwijten de Bondsmannen, dat deze zoo eigenmachtig tegenover anderen gaan staan, zeggende de zuivere leer te verkondigen.

Dat veroordeelt men in den Geref. Bond en dat verwijt men aan „de Waarheidsvriend".

Dat is à la de Farizeër.

Dat is seperatistisch.

Want men matigt zich zelf dan een oordeel aan en veroordeelt anderen, wat men niet op eigen houtje doen mag; wat men aan „de Kerk" moet overlaten ter beoordeeling.

En nu komt onze Medewerker zeggen: gij, Vereenigingsmannen, gij zijt geen haar beter! Want Gij gaat op eigen houtje naar verschillende gemeenten om te prediken en te catechiseeren tegenover den plaatselijken Kerkeraad en tegenover den plaatselijken predikant.

En Gij zegt dan óok niets meer en niets minder dan: wij zijn zuiverder in de leer dan gij!

Ons dunkt, ddt is waar.

Waar de mannen van de Confess. Ver. zelf meenen heen te moeten gaan om te preeken daar gaan ze.

Zonder dat de Kerk hen zendt.

Zonder dat de plaatselijke Kerkeraad hen roept.

Neem Rijswijk in Zuid-Holland.

Daar is een dame die er een evangelisatie op nahoudt. En Conf. predikanten gaan er preeken. Den eenen Zondag preekt er een ethisch predikant; den anderen óok een ethisch predikant; den derden Zondag een confessioneel dominé.

Wie zendt daar heen?

Wie roept daar heen ?

Een dame, die zoo vriendelijk is alles te bekostigen.

Nu is daar ook een afd. van den Geref. Bond; die evangeliseert daar. Daar preeken predikanten van den Bond.

Waarom geven die Geref. predikanten zich nu een brevet van getrouwheid in de leer?

Omdat ze leden van den Geref. Bond zijn ? En die confessioneele dominé's, die niet in de Geref. evangelisatie maar wél in een particuliere evangelisatie preeken, benevens die ethische dominé's die er óok preèken — geven die zich zelf dan geen brevet van getrouwheid ?

Zeggen die niet, dat zij zuiverder in de leer staan dan de plaatselijke predikant, die modern is?

Zetten die confess, predikanten en die ethische predikanten den plaatselijken predikant en den Kerkeraad der gemeente Rijswijk niet op eigen houtje op zij?

Of is 'tgeen zy te Rijswijk doen 'tgeen der Kerke is?

En was dat in Boskoop ook niet zoo?

En ging dat in Oudshoorn ook niet zoo?

En doen de ethischen het in Hilversum oók niet zoo, waar zij optreden in het Evangelisatiegebouw, terwijl Ds. van Uchelen en Ds. Hoekzema, twee orthodoxe predikanten, in de Herv. Kerk het Woord bedienen ?

Waarom moet nu aan de mannen van den Geref. Bond den naam van Farizeën worden nagegeven ?

Waarom wandelen die in het kleed van den eigengerechtige ?

Waarom zijn die separatisten, op eigen houtje doende wat der Kerke is? Laat men toch eerlijk zijn.

En laat men erkennen, dat onze Herv. Kerk helaas! in de practijk een vereeniging van „elk wat wils" is.

Maar krachtens haar historie en haar belijdenis is zij de Geref. Kerk van Nederland.

En nu moesten allen, die het te doen mag zijn om een geref. Kerkleer en geref. Kerkregeering, elkander niet uitschelden voor Farizeën.

Maar inplaats van elkaar de haren uit te plukken moesten ze allen éen lijn trekken. De lijn naar Gods Woord en onze Belijdenis.

Dan konden we onder de huidige omstandigheden het gezangboek sluiten, saam beraadslagen wat ons als gereformeerden te doen staat en zoo, met belijdenis van zonde, kloek voortwerken aan den opbouw van ons Vaderlijk huis, dat zoo jammerlijk in verval is, maar dat de Heere nog niet wilde verlaten.

Wat hebben we aan groote woorden en scheldpartijen.

Op onze daden komt het aan, en kloek te belijden de geref. beginselen onzer belijdenis en kloek te trekken de lijnen, die naar Gods Woord zijn.

Hebben wij niet saam den zelfden vijand?

Ds. Krop zegt in een van zijn laatste preèken ongeveer dit:

„Wij belijden dat buiten Christus geen heil is voor den rampzaligen zondaar. En wij hebben voor onze zendelingen geen andere boodschap dan déze: Jezus Christus en dien gekruist..

Dat veronderstelt natuurlijk, dat houdt noodzakelijkerwijs in, dat wij — als Kerk — bij en door datzelfde geloof leven en sterven.

Maar hoe is nu in de praktijk onze houding tegenover het modernisme, waarvan wij toch zéér goed weten dat het, in zijn diepste wezen, de loochening is van den Zone Gods?

Laat ons het in ootmoed bekennen: men durft zijn geloof niet leven.

Men is bang voor moeilijkheden.

Men lijdt aan die chronische kwaal die heet: menschenvrees en gemakzucht.

Men spreekt van de rechten der modernen en men vergeet het recht Gods.

Buigen wij allen hier het hoofd, allen zonder onderscheid: voorgangers, ouderlingen, gemeenteleden; keeren wij tot onszelf in, smeekende dat wij niet lauw mochten worden bevonden, maar koud of heet (och, kon het zijn: heet; blakende van geestdrift en liefde voor de zaak des Heeren) gedachtig aan het woord van den profeet, Ja voorzichtigheid of vrees ons het zwijgen zou willen opleggen: om Zions wil zal ik niet zwijgen en om Jeruzalems wil zal ik niet stil zijn, totdat hare gerechtigheid voortkome als een glans en haar heil als een fakkel die brandt" Jes. 62:1.

Komt, laat ons éen zijn.

En als éen man, in woord en daad ons zetten tegenover ellen die welbewust de hoofd waarheden onzer Geref. belijdenis ontkennen en de hoofdlijnen willen uitwisschen. Dan zal de Heere ons zegenen!

Afgescheiden en Ethisch?

Stelselmatig worden de lezers van „De Geref. Kerk", (een uitgave niet van de Confess. Vereeniging, maar van een Comité ter verspreiding van de beginselen der Confess. Vereeniging) zóo ingelicht aangaande den Geref. Bond, dat men maar goed zal weten, dat „de doleerenden" zoo lief zijn voor „de Waarheidsvriend" — en dat is dan het beste bewijs, dat de Geref. Bond ook doleerend is. Dat is een fijn gesponnen net van lasteringen, dat door Ds, Lingbeek onvermoeid week aan week handig uitgeworpen wordt, om ons maar bij velen verdacht te maken, waarbij niet gezegd kan worden dat het zonder succes is.

Maar nu is het een wondere speling der historie, dat Ds. Lingbeek b.v. door den bekenden en grooten theoloog Ds. Wisse, Geref. predikant te Bodegraven wat zijn kerkbegrip en prediking betreft in „de Rijnlandsche Kerkbode" hemelhoog geprezen wordt boven de mannen van den Geref. Bond.

Die gaan verkeerd in hun Kerkbegrip en die zijn ziekelijk in hun prediking — zegt Ds. Wisse. En de Confessioneelen staan daarbij veel zuiverder....

Eilieve, is nu Ds. Lingbeek ook afgescheiden, nu hem die pluim op z'n hoed gezet is door een broeder uit de gescheidene Kerken, die den Geref. Bond terloops in een hoek duwt?

Daarbij komt nog dit.

Ds. van Melle van Kralingen, die zich kort geleden een wapen liet smeden, waar in gegraveerd staat „geen Calvinist", doet in „de Nieuwe Kerkbode" niet onaardig tegenover Ds. Lingbeek, terwijl hij onder de hand de Geref. Bondsmannen met modder werpt.

Eilieve, is nu Ds. Lingbeek ook ethisch, nu hem uit Kralingen een krans thuis gestuurd wordt?

Men moet toch maar onder een gelukkig gesternte geboren zijn! Afgescheiden en ethisch tegelijk!

Wat is erger?

Wanneer onze Herv. (Geref.) Kerk een verkeerde Kerkorde had, maar de gereformeerde belijdenis onzer Kerk was voor de praktijk gehandhaafd, dan zou het niet zoo erg zijn als nu er een verkeerde Kerkorde is, waarbij feitelijk leervrijheid is toegestaan.

Die leervrijheid, door de meest onbestemde woorden als geest en hoofdzaak in de hand gewerkt en tot feit gemaakt binnen onze Herv. Kerk, is het ergste.

En daarom, waar opzettelijke dubbelzinnigheid reeds zoolang aan 't woord is geweest en reeds zoo lang onwaardig en onwaarachtig geschipperd is met de meest vage termen, om alle mogelijke partijen bijeen te houden, daar moet ons eerste verzet en ons krachtigst protest gaan tegen die opzettelijke dubbelzinnigheid.

En teruggekeerd tot de eenig wettige leer onzer Herv. Kerk, uitgedrukt in de Drie Formulieren van Eenigheid, vragen we als gereformeerde menschen een andere Kerkorde.

Want wat nu in ons Algemeen Reglement ia neergelegd past niet bij een Gereformeerde Kerk en is de Kerk van Christus onwaardig.

We moeten weer een Kerkorde hebben waarbg Gods Woord regel is voor leer en leven, de Kerkelijke belijdenis accoord van gemeenschap, terwijl het ambt, door Christus ingesteld, tot z'n recht komt.

We moeten weer een Kerkorde hebben naar de lijnen van de Dordtsche van 1619 opgesteld.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen