Ingezonden.

(Buiten verantwoordelijkheid van de Red.)

Aan de Redactie van „De Waarheidsvriend."

Gij eindigt uw artikel : Een mooie gelegenheid laten voorbijgaan, met de vraag, met den wensch om nu eens te mogen vernemen, wat men in de kringen der Vrije Universiteit en in de Anti-Revolutionaire partij nu eigenlijk wil.

In dat artikel hebt ge ook den wensch geuit dat in de plaats des heeren Fabius, mr. Van Apeldoorn zou zijn benoemd geworden.

Maar weet u niet, hebt u niet vernomen, dat men in de kringen der Vrije Universiteit had gehoopt, dat, toen de heer Fabius tot Staatsraad werd benoemd, deze zou zijn heengegaan en dat men toen betuigd heeft, dat het vervullen van de Staatsraadsfunctie met het hoogleeraarsambt niet wel te vereenigen was, dat het wonen in Den Haag, het zooveel door afdeelingsvergaderingen afwezig zijn, niet bevorderlijk was aan het college geven en het examen afnemen.

Waarop naar verluidt, geantwoord werd, dat een ander hoogleeraar nog veel meer afwezig was, nog veel meer vergaderingen en commissies had, nog veel meer tijd aan ander werk besteedde.

Zoodat zoolang prof. Fabius niet heengaat, er toch niet wel sprake kan zijn van een benoeming des heeren Van Apeldoorn.

Maar meent men nu werkelijk dat naam en wezen der Vrije Universiteit elkaar dekken ? Zeker, er zijn wat studenten van Hervormden huize, maar verder gaat het niet. Het is zuiver een kerkelijk instituut en een kweekschool of wil men Universiteit van de mannen van 1892.

Ieder die anders vertelt, praat tegen de feiten in.

Gij, Redactie, hebt meermalen het pleit gevoerd voor de Vrije Universiteit, maar gij zult moeten gaan gevoelen dat al het pleiten u niet verder brengt.

In één opzicht is er nog wat te bereiken. Als de Hervormde Synode de deur open doet voor de leerlingen der Vrije Universiteit van vroeger en thans. Dan komt er vrijheid en gelegenheid van overstappen.

Dat overstappen is waarlijk nog niet zoo onmogelijk.

X. 

Men houde vooral in het oog, dat de Vrije Universiteit geen vertegenwoordigster is van de Gereformeerde groep uit alle Kerken en gemeenten in ons lieve vaderland. Dat moest wel zoo zijn, dat is misschien bij de oprighting wel de bedoeling geweest, maar het is in werkelijkheid de Universiteit der Gereformeerde Kerken.

De Antirevolutionaire partij is heelemaal niet de vertegenwoordigster van alle .belijders van de Antirevolutionaire beginselen, het wordt steeds meer de partij van de Gereformeerde Kerken.

De Standaard, heet het orgaan van de Antirevolutionaire partij, het zij zoo, maar ze draagt in heel haar optreden een sterk persoonlijk cachet, het is het blad met een bepaalde kerkelijke kleur, dat is de kleur der Gereformeerde Kerken, evenals De Rotterdammer.

Laat men nu niet trachten het anders voor te stellen, want dan klopt het niet met de feiten.

Het is de vraag of de Hervormde Gereformeerden, zij die de Gereformeerde belijdenis zijn toegedaan en met overtuiging meenen de Hervormde Kerk niet te mogen, niet te behoeven, niet te kunnen verlaten, of zij zich nu maar moeten spannen voor den wagen der Vrije Universiteit; den wagen der Antirevolutionaire partij, den wagen der Gereformeerde Kerken.

Met blijdschap mag vastgesteld worden dat men in die kringen een groote macht en kracht ontwikkelt, doch dat behoeft er niet toe te leiden dat men zich ten dienste laat stellen van de Antirevolutionaire partij. de Gereformeerde Kerken, de Vrije Universiteit.

Wat heeft de ervaring met het Geref. Jong Verbond geleerd ? En nog zit men van Herv. Geref. zijde te veel in dat schuitje.

Tegen 1922 zal men wel een beetje soupel worden om daarna weer in te palmen naar vermogen en aard.

Zal men nu eindelijk zelfstandig optreden. Ik meen te mogen zeggen dat een Hervormde Gereformeerde partij, zelfstandig met het Antirevolutionair beginsel optredende, nog wel stemmen zal winnen van hen, die zich afzijdig hebben gehouden omdat ze niet zoo veel vertrouwen meer hebben.

Er is reeds vroeger een gedachte geopperd om zelfstandig op te treden ; zou het thans niet overwogen moeten worden.

Want als inderdaad met dat millioen-plan het zou worden een actie tegen de Herv. Kerk, natuurlijk thans niet zoo bedoeld, maar in de toekomst daartoe igekomen, dan is het veel beter nu een voorzichtige hou­ding aan tenemen. Men kan deze gedachten bestrijden, maar één ding staat vast: het rechte vertrouwen is er niet.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen