Staat en Maatschappij.

De doodstraf.
Het antwoord van den Minister van Justitie, waarvan wij de vorige week gewag maakten, heeft het vraagstuk van de wederinvoering van de doodstraf nieuwe actualiteit gegeven.
Immers, wanneer de Minister verklaart, „dat indien hij mocht aannemen dat een in genoegzame mate veldwinnende overtuiging aanwezig is, dat ter voldoening aan de gerechtigheid, de doodstraf weder behoort te worden ingevoerd, hij een poging tot wederinvoering zou wenschen te doen", plaatst hij het vraagstuk van de wederinvoering van de doodstraf opnieuw in het centrum van de belangstelling van ons volk.
Wij willen, om het belang der zaak die het hier geldt, van de gelegenheid gebruik maken om op het onderwerp iets nader in te gaan.
En dan past ons reeds dadelijk een woord van dank aan den heer Heemskerk, dat hij 't echt Antirevolutionaire beginsel naar voren schoof, dat, als het tot wederinvoering van de doodstraf zou komen, dit niet op uïtiliteits (nuttigheids) gronden, maar als eisch der gerechtigheid moet plaats hebben.
De doodstraf moet rechtmatig zijn ; zij mag niet uit noodweer of wel op grond van de veiligheid van den Staat worden bedreigd.
Alleen als daad van vergelding voor bedreven kwaad is de straffe des doods overeenkomstig de Schrift.
In Genesis 9 vers 6 wordt dit duidelijk uitgesproken. Wij lezen daar : „Wie des menschen bloed vergiet, zijn bloed zal door den mensch vergoten worden, want God heeft den mensch naar Zijn beeld geschapen."
Hier wordt de doodstraf geëischt uitsluitend als een gevolg van het schenden van de Goddelijke gerechtigheid.
En in zooverre is deze straf dan wraak.
Tegen het wraakrecht en de vergeldingstheorie worden vaak bezwaren van allerlei aard ingebracht, maar geen enkel bezwaar is in staat om den eisch van het Woord van God weg te nemen, welke in de doodstraf gelegen is.
Er wordt gestraft niet om een voorbeeld te stellen, maar omdat er gezondigd is.
In welk geval nu de doodslager aan de doodstraf kan onttrokken worden, leert ook de Schrift, waarin sprake is van het vlieden naar een vrijstad, waar de bloedwreker den doodslager niet achterhalen zou.
Staat het dus naar het Woord van God ongetwijfeld vast dat Gods gerechtigheid eischt, dat de moordenaar met den dood zal gestraft worden, even duidelijk spreekt de Heilige Schrift, dat God de Heere van de Overheid vordert dit Zijn bevel ter handhaving van Zijn heilig reoht uit te voeren.
In Romeinen 13 vers 4 vinden wij van de Overheid, die volgens dezen tekst Gods dienares is, gemeld : „Maar indien gij kwaad doet, zoo vrees ; want zij (d.i. de Overheid) draagt het zwaard niet te vergeefs, want zij is Gods dienares, een wreekster tot straf dengenen, die kwaad doet."
Hier wordt dus de Overheid aangewezen als volvoerster van het bevel, dat in Genesis 9 werd gegeven en wordt die Overheid als
symbool harer waardigheid het zwaard gegeven.
Het staat daarom onbetwistbaar vast dat God de Overheid — en dit geldt voor alle tijden — roept, de doodstraf toe te passen.
Geen enkel gereformeerd mensch zal daartegen bezwaar kunnen inbrengen.
En dit nu zoo staande, is het hoogelijk te waardeeren, dat ook al maakt de Minister van Justitie voorshands nog restricties om tot wederinvoering van de doodstraf te komen, hij op kloeke wijze, ook op dit punt, voor het Antirevolutionaire beginsel uitkomt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen