STAAT EN MAATSCHAPPIJ

Het publieke vervoer op Zondag.
Een van de moeilijkste kwesties, waarvoor in den tegenwoordigen tijd de Overheid zich geplaatst ziet, is het vraagstuk van de Zondagsrust. Doet de moeilijkheid zich reeds voor, wanneer de Overheid binnen de grenzen van hare bevoegdheid de Zondagsrust in het algemeen heeft te verzekeren, veel meer laat het bewaar zich gevoelen bij 't openbaar vervoer, dat op den Zondag plaats heeft.
Natuurlijk zouden wij 't liefst zien, dat een ieder mensch den Zondag vierde overeenkomstig de bedoeling, waarmede de scheppingsordinantie den rustdag instelde en dat dus alle openbaar vervoer op dien dag stop stond, maar daaraan valt, helaas, niet te denken.
In 't verleden was daarvan geen sprake, en nog minder zal men in het heden van het reizen en trekken op den Zondag afzien. Aan een verbod van het openbaar vervoer op Zondag wordt dan ook door niemand gedacht. Geen enkele politieke partij heeft ooit den eisch tot zulk een verbod gesteld. Wat echter van de Overheid mag en moet gevraagd worden, is, dat zij de Zondagsrust bevordert en alles weert, wat de heiliging van den Sabbath kan belemmeren.
Dat daaraan nog heel wat ontbreekt, valt niet te ontkennen.
Het is verblijdend, dat er in ons land nog menige streek gevonden wordt, waar het openbaar vervoer op den Dag des Heeren stilstaat. Bij het vraagstuk van de Zondagsrust zijn groote geestelijke en maatschappelijke belangen betrokken. Naar Calvinistische levensbeschouwing is de Zondagsrust een gave Gods die ten bate van de gansche menschheid gegeven is en welke gave hierin bestaat, dat de dagelijksche arbeid wordt stilgelegd en aldus gelegenheid tot Zondagsheiliging wordt gemaakt.
Zondagsheiliging is een geestelijke vrucht van de Zondagsrust. 
Maar ook is de Zondagsrust een zegen voor den arbeider, die na zesdaagschen arbeid, een dag van rust geniet. Die waarde van de Zondagsrust wordt niet alleen erkend door den christenarbeider, maar is ook gemeengoed van den werknemer, die zich vierkant plaatst tegenover de christelijke levensbeschouwing.
Hoe zelfs een revolutionair geschoold spoorwegman over het reizen op Zondag denkt, daarover kon men nog niet lang geleden een uitspraak vinden in het Sociaal Democratisch arbeidersorgaan „Het Volk". In dat blad wordt door iemand van het spoorwegpersoneel namens dat geheele personeel geklaagd, dat 't huiselijk leven van de spoorwegmannen door den Zondagsarbeid wordt verwoest en dat de dag, waarop het gezin gaarne den vader thuis ziet, aan den arbeider door dezen arbeid wordt ontnomen. Terecht wordt dan ook om het groote geestelijke en maatschappelijke belang, dat bij de Zondagsrust betrokken is, bij de Overheid aangedrongen dat zij het openbaar vervoer op Zondag zal inperken.
Vandaar ook de jaarlijks terugkomende debatten in het Parlement om der Spoorwegdirectie niet toe te staan des Zondags extra treinen en pleiziertreinen te laten loopen; zeker niet het reizen op Zondag uit te lokken door het toestaan door de Maatschappijen van verminderd tarief.
Gelukkig wordt thans een stap in de goede richting gedaan.
Naar de bladen mededeelen, zou in de ontwerp-dienstregeling van de Nederlandsche Spoorwegen, welke op 15 Mei a.s. in werking treedt, de Directie groote uitbreiding aan den treinenloop op Zondag hebben gegeven. Zij deed dit op grond van de klachten over den onvoldoenden treinenloop op Zondag. Nog meer dan in vorige jaren moesten extra treinen op dien dag worden ingelegd. .
Het blijkt nu, dat de Minister van Waterstaat al deze uitbreidingsvoorstellen der Directie heeft verworpen en zich op het standpunt heeft gesteld, dat bij goedkeuring van de ontwerp-dienstregeling de Zondagsrust in gevaar zou komen.
Dat ons deze beslissing van den Minister van harte verheugt, zal geen nader betoog behoeven. Wij zijn de regeering dankbaar dat zij, voor zoover haar invloed reikt, de Zondagsrust ten aanzien van het publieke vervoer wil bevorderen.
Moge deze eerste stap er toe leiden, dat wat den treinenloop op Zondag betreft, weer wordt teruggekeerd tot de dienstregeling, zooals zij bestond toen een Rechtsch Kabinet aan het bewind was.
Dan zou reeds heel wat gewonnen zijn.
De Overheid heeft toch tot taak om met alle haar ten dienste staande middelen de Zondagsrust te bevorderen.
En daarmede zal de Zondagsheiliging, waarvoor zij mede een open oog moet hebben, in niet geringe mate worden gebaat.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen