Het Nieuw Malthusianisme.

Onder Malthusianisme verstaan we de leer, die het eerst door den staathuishoudkundige Malthus is geleerd, en dan ook naar hem genoemd is. In het begin van de 19de eeuw verscheen zijn voornaamste werk, waarin hij zijn denkbeelden heeft uiteengezet. Malthus maakte zich ongerust over het feit, dat de toename van bevolking geen gelijken tred scheen te houden met de voortbrenging. Hij dacht, dat de bodem in een eeuw, waarin de bevolking verdubbelde, onmogelijk een dubbelen oogst zou kunnen leveren om dat dubbel getal menschen in het leven te houden. Naar de berekening zou de aanwas van de bevolking veel sterker zijn dan de aanwas van de productie. Dat moet — zoo dacht Malthus — noodzakelijk leiden tot een verschrikkelijke crisis, als niet door oorlog, hongersnood, besmettelijke ziekten en andere plagen het sterftecijfer schrikbarend zal, toenemen.
Nu hoopte Malthus, dat de menschen verstandig zouden worden en uit eigen beweging de toename der bevolking zouden beperken. Hij wees zijn tijdgenooten op de zedelijke zelfbeperking. Men moest niet meer in 't huwelijk treden, voor men kans zag een gezin te onderhouden, en was men eenmaal getrouwd, zoo moest het gezin slechts binnen de perken van de middelen worden vergroot. 
Heeft Malthus gelijk gehad? Een eeuw is verloopen. De bevolking is verdubbeld, maar ook de productie is meer dan verdubbeld. Ja, kort voor den grooten wereldoorlog werd er zelfs in bijna alle landen een vermeerdering van den rijkdom geconstateerd, die den aanwas der bevolking zelfs overtrof.  Nu zoudt ge misschien denken, dat daarmee ook de theorie van Malthus voor goed van de baan is, nu deze theorie door de uitkomsten van de practijk is gelogenstraft. Zeker, als theorie wordt thans de leer van Malthus door alle geleerden verworpen, al moet worden erkend, dat de economisten van onzen tijd den grooten aanwas der bevolking met zorg gadeslaan.
De gevolgen van de practische wenken van Malthus oefenen een verwoestenden invloed uit op alle cultuurvolkeren.
We merkten reeds op, dat bijna overal vóór den wereldoorlog de rijkdom toenam. En met die toename van rijkdom ging gepaard de steeds grooter wordende zucht naar weelde en genot. Gemakzucht was hiervan het logische gevolg. Om te verkrijgen, dat ook hunne kinderen in denzelfden weelderigen stand zouden verkeeren, meenden velen, die met den zegen en den vloek Gods niet meer rekenden, dat het maar 't beste was om weinig kinderen te hebben. Dan kon ook de opvoeding zoo weelderig mogelijk en de nalatenschap voor elk kind zoo groot mogelijk zijn. De moderne wetenschap bleef niet in gebreke om de middelen te verschaffen om het beoogde doel te bereiken.
Ziedaar de Godonteerende practijk van het zoogenaamde Nieuw-Malthusianisme. Ja, met recht mogen we wel zeggen: „een Godonteerende practijk". Weerklonk niet in Eden's hof het Woord des Heeren: Weest vruchtbaar en vermenigvuldigt u en vervult de aarde en onderwerpt haar en hebt neerschappij over de visschen der zee en over het gevogelte des hemels en over al het gedierte, dat op de aarde kruipt.
En noemt de Psalmist de vrucht des buiks niet een belooning? Zong niet de dichter: „Uwe kinderen als olijfplanten rondom uwe tafel". Helaas! waar met Gods Woord niet meer wordt gerekend, slaat men ook geen acht meer op den zegen van een menigvuldig kroost.
Gezegend waart gij o Israël, omdat het in uw midden een groote schande was voor een vrouw, om kinderloos te sterven. Het was de wil des Heeren, dat de menschen zich vermenigvuldigen zouden. Uit die veelheid der menschheid zal God de Heere zich een volk formeeren, opdat het Zijn lof zal vertellen. In de veelheid der onderdanen zal de Heere, de Koning van dat rijk, verheerlijkt worden. Dat is het groote einddoel van het scheppingswerk.
Wee, de mensch, die in botsing komt met deze scheppingsordinantie Gods. Het gebod van den Sinaï geldt ook voor de nog niet geboren levensvrucht.
Reeds aan deze zijde des grafs komt de Heere dan ook de zonde bezoeken. In Frankrijk openbaren de gevolgen van het Malthusianisme zich op zulk een ontzettende wijze, dat de Staat heeft gemeend den voortgang van het kwaad te moeten stuiten door een premie te stellen op een groot kindertal.
Maar men behoeft werkelijk niet een blik te werpen op Frankrijk, om overtuigd te worden van de verwoestingen, die het Malthusianisme aanricht. Ook in ons land woekert het kwaad voort. Zeker, de openlijke propaganda wordt door onze wetgeving verboden, maar op bedekte wijze wordt er zulk een verderfelijke propaganda gemaakt voor deze gruwelijke middelen, dat ze helaas op het platteland niet meer onbekend mogen heeten.
Inzonderheid in de groote steden en in Noord-Holland boven het IJ, waar 't aantal van hen, die nog met Gods Woord wenschen te rekenen, verbazend afneemt, blijkt uit de statistiek, dat het aantal geboorten afneemt. De Roomsch Katholieken maken in Noord-Holland hierop nog een gunstige uitzondering.
Een volk, hetwelk zijn religie verliest, zinkt ook hoe langer hoe dieper weg. Waar de religie weg is, is ook de geestelijke spankracht voor het leven weg. Men vraagt dan slechts naar brood en spelen, maar weigert om de zorgen van de opvoeding van kinderen op zich te nemen: Men wil wel het zingenot, maar zonder de lasten des levens.
Het laat zich begrijpen, dat de gevolgen op het terrein der zedelijkheid allerbedroevendst zijn. Vele jonge levens worden verwoest. Men werpt zich in de armen van den duivel der liederlijkste hartstochten. De gevolgen van het schandelijke leven mogen aan het oog der wereld worden onttrokken, aan het alziend oog des Heeren ontgaat het echter niet.
Blijkt uit de waarschuwing van den overbekenden vrouwenarts prof. Kouwer reeds het ontzaglijk gevaar voor het menschelijk lichaam bij het opvolgen van den Neo-Malthusianistischen raad, wie zal teekenen het zielsverwoestende van dit alles? Wat zal het een verschrikkelijk ontwaken zijn in de eeuwigheid voor al dezulken.
Alleen Gods genade kan dit gruwelijke kwaad nog stuiten. Indien het oog der volkeren niet open gaat, gaan zij spoedig naar den afgrond van een rampzaligen ondergang. Ook aan de machtige wereldrijken van de grijze oudheid kwam eens een einde; aparte oorzaken zijn hiervoor genoegzaam aan te wijzen.
Zullen thans de cultuurstaten hun einde bespoedigen door de zelfvernietiging van het Malthusianisme?
Maar God grijpt nu reeds in. Velen komen tengevolge van hun liederlijken levenswandel in ziekenhuis of krankzinnigengesticht of sanatorium voor zenuwlijders. Menig echtpaar, hetwelk maar één kind begeerde, zag zich dat ééne kind door den dood ontrukt.
Er is maar één redmiddel: Terugkeer naar de oude beproefde paden onzer Vaderen. Gelukkig daarom de vader en de moeder, die met het oog op de groote zorgen voor hun gezin, vooral in deze zorgvolle dagen, het oog leeren richten op den Heere. Immers de Heere zal den rechtvaardige nooit verlaten, noch zijn zaad brood doen zoeken.
Tegenover alle verlokkende verleidingen van den tijdgeest, zegt Gods dierbaar getuigenis: „Zoekt eerst het Koninkrijk Gods en Zijne gerechtigheid, en alle andere dingen zullen u worden toegeworpen".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen