FINANCIËN

Postgiro 138421.
't Is alweer Maandag en ik moet dus weer beginnen te zorgen dat er morgen enkele letters van mij naar Maassluis gaan. Zin of geen zin, stof of geen stof, geld of geen geld, dat doet er niet toe, maar je verslag moet Dinsdags klaar zijn om Woensdags gedrukt te kunnen worden. Weet je al, waarover je 't nu weer moet hebben, vraagt mijn vrouw wel eens — dezen keer heeft ze het mij trouwens niet gevraagd, — en dan zeg ik altijd: wel nee, kind, maar dat komt wel als ik er eenmaal voor ga zitten. Dan vindt je allicht wat om de menschen een poosje bezig te houden. Ach, als je al meer dan 29 jaar dominé ben, dan heb je 't praten wel een beetje geleerd. En nu ben ik er heelemaal geen bolleboos in, hoor. In ken verscheiden collega's van me, die dat veel, veel beter kunnen dan ik. Er zijn er wel die zooveel praatwater hebben dat je wel eens bij je zelf denkt: man, zet nou je kraan eens eventjes dicht, want anders verdrink ik nog in je woordenzee. Maar tot dezulken behoor ik heelemaal niet. Integendeel, ze hebben wel eens van me gedacht en ook wel eens tegen me gezegd, dat ik lang niet genoeg woordenrijk was. Heele goede vrienden van me vinden me soms wel eens veel te stil. Daarom kan ik mij ook best begrijpen dat vele menschen, toen ik Penningmeester werd, gedacht en misschien ook wel eens tegen elkaar gezegd hebben: „Zoo'n droge Klaas zal Fliehe nooit kunnen vervangen, in dat opzicht had het Hoofdbestuur wel een betere keus kunnen doen". Nu zal ik heelemaal niet zeggen dat dit laatste niet waar is, hoor! Integendeel, ik kan zelf ook nog maar altijd niet inzien waarom ze nu juist mij daarvoor genomen hebben. Maar tot hiertoe ben ik altijd nog aan de praat gebleven. En daar gaat het toch maar om in „Financiën". De menschen willen in die rubriek, sprak iemand laatst tot mij, een poosje bezig gehouden worden. „Financiën" moet geen preek en ook geen meditatie en ook geen verhandeling over een of ander onderwerp zijn. Daar zijn andere rubrieken voor in ons blad. „Financiën" moet „Financiën" blijven. Nu, ik geloof dat die vriend van mij daar gelijk in had. Daarom doe ik ook nooit mijn best om in „Financiën" een heel ernstig gezicht te zetten. Als ik 's Maandags vóór „Financiën" ga zitten, dan zit ik hier heel anders als dat ik hier 's Zaterdags op ditzelfde plaatsje zit voor mijn preek. Dan voel ik altijd meer of minder: het gaat er maar niet om om morgen een praatje op den preekstoel te houden, om een paar uur vol te praten, maar morgen moet de gemeente gevoed en gebouwd, vermaand en bestraft, vertroost en bemoedigd worden, en dan besef ik altijd dat dat met geen praatje kan, en in plaats van er mij voor te schamen, vind ik het dan een eere dat ik daarvoor werken, soms hard werken moet. Maar als ik hier voor „Financiën" zit, dan is het mij, — ja, laat ik 't maar eerlijk zeggen — om de centen te doen. Het laatje kan mij nooit vol genoeg wezen. En kijk, als dat laatje nu voor mij was, dan zou ik me schamen dit gezegd te hebben. Maar nu 't laatje niet voor mij, maar voor de verbreiding en verdediging van de Waarheid is, nu schaam ik mij er niets voor om altijd maar weer tot u te zeggen: geef, geef. Gij moet het mij dus maar niet kwalijk nemen als ik soms wel eens een beetje onbescheiden lijk of als ik wel eens iets zeg, waarover in een vergadering de Voorzitter mij misschien tot de orde zou roepen. Gij moet altoos maar denken: 't is goed bedoeld, de zaak die hij voorstaat is een zaak die wij ook voorstaan. En nu zult ge zelf gevoelen dat ik het altijd alle menschen niet naar den zin kan maken. In dat opzicht is het met een Penningmeester ook al net als met een dominé. Den een is hij te dit en den ander is hij te dat. En als dominé heb ik mij er altoos het best bij bevonden om mij aan al die te's maar niet te storen. En zou de Penningmeester zich daar ook maar niet het best bij bevinden? Wat denkt gij er van? Alléén daar is één te waar hij erg bang voor is en waar hij zich dus heel erg aan stoort en dat is dat hij te weinig krijgt. Maar mij dunkt, daar zullen de lezers van „De Waarheidsvriend" wel voor zorgen. Ik heb goede hoop dat zij daar te Waarheidlievend voor zijn.
En zeker, nu weet ik wel dat het niet altijd evenveel kan wezen. Met het „weinige uit een goed hart" ben ik ook al o zoo tevreê. Daarom klaag ik ook niet, al schijnt de komkommertijd voor mij wel een beetje vroeg te beginnen. Zie maar eens wat ik heb van de week:
B a a r n, afgezonden door ds. Kievit van N.N. ƒ 2.50 voor het Studiefonds.
Z e g v e l d, van mijn vriend C. Bardelmeijer ƒ 2.90, zijnde de inhoud van busje 20 gedurende de maand Mei.
O u d  B e ij e r l a n d, van ds. Van Hof, gevonden in de collecte een bedrag van ƒ5.—.
's - G r a v e n m o e r, van ds. Bolkestein, gevonden in de collecte op 26 Mei voor 't Studiefonds een gift van ƒ 1.—.
C h a r l o i s, van ds. Koolhaas van N.N. door middel van den heer S. voor het Studiefonds een gift van ƒ 1.—.
's - G r a v e n h a g e, van den Zendingsdirector ds. Bieshaar, per abuis aan hem gezonden door den heer C.J. Braber te Aalsmeer, gevonden in de collecte een bedrag van ƒ 27.50.
C a p e l l e  a/d  IJ s s e 1, waar ik de vorige week een huwelijk bevestigde van een mijner achternichtjes, waarvoor ik als viaticum ƒ 20.— ontving, die ik voor de Fondsen bestemde.
Verder ontving ik over de post nog ƒ 10.— uit, ja, ik zal maar zeggen uit Ergenshuizen, want er was geen nadere aanwijzing bij en het poststempel was zóó onduidelijk dat ik het niet lezen kon.
W i l n i s, van den heer A. de Beun, Hoofd der Herv. School, ƒ 5.— voor het Studiefonds, bijeengebracht door de leerlingen zijner school.
Z w o l l e, van den heer S.D. Buter, die zich opgaf als Bondslid, ƒ 1.— contributie, plus ƒ 10.— als deel van een busje, dat hij bij preekuitzendingen bij zich op tafel had staan. Samen dus ƒ 11.—. Ook zond hij mij nog ƒ 2.50 voor ds. Lans, wiens gironummer hij niet wist. Of 't dus ook noodig is, dat dat nummer gedurig weer in „De Waarheidsvriend" staat.
Nu, verder kan ik het niet brengen deze week. Ik blijf dus een eindje beneden de grens, die ik zoo'n beetje als minimum heb gesteld. Immers of ik het al drie-, viermaal heb overgeteld, het hielp niets, ik kom niet verder dan
f 85.90.
Best tevreden hoor, en mijn hartelijken dank aan allen die het mij gegeven hebben, maar ..... maar ..... nu ja, gij begrijpt me wel. Maar kom, ik geloof dat ik nog een paar Paaschklokken hoor luiden. Dat geeft den burger weer moed. En dan de contributies worden deze week ook geïnd. Dat belooft ook nog wat. O ja, wat die contributies betreft, moet ik nog iets recht zetten. Ik ontving n.l. van een van de Penningmeesters onzer afdeelingen een brief, waaruit bleek dat deze dacht dat ik nu ook bij al de leden der afdeelingen per post de contributies zou laten innen. Maar dat is heelemaal niet mijn bedoeling geweest. Integendeel, ik zou de ijverige Penningmeesters onzer afdeelingen niet graag uitschakelen. Zij krijgen de kwitanties dus weer op de gewone wijze, en dan hebben zij natuurlijk wel 'n paar weken den tijd om naar omstandigheden te handelen, maar ik hoop toch dat zij er zoo spoedig als hun dit wenschelijk voorkomt, werk van zullen maken en dat zij vooral hun best zullen doen dat er niet één onbetaald terugkomt. En verder zullen we 't maar weer afwachten.
Veenendaal,
De Penningmeester, Ds. M. JONGEBREUR.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen