KOHLBRUGGE

VII.
Dit leven uit God is vrij en laat zich niet door allerlei voorschriften en bezwaren van het verstand en de wet belemmeren. „Het staat in de macht des Heiligen Geestes en laat zich niet insnoeren in leerbegrippen en regelen van de menschelijke rede en het vleeschlijk verstand.
Een mensch kan iets heel juist beweren, en het kan toch in zijn hand, een leugen zijn; daartegenover kan iets voor het vleesch een ketterij schijnen, en is toch waarheid in den geest." (Licht und Recht deel 12, blz. 59).
De Heilige Geest schept de zekerheid der zaligheid. „Want Hij getuigt met mijn geest, dat ik kind ben, en als ik een kind ben, dan ben ik ook erfgenaam, een erfgenaam Gods en medeërfgenaam van Christus, mijn trouwen herder." (Die Lehre des Heils blz. 90). „Hij schept blijde belijders, zoodat melaatschen belijden, dat en hoe zij toch rein zijn. Zoo maakt hij vurige bidders. (Feestpredicaties blz. 371).
De Heilige Geest wordt in de Schrift bijzonder de trooster, de paracleet genoemd. Hij heet daarom zoo, „omdat hij de bedroefden tot God uit hun hel en duisternis in het lieflijke licht der genade brengt en „met de vermoeiden steeds een woord spreekt te rechter tijd". (Erlauternde und befestigende Fragen und Antworten zum Heid. Katech.).
„De Heilige Geest houdt ons bij het woord vast, opdat wij dit zullen gaan beseffen : deze belofte, die belofte is voor u! En zoo ervaren allen, in welker harten gebaande wegen zijn, die het lam volgen, waar het ook heengaat, dat hij waarlijk een trooster en niet een geest van toorn of schrik is." (Licht und Recht deel 10, bl. 33).
Hij troost met de volheid der Godheid van Christus : ,, Daar de gansche volheid der Godheid in Hem, den Zoon, woont, zoo legt de Heilige Geest het den armen en ellendigen iedere dag uit deze volheid voor, dat zij toch immers geen nood, geen gebrek, geen angst hebben ; en als zij nood, gebrek en angst hebben, dat zij het zullen beseffen, dat al de schatten van de volheid van genade des Zoons voor hen aanwezig zijn, en dat zij alles hebben door Hem, die dit alles voor hen verworven heeft. Zoo troost de Heilige Geest (20 predicaties gehouden in 1846, blz. 50).
De Heilige Geest vertroost niet alleen, maar onderwijst ook. Beide, troosten en onderwijzen, doet Hij vooral, nadat Jezus verheerlijkt is. (Joh.7:38 en 39). Zoolang Jezus lichamelijk bij Zijn discipelen was, was Hij zelf hun leeraar en trooster. De Heilige Geest was in deze eigenschap en in deze mate nog niet aanwezig. Verder echter is er geen tijd, waarop Hij niet bestaan heeft.
Nadat de Zoon verheerlijkt was, zendt de Vader hem op de bede des Zoons als leeraar en trooster in alle volheid op deze wereld.
„Door den Heiligen Geest geschiedt het, dat wij dwazen en onwijzen voortdurend daartoe gebracht worden, ons in de kennis van God te onderzoeken, het goede te kiezen en verre van ons te werpen, wat daarvan afwijkt. Want in de kennis Gods wordt het ons wel stap voor stap duidelijk, dat God alleen slechts God is, en dat Hij ons een God van volkomen zaligheid is, en dat alles alleen maar van Zijn Woord afhangt. In de kennis Gods wordt ons geleerd, in Zijn Woord te blijven als in onze rijkswet. Waar God Zichzelf ons kennen doet, daar geeft Hij ons een geest der openbaring in die kennis, zoodat de Heilige Geest aan ons, blinden van hart, stuk voor stuk, het eene voor, het andere na, openbaar maakt van den geheelen raad Gods tot onze zaligheid, zoowel voor dit als voor het toekomend leven." (Licht und Recht, deel 3, blz. 65).
„Daarbij bedient Hij zich van de passende middelen ; Hij is bij het gepredikte woord en maakt daarmede woning, waar de Vader het wil." (Feestpredicaties blz. 369).
Zoo treedt Hij ook straffend op. „Waar Gods Geest in het hart werkt, om de liefde Gods te verheerlijken, daar ontdekt hij den zondaar wel aan zijn leugen, zijn onvrij gedrag, zijn halfslachtig optreden, zijn dragen op beide schouders, alsook zijn aanmatiging, dat hij God wil liefhebben, terwijl hij het toch nalaat, den naam en de waarheid Gods midden in de wereld als zijn schild, omhoog te houden.
Gods Geest maakt, dat men over zulk een halfslachtig optreden, die trouweloosheid voor God waarlijk berouw heeft, en drijft den zondaar, met die zonde en schuld voor God te komen, verzoening te zoeken in het bloed van Christus. (Licht und Recht, deel 6, blz. 12). Zie ook Lehre des Heils blz. 70.
IV. De werkingen des Heiligen Geestes.
Dat Gods Geest en Woord aan een mensch werkt tot zijn redding, dat is genade. Heeft God een mensch uit eeuwig erbarmen uit het gebied van den dood en der vijandschap tegen God in een ander gebied overgebracht, zoo heet dit genade. Omdat genade zoo dikwijls ongeveer met willekeur wordt gelijkgesteld, is het noodig, dat met duidelijke woorden gezegd wordt, wat genade is en wat het niet is. Genade is niet het bijzondere gevoel van genade, ook geen bijzondere genade.
„Zij is niet een genade in die zin, dat wij nog in staat zouden zijn, naast deze genade nog iets te doen; maar zulk een genade, die ons uitsluit, die al onze werken, al het doen van menschen, ook al zijn wijsheid, bekwaamheid en deugd uitsluit, zoodat de genade het alleen gedaan heeft." (20 predicaties, gehouden in 1846, blz. 289),
„Zij is ook niet een voorbijgaande sympathie en minzaamheid Gods voor den mensch", zoo ongeveer een soort van luim of willekeur, „ook is vooral de genade niet zulk een genade die de wet op zij schuift", zoodat de mensch ongebonden en ongebreideld op grond der genade de wet Gods zou kunnen en mogen overtreden. Neen, „genade is de toegenegenheid Gods tot den goddelooze, volgens Hij hem, alleen op grond van Zijn eeuwige liefde in Christus Jezus tot zich opneemt en hem voor tijd en eeuwigheid van alles voorziet, wat in Zijn oogen goed en recht is." (Die Lehre des Heils, blz. 63).
„Het geheele werk der zaligheid, de gansche raad Gods tot onze zaligheid, zooals die op ons toegepast wordt door den Heiligen Geest, heet in de Schrift met één woord : Genade." (20 predicaties, gehouden in 1846, blz. 289).
„In Romeinen 6 : 15 verstaat de apostel onder genade de handhaving van de wet, de waarachtige vervulling daarvan, een naar Gods Geest volkomen volbrengen van den wil Gods, zooals God zelf de wet in eigen hand genomen en ze zelf volbracht heeft, ze ook in eigen hand houdt en ze in haar diepste zin, geest en meening in een zondig mensch, die geheel geen verstand van Zijn wet heeft, wonderlijk vervuld." (20 predicaties, gehouden in 1846, blz. 203).
Genade schuift de wet niet op zij, maar zij handhaaft de wet, maar zij neemt haar uit de handen van den mensch, zoodat de mensch heelemaal niets met de wet zal te maken hebben, veeleer alleen op de genade zien, zich ook enkel aan haar zal houden. De genade neemt de wet in zich op en maakt, dat het recht daarvan naar geest en waarheid wordt vervuld in een ieder, die van zichzelf daartoe geheel onbekwaam is." (Licht und Recht deel 5, bl. 53).
Genade beteekent niet alleen verwachting voor het toekomende leven, maar genade heerscht in dit leven. „De genade is zulk een genade, waarbij het niet alleen heet: Ik word zalig, maar ook : Ik ben zalig en gelukkig, een genade, die niet alleen in het toekomende leven volmaaktheid geeft, maar die bijzonder ook voor dit leven een menschenkind van alles voorziet, wat goed en recht is in de oogen Gods, opdat het daarin zijn wandel hebbe", (Licht und Recht deel 5, blz. 54).
(Wordt voortgezet),

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen