STAAT EN MAATSCHAPPIJ

LEERRIJKE CIJFERS
In het voorlaatste nummer van ons blad hebben wij in het artikel „Daling der geboorten" de aandacht gevestigd op het feit, dat het Neo-Malthusianisme ook zijn invloed doet gelden op het bevolkingsbeloop bij het onderwijs.
En inderdaad is dit zoo.
Blijkens publicaties van het Centraal Bureau voor de Statistiek, is het aantal leerlingen van de scholen voor gewoon lager onderwijs van 1932 tot 1936 gedaald van 1.202.758 tot 1.143.249 (het laatste cijfer is een voorloopig), dus met rond 59.500.
De Standaard, die dezer dagen ook van deze cijfers gewag maakte, voegde daaraan toe :
„De algemeene oorzaken van deze daling zijn: de achteruitgang van de geboortecijfers en de verhooging van den leeftijd, waarop de kinderen tot de school mogen worden toegelaten, van 514 op 6 jaar".
Wat de eerstgenoemde oorzaak betreft, verreweg de belangrijkste en naar te vreezen een blijvende, daarvan zegt het blad :
Deze (oorzaak) treft het openbaar onderwijs veel sterker dan het bijzonder onderwijs, en het Protestantsch Christelijk onderwijs erger dan het Roomsch-Katholiek onderwijs.
Of, in ronde cijfers dit feit uitgedrukt, is van 1932 tot 1936 het aantal leerlingen van de Openbare Lagere Scholen gedaald met 57000 en dat van de Protestantsch Christelijke Scholen met 10.000. Daarentegen is het aantal leerlingen van de Roomsch-Katholieke scholen gestegen met 6000.
Dat dit bevolkingsbeloop bij het onderwijs een gevolg is van het Neo-Malthusianisme, blijkt duidelijk uit wat Mededeelingen van de afdeeling Bevolkingsstatistiek van het Centraal Bureau over het geboortecijfer, in samenhang met de kerkelijke gezindte der ouders mededeelt.
Stond in het jaar 1909/1910 het geboortecijfer bij de Protestanten op 216 en in het jaar 1935 op 133 (in 25 jaar dus een belangrijke teruggang), deze cijfers waren bij de Roomsch-Katholieken 287 en 209. Ook dus wel een achteruitgang, doch niet zoo sterk als bij de Protestanten.
Volgens de laatste volkstelling hadden de Roomsch-Katholieken 36.42 procent der bevolking, dat is dus meer dan het V» deel, waarop de Roomsch-Katholieken nog niet lang geleden stonden.
Het zielental bij deze groep der bevolking groeit.
Wij lazen onlangs in een verhandeling over den groei der bevolking, dat, wanneer de loop der geboortecijfers op dezelfde wijze voortgaat als thans, de Roomsch-Katholieken over 40 jaar de 50 procent der bevolking passeeren.
Deze groei bij de Roomsch-Katholieken moet de bijzondere aandacht hebben van de Protestanten.
De toenemende invloed van Rome houdt nauw verband met het werken van het Neo-Malthusianisme onder de Protestanten.
Er is bij Rome een natuurlijke groei en bij de andere groepen der bevolking, ook bij de Protestantsch-Christelijke groepen, een onnatuurlijke achteruitgang.
Dat voor dit feit de oogen der Protestanten mochten opengaan.
Er is inderdaad, wanneer de Protestanten niet oppassen, een Roomsch gevaar.

BEPERKING VAN HET KINDERTAL
Daarover schreef dezer dagen de Nieuwe Provinciale Groninger Courant. Het blad zegt, ook naar aanleiding van den lof, die door de Sociaal-Democraten aan Zweden wordt toegezwaaid :
Uit alle landen komt de klacht, dat het aantal geboorten steeds maar daalt. Er is daaromtrent bezorgdheid in Frankrijk en in Engeland, in Zweden en in Nederland. Als het zoo doorgaat, zeggen geleerden, die studie van deze zaak maken, sterven zoo binnen een eeuw groote volkeren uit , die nu de wereld willen beheerschen.
Ook uit het wonderland der sociaaldemocratie. Zweden, trof ons die klacht, om het argument, dat er werd bijgevoegd.
Over dat wonderland wordt trouwens niet veel meer geroemd. De feiten spreken al duidelijker en bewijzen dat de toestand er in allerlei opzicht minder goed is dan bij ons.
Het stond trouwens ook wel vast, dat, zoo er in Zweden, opleving kon worden geconstateerd, deze er kwam in weerwil van het feit, dat sociaal democraten er de leiding hadden.
Maar nu de klacht over de kinderbeperking.
In een rapport daaromtrent wordt gezegd, dat deze er is in sterke mate en dat daaruit blijkt, dat de levensstandaard niet voldoende werd opgevoerd. Werden de levensomstandigheden beter, de gezinnen zouden weer groeien.
Dit nu wordt door de feiten weersproken. Want het is algemeen bekend, dat én hier én in het buitenland de beperking van de geboorten begonnen is bij die groepen in de maatschappij, waar de welstand het grootst was.
Juist de minst gesitueerde klassen kenden het grootste getal geboorten. Hoe hooger men steeg op den maatschappelijken ladder, des te meer was de kinderbeperking te constateeren.
Deze handeling der menschen, die inderdaad een bedreiging is voor de toekomst der beschaafde volkeren, vloeit niet voort uit armoede, maar eer uit zucht naar levensgemak en uit het beperken van den blik des menschen tot dit tijdelijke leven.
De ordinantie Gods wordt verwaarloosd, de mensch verbeeldt zich zelf de wet te kunnen stellen, en dan komt ook het gevolg, dat een volk zich allengs zelf ten doode doemt.
 

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen