MEDITATIE

TEMPEL EN KANDELAAR
Wat de Heere aan Zacharia in het vijfde gezicht toont, is van rijke vertroosting geweest voor Israël en de Kerk des Heeren van alle eeuwen.
De tempelbouw was reeds spoedig na de terugkeer in het vaderland aangevangen, doch tengevolge van de vele moeilijkheden weer gestaakt. Vijftien jaar lang lag de tempelbouw stil. Haggaï moest echter aan het volk verkondigen, dat dit werk weer voortgezet diende te worden. Men mocht niet wachten tot betere tijden kwamen, maar het geestelijke moest vooropgaan en dan zouden betere tijden komen.
Zacharia mocht kort daarop komen met zijn bemoedigend woord, dat de Heere Zich weer in gunst wilde wenden tot Zijn oude volk, en in de nachtgezichten ontving hij voor zich en het volk onderricht en vertroosting.
Het is geen wonder, dat hij niet dadelijk de bedoeling begrijpt van het vijfde gezicht.
Hij ziet een gouden kandelaar of luchter en daarboven een oliekruikje met zeven lampen er op, gedragen door zeven armen. Deze lampen worden gevoed door toevoerbuizen, die de olie uit het oliekruikje of oliereservoir naar de lampen leiden.
Bovendien ziet hij nog twee olijfboomen, de een ter rechterzijde en de ander ter linkerzijde van het oliereservoir van den kandelaar. Het blijkt uit vers 12, dat deze olijfboomen zorgen, dat de olie in de kandelaar nooit op raakt. Zij gieten „goud" van zich, d.w.z. er druipt van twee olijven, die hangen aan takjes juist boven de kandelaar, olie af, goudgele olijfolie, door twee gootjes, juist in de oliehouder, die de lampen voedt.
Wanneer Zacharia het niet begrijpt, gaat de engel der uitlegging hem eerst 'n boodschap brengen voor Zerubbabel: Niet door kracht, noch door geweld, maar door Mijnen Geest zal het geschieden, zegt de Heere der heirscharen.
Voordat het gezicht van den gouden kandelaar wordt uitgelegd, zegt de Heere, dat de tempelbouw ondanks de zwakke kracht van de bouwers, ondanks alle tegenstand, ondanks alle vrees die het hart vervult, zal doorgaan. Wanneer de houwers trouw zijn in hun taak, zal de Heere sterkte en kracht toevoegen en door Zijn Geest zal de tempel er komen.
Al mogen de hindernissen als bergen op rijzen, al is 't vaak om moedeloos te worden, Zerubbabel mag vernemen, dat die bergen van bezwaren door den Heere worden weggenomen, dat niets de voltooiïng van den tempel kan stuiten. De topsteen zal worden geplaatst. Laat Zerubbabel de dag der kleine dingen niet verachten!
die met het kleine begint, zal de gevelsteen doen plaatsen ! Gods oog is wakend over den bouw tot het einde.
Inplaats dat Zacharia uitleg ontvangt over de beteekenis van den gouden kandelaar, ontvangt hij Gods beloften over de tempelbouw.
Maar dat alles is tevens uitleg. Want de gouden kandelaar is symbool van den voltooiden tempel. De heilige luchter beeldt het geheel uit!
De Heere wil zeggen : de tempel zal er komen, en de gouden kandelaar zal weer branden ; door Mijnen Geest zal het geschieden.
De tempel komt tot stand door Gods Geest, zooals de luchter brandt door de olie. De Heere zal dit werk tot stand doen komen, en de kandelaar zal blijven branden door de voortdurende toevloeiïng van nieuwe olie!
Het geheim van de totstandkoming van tempel en kandelaar ligt boven, in Hem, die Zijn Geest zendt en door Zijn Geest werkt.
Sommigen zien in die olijfboomen de ambtsdragers, zoodat tevens aangeduid zou zijn dat de Geest in den weg der ambten de tempel bouwen zou en de kandelaar toerichten. Een schoone gedachte, die echter naar onze meening niet geheel zeker is. Dit mag echter Zerubbabel weten: de tempel zal er komen, de kandelaar zal branden en blijven lichten!
Dit gezicht wijst echter niet alleen op de herbouw van Israels tempel, doch tevens op de bouw van Gods Kerk als een woonstede Gods in den Geest, als een lichtende kandelaar.
De Heere bouwt Zijn heiligen tempel, uit levende steenen op het fundament Jezus Christus, door Zijn Woord en Geest. De boodschap Gods, op Zijn last gesproken door Zijn knechten, is waarachtig, levend en levenwekkend, vergezeld van de werking van den Heiligen Geest. Gods Woord is nimmer dood of onwerkzaam, het verteedert of verhardt. En naar Zijn gemaakt bestek worden zondaren uitgehouwen uit de doode menschheid, bearbeid tot het levend geloof in den Christus Gods en gebouwd op het eene fundament. De tempel van Gods Kerk wordt gebouwd. Niet door kracht, noch door geweld, maar door Zijn Woord en Geest. Bergen van ongeloof en koudheid moeten wijken voor Zijn Geest, bergen van schuld voor Zijn bloed, bergen van vijandschap voor Zijn machtig spreken.
Want Hij maakt het getuigenis tot een Woord van Godswege, met vernieuwende, overtuigende kracht. En in iedere levende steen verwezenlijkt de groote Bouwmeester een eigen gedachte en iedere steen ontvangt een eigen plaats in het geheel. Hij drijft uit alle eigengerechtigheid, Hij breekt eigen liefde en eigen wil en doet in den Christus Gods als verloren mensch, het leven vinden.
Het is de Heere, die Zijn tempel bouwt uit verloren zondaren, gemaakt tot levende steenen, vernieuwd van hart en wil, die al hun zaligheid verwachten in Christus Jezus, gewasschen zijnde door Zijn bloed, geheiligd en verzegeld door den Heiligen Geest.
Zerubbabel mocht niet blijven staren op het kleine begin, mocht niet alleen zien op de vele moeilijkheden, doch mocht het vernemen, dat de Geest des Heeren het zou doen.
Welk een troost voor de bouwers in Gods tempel! Zijn Woord zal niet ledig "wederkeeren. De tempel wordt gebouwd. de kandelaar gaat branden, de lichten worden ontstoken !
Hoe bouwde de Heere op het Pinksterfeest ! Daar werd het Woord Gods bevestigd. Zoo blijft Hij bouwen. Hij begint met het kleine, doch bouwt uit enkele discipelen Zijn wereldkerk, tot een schare, die niemand tellen kan.
Laat men het kleine niet verachten. Ook niet in het persoonlijk leven. Hij veracht niet het zwakke kleine geloof, noch het verslagen hart. Wie onder Gods rechtvaardig oordeel leert buigen, alle dingen schade leert achten om de uitnemendheid der kennis van Christus, wie worstelaar wordt aan Zijn troon, wordt niet veracht.
Hij maakte Petrus, de man die in zeer moeilijke weg leerde, hoe zwak hij was, tot een vurig getuige op het Pinksterfeest.
Hij maakte Thomas, waar de anderen niets mee konden 'beginnen, tot een belijder, die de anderen in diepte verre overtrof !
Hij zal het gekrookte riet niet verbreken, noch de rookende vlaswiek uitblusschen.
Hij veracht de dag der kleine dingen niet.
Het is maar de vraag, of wij levende steenen van Zijn tempel mogen wezen. Of wij door het oprecht geloof Christus worden ingelijfd. Hoevelen zijn als steigerwerk aan Zijn tempel, zonder levensbinding aan de Hoeksteen.
Dat nog gehoord worde naar het Woord des Heeren ! Dat geworsteld worde om de doorbraak van Zijn Geest in het eigen leven. Het Woord, het goede zaad, heeft steeds het vermogen vruchten voort te brengen, maar als er geen vrucht is, Ligt dit niet aan het goede zaad, doch aan de akker van het hart!
Vergeet dat niet! Brenge dat u in de schuld en in de nood. Wederstaat den Heiligen Geest niet!
Waar, het Woord tot een kracht wordt, overwinnend, levenwekkend en levenscheppend, licht verspreidend, daar mag de dag der kleine dingen niet veracht worden. Waar het hoofd gebogen wordt onder het getuigenis van Gods heilig recht, waar gezocht wordt de koestering van Zijn genade, daar is Hij aan het werk. In alle afbraak van het eigene is Hij aan het bouwen. Juist als eigen duisternis wordt beweend, is Hij aan het verlichten. Waar smart wordt gevonden over de zonde tegen God, is door Zijn Geest de vijandschap tegen God omgezet in liefde.
Daar zal de Geest Christus verheerlijken en in het geloof Hem en al Zijn weldaden deelachtig maken.
De gouden kandelaar beeldt uit de voltooide tempel. Ook bij de kandelaar valt nadruk op de olie, die de vlam voedt. Ook hier geldt: De Geest is het, die Christus heerlijk maakt.
Door den Pinkster-Geest wordt de Kerk des Heeren een sprekende en getuigende Kerk. Hij, die het Licht der wereld is, steekt door Zijn Geest het licht der waarheid in Zijn Kerk op. Hij deed op Pinksteren de kandelaar branden met een hooge vlam van een vast geloof, levende hope en vurige liefde.
Hij leidde in alle waarheid, en Hij blijft in alle waarheid leiden. Hij stelde de tong in dienst van den levenden God om Zijn werken te vertellen. Zijn lof te zingen, Christus' naam te verheerlijken!
Velen zijn als steigerwerk rondom den tempel! Ontzettend als het zoo blijft ! Velen zijn als dwaze maagden alleen met een lamp, doch zonder de olie des Geestes, zonder oprecht geloof, zonder gegronde hope, zonder ware liefde.
O, dat de olie nog gekocht worde in den dag der genade, bij Hem, die zegt:
Opent uwen mond, Eischt van Mij vrijmoedig. Op Mijn trouwverbond. Al wat u ontbreekt. Schenk Ik zoo gij 't smeekt, Mild en overvloedig.
Ik raad u, dat gij van Mij koopt oogenzalf, opdat gij zien moogt!
Het is de Geest des Heeren, die door het Woord Christus heerlijk maakt en Hem en al Zijn weldaden deelachtig maakt. Hij werkt de vraag der verslagenheid : Wat zullen wij doen ? Hij doet Gods Woord en belofte verstaan met toepassing op het eigen leven, Hij werkt het oprecht geloof en Hij onderhoudt en voedt het leven door het Woord en de Sacramenten.
Zoo maakt Hij duisterlingen tot menschen, die Zijn licht mogen uitstralen, en zoo ontsteekt Hij de vlam van de liefde in het hart, en maakt Hij Zijn Kerk tot een volk, dat Zijn lof vertelt.
Gods Kerk een gouden brandende kandelaar ! Het is wonder rijk! Maar ook verootmoedigend, dat daar zoo weinig van gezien wordt. Het licht is vaak zoo mat, het getuigenis zoo zwak. En toch, de Geest des Heeren belooft de tempel te bouwen en de kandelaar te ontsteken.
Dat hier veel mede geworsteld worde : Zend Uw licht en waarheid, dat die ons leide !
Alle licht der waarheid, alle licht der zelfkennis en Godskennis, alle licht der liefde is uit de Schrift, door den Geest van boven!
Is er bij u al olie in de lamp ?
Moge de Geest des Heeren doorbreken met macht en de Kerk des Heeren maken tot een licht der wereld, tot een sprekende en getuigende Kerk, maar ook in het leven der enkelingen krachtig werken met Zijn kracht en troost.
Zijn Naam tot verheerlijking en der wereld tot heil.
Zacharia ziet, dat de zeven lampen blijven branden, omdat de oliehouder (het oliekruikje) telkens weer aangevuld wordt door de beide olijfboomen.
Het is anders als bij de kandelaar in de tabernakel. Deze moest lederen avond worden bijgevuld, aangestoken en werd des morgens gedoofd.
Deze kandelaar is een kandelaar, die blijft branden. De Heere belooft dus, dat Hij den tempel zal bouwen, de kandelaar der Kerk toerichten en dat deze niet kan worden gedoofd.
Welk een troost. Nimmer zal de toevoer des Geestes stilstaan. De olijfboomen zorgen er voor. Sommigen zien hierin de uitbeelding van de ambten, het hoogepriesterschap en koningschap. Wij meenen dat dit niet zeker is. Wel ligt in de blijvende bediening van Christus de waarborg van het leven van Zijn Kerk.
Toch zouden wij liever hier alleen den-, ken aan de blijvende werkzaamheid des. Geestes, die van den Vader en den Zoon uitgaat, in de gemeente, als Zijn tempel..
Hij woont in Zijn Kerk om daar immer te blijven. Hij is neergedaald van de hoogten van Gods ontferming, en op Pinksteren werden allen vervuld met den Heiligen Geest, werden de lampen ontstoken, werden Gods daden verkondigd.
Hij doet de waarheid verstaan. Hij verdrijft het duister en blijft het doen. Hij
schenkt het leven en onderhoudt het leven. Hij werkt het geloof en zal het onderhouden!
Welk een troost: De olie des Geestes blijft de lamp van Zijn Kerk voeden. Ja, het kan wel wezen, alsof de lampen uitgaan, als het geloof kwijnt, en de liefde zoo mat is. Wanneer de zonde wordt gekoesterd, kan Hij Zijn vertroostende werking zoo inhouden. Dan wordt het zoo donker. Maar weggaan uit Zijn Kerk doet Hij niet, noch uit het leven van Zijn ware discipelen. Hij brengt weer tot verootmoediging, Hij doet de lampen weer opvlammen. Hij gaat weer afmanen van de zonde en uitdeelen uit Christus' volheid. Hij geeft blijvend leven en levenskracht, kennis en inzicht, moed en hoop, vertroosting en vrede.
In Zijn onwankelbare trouw. De Trooster zal blijven bij de Zijnen tot in eeuwigheid.
Zoo roept Hij Zijn Kerk om Zijn lof te vertellen, als een licht te schijnen in de wereld.
Het leven der Kerk is een leven bij de Schrift, bij het vaste Woord Gods, is een leven uit Christus door den Geest. Een afhankelijk leven, en een onderhouden leven. Omdat Christus Zijn bediening blijft vervullen in het heiligdom boven.
Zij er veel gebed om Zijn Geest, om krachtiger werking van dien Geest, om meer levenslicht en sterker geloofsmoed.
Hij wil geven, wat Hij vraagt.
Hij wandelt tusschen de kandelaren en Hij onderhoudt de lampen.
Laat uw lamp dan schijnen. Kerk des Heeren, Hem tot verheerlijking.
Worde ook door uw teedere wandel Zijn Naam groot gemaakt.
Wanneer de geheele tempel voltooid is, de gansche kandelaar toegerust, dan zal de gouden kandelaar van Zijn Kerk worden genomen uit deze wereld met smart en ellende, zonde en ontrouw, satan en vijandschap, en dan zal Zijn Kerk, hier door Hem gevoed en bewaard, eeuwig stralen in het paradijs Gods, en de lof van Zijn kandelaar zal eeuwig: „genade" zijn.
 

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen